آقا رضا همدانی: تفاوت میان نسخه‌ها

فقیه امامی. پس از استادش سید محمدحسن شیرازی، مدتی کوتاه [[مرجع تقلید]] [[امامیه]] بود، اما به امور مرجعیت چندان نمی‌پرداخت و بیشتر در کار مطالعه، تألیف و تدریس بود. دیری نپایید که به‌سبب ابتلا به بیماری [[سل]] و فراموشی از مرجعیت کناره گرفت. برخی او را اعلم می‌دانستند. حاشیه بر ''نجاة‌العباد'' شیرازی رسالۀ عملیۀ اوست. [[شیخ انصاری]] و میرزاحسن تهرانی از استادان او بوده‌اند. ''مصباح الفقیه''، حاشیه بر [[مکاسب (المکاسب)|''المکاسب و فرائد‌الاصول'']] (اثر شیخ انصاری)، حاشیۀ ناتمام بر ''ریاض‌المسائل'' [[طباطبایی، سید علی|سیدعلی طباطبایی]] و ''تقریرات'' از آثار اوست. مجلس درس آقا رضا همدانی معروف بود. عبدالحسین تستری، حسین مغنیه، [[آقا بزرگ طهرانی، محمدحسن (تهران ۱۲۵۵ـ نجف ۱۳۴۸ش)|شیخ آقا بزرگ طهرانی]] و آقا حسین قمی از شاگردان او بودند. وی در اصالت کتاب ''فقه‌الرضا'' (ع) تردید داشت، و ملاک حجیت خبر را اطمینان به صدور آن می‌دانست. با آن‌که به حُجّیتِ شهرت عقیده نداشت، خلاف مشهور [[فتوا]] نمی‌داد.

<br/> &nbsp;

[[Category:دین اسلام]] [[Category:فقه و اصول و احکام]]