ترمین: تفاوت میان نسخه‌ها

بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۴: خط ۴:
از سازهای الکترونیک اولیه که در ۱۹۲۲م توسط لئون ترمین<ref>Leon Theremin</ref> اختراع شد. برای نواختن آن دست نوازنده روی یک میدان مغناطیسی، دور یک چرخ و محور فلزی حرکت می‌کند. این ساز از تولید فرکانس ضرب بین دو نوسان‌ساز با فرکانس بالا استفاده می‌کند که یک سیگنالشان ثابت است و سیگنال دیگر به وضعیت دست نوازنده در حوالی یک میلۀ آنتن بستگی دارد.  
از سازهای الکترونیک اولیه که در ۱۹۲۲م توسط لئون ترمین<ref>Leon Theremin</ref> اختراع شد. برای نواختن آن دست نوازنده روی یک میدان مغناطیسی، دور یک چرخ و محور فلزی حرکت می‌کند. این ساز از تولید فرکانس ضرب بین دو نوسان‌ساز با فرکانس بالا استفاده می‌کند که یک سیگنالشان ثابت است و سیگنال دیگر به وضعیت دست نوازنده در حوالی یک میلۀ آنتن بستگی دارد.  


صدای مونوفونیک<ref>monophonic</ref> آن مثل صدای خواننده‌ای در رژیستر<ref>register</ref> [[سوپرانو]] است، و در زیرایی‌های بم‌تر [[ترومبون|ترومبون‌]]<nowiki/>مانند می‌شود. از آنجا که نوازنده هیچ تماسی با ساز ندارد به دست آوردن زیرایی ثابت و دقیق، به خاطر خصوصیت موجی‌ساز، کار دشواری است.  
صدای مونوفونیک<ref>monophonic</ref> آن مثل صدای خواننده‌ای در [[رژیستر]]<ref>register</ref> [[سوپرانو]] است، و در زیرایی‌های بم‌تر [[ترومبون|ترومبون‌]]<nowiki/>مانند می‌شود. از آنجا که نوازنده هیچ تماسی با ساز ندارد به دست آوردن زیرایی ثابت و دقیق، به خاطر خصوصیت موجی‌ساز، کار دشواری است. چون دست در هر وضعیتی یک زیرایی تولید می‌کند، ترمین قادر به اجرای نت‌های جداجدا نیست؛ بدین ترتیب تمامی فاصله‌ها با یک [[پورتامنتو]]<ref>portamento</ref>ی ناله‌مانند مثل پورتامنتوی بوق کشتی به هم متصل هستند.  
----
----