ملاقلی پور، رسول (تهران ۱۳۳۴ـ۱۳۸۵ش): تفاوت میان نسخهها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۱: | خط ۱: | ||
{{جعبه زندگینامه | {{جعبه زندگینامه | ||
|عنوان = رسول ملاقلیپور | |عنوان = رسول ملاقلیپور | ||
خط ۲۷: | خط ۲۶: | ||
|پست تخصصی = | |پست تخصصی = | ||
|باشگاه = | |باشگاه = | ||
}}[[پرونده:38395100- | }} | ||
[[پرونده:38395100- 3.jpg|جایگزین=رسول ملاقلیپور|بندانگشتی|رسول ملاقلیپور]] | |||
<p>فیلمنامهنویس و کارگردان ایرانی. فعالیت خود را در سینما با همکاری در سمت مدیر صحنه در فیلم ''مرگ دیگری'' (۱۳۶۱، [[هنرمند، محمدرضا (تهران ۱۳۳۲ش)|محمدرضا هنرمند]]) آغاز کرد. ازجمله فیلمسازان مطرح گونۀ جنگ است، که کارش را در فاصلۀ سالهای ۱۳۵۹ تا ۱۳۶۱ با ساختن فیلمهای مستند جنگی آغاز کرد، و با فیلم بلند ''[[نینوا (فیلم)|نینوا]]'' (۱۳۶۲) ادامه داد. تا اواخر دهۀ ۱۳۶۰ با ''[[بلمی به سوی ساحل (فیلم)|بلمی بهسوی ساحل]]'' (۱۳۶۴)، ''[[پرواز در شب (فیلم)|پرواز در شب]]'' (۱۳۶۵) و ''[[افق (فیلم)|افق]]'' (۱۳۶۷)، یکسر به ساختن فیلمهای جنگی پرداخت. ملاقلیپور در ''[[سفر به چزابه (فیلم)|سفر به چزابه]]'' و تا ''آخرین نفس'' (هر دو ۱۳۷۴)، ''نسل سوخته'' (۱۳۷۸)، ''قارچ سمی'' (۱۳۸۰)، و ''مزرعۀ پدری'' (۱۳۸۲)، بیشتر به دغدغهها و حالات روحی رزمندگان پرداخت و در ''[[مجنون (فیلم)|مجنون]]'' (۱۳۶۹)، ''[[خسوف (فیلم)|خسوف]]'' (۱۳۷۱)، و ''[[پناهنده (فیلم)|پناهنده]]'' (۱۳۷۲)، به طرح داستانهای اجتماعی و ماجراهای تلخ و ناگوار خارج از جبهه و جنگ روآورد. آخرین اثر او ''میم مثل مادر'' (۱۳۸۵) بود. وی در میانۀ کارش (که مجموعاً شامل 14 فیلم با موضوع جنگ ایران و عراق و مسائل پیرامون آن میشود) فیلم جنایی کمکم کن را نیز (به نویسندگی خودش) در سال 1377 ساخت که نه در فروش موفقیتی برایش داشت و نه در جشنوارهها. ملاقلیپور طی دورۀ کوتاه فعالیتش فیلمنامۀ لبۀ تیغ (تولید 1371) و دشت ارغوانی (1373) را به ترتیب برای جمال شورجه و نادر مقدس نوشته و جز تهیهکنندگی تعدادی از ساختههای خودش، تهیه، تدوین و طراحی صحنه و لباس تعدادی از آثار کارگردانان دیگر را نیز به عهده داشته اشت. </p><p>وی که همراه با [[رسول احدی]] (مدیر فیلمبرداری) برای نگارش فیلمنامه فیلم بعدیاش به شمال کشور رفته بود، در ۱۵ اسفند ۱۳۸۵ بر اثر سکتهٔ قلبی جان باخت و چندروز بعد در بهشت زهرای تهران به خاک سپرده شد. | [[پرونده:38395100- 4.jpg|جایگزین=رسول ملاقلیپور|بندانگشتی|رسول ملاقلیپور]] | ||
رسول ملاقلیپور (تهران 17 شهریور ۱۳۳۴ـ نوشهر 15 اسفند ۱۳۸۵ش)<br><p>فیلمنامهنویس و کارگردان ایرانی. فعالیت خود را در سینما با همکاری در سمت مدیر صحنه در فیلم ''مرگ دیگری'' (۱۳۶۱، [[هنرمند، محمدرضا (تهران ۱۳۳۲ش)|محمدرضا هنرمند]]) آغاز کرد. ازجمله فیلمسازان مطرح گونۀ جنگ است، که کارش را در فاصلۀ سالهای ۱۳۵۹ تا ۱۳۶۱ با ساختن فیلمهای مستند جنگی آغاز کرد، و با فیلم بلند ''[[نینوا (فیلم)|نینوا]]'' (۱۳۶۲) ادامه داد. تا اواخر دهۀ ۱۳۶۰ با ''[[بلمی به سوی ساحل (فیلم)|بلمی بهسوی ساحل]]'' (۱۳۶۴)، ''[[پرواز در شب (فیلم)|پرواز در شب]]'' (۱۳۶۵) و ''[[افق (فیلم)|افق]]'' (۱۳۶۷)، یکسر به ساختن فیلمهای جنگی پرداخت. ملاقلیپور در ''[[سفر به چزابه (فیلم)|سفر به چزابه]]'' و تا ''آخرین نفس'' (هر دو ۱۳۷۴)، ''نسل سوخته'' (۱۳۷۸)، ''قارچ سمی'' (۱۳۸۰)، و ''مزرعۀ پدری'' (۱۳۸۲)، بیشتر به دغدغهها و حالات روحی رزمندگان پرداخت و در ''[[مجنون (فیلم)|مجنون]]'' (۱۳۶۹)، ''[[خسوف (فیلم)|خسوف]]'' (۱۳۷۱)، و ''[[پناهنده (فیلم)|پناهنده]]'' (۱۳۷۲)، به طرح داستانهای اجتماعی و ماجراهای تلخ و ناگوار خارج از جبهه و جنگ روآورد. آخرین اثر او ''میم مثل مادر'' (۱۳۸۵) بود. وی در میانۀ کارش (که مجموعاً شامل 14 فیلم با موضوع جنگ ایران و عراق و مسائل پیرامون آن میشود) فیلم جنایی کمکم کن را نیز (به نویسندگی خودش) در سال 1377 ساخت که نه در فروش موفقیتی برایش داشت و نه در جشنوارهها. ملاقلیپور طی دورۀ کوتاه فعالیتش فیلمنامۀ لبۀ تیغ (تولید 1371) و دشت ارغوانی (1373) را به ترتیب برای جمال شورجه و نادر مقدس نوشته و جز تهیهکنندگی تعدادی از ساختههای خودش، تهیه، تدوین و طراحی صحنه و لباس تعدادی از آثار کارگردانان دیگر را نیز به عهده داشته اشت. </p><p>وی که همراه با [[رسول احدی]] (مدیر فیلمبرداری) برای نگارش فیلمنامه فیلم بعدیاش به شمال کشور رفته بود، در ۱۵ اسفند ۱۳۸۵ بر اثر سکتهٔ قلبی جان باخت و چندروز بعد در بهشت زهرای تهران به خاک سپرده شد. | |||