البرز، شهرستان: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{الگو: جعبه اطلاعات شهر ایران|نام فارسی=|نام لاتین=Alborz|نام قدیمی=|نام دیگر=|استان=قزوین|شهرستان=|بخش=مرکزی و محمدیه|موقعیت=نواحی شرق مرکزی استان قزوین|جمعیت=242,865نفر (1395ش)|نوع اقلیم=نواحی شمالی: تابستان معتدل و زمستان سرد؛ نواحی جنوبی: تابستان گرم و زمستان سرد|ارتفاع از سطح دریا=۱۲۳۴متر (مرکز شهرستان)|تولیدات و صنایع مهم=|برخی بناهای مهم=|شهر ها و آبادی های مهم=شهرهای الوند، محمدیه، شریف‌آباد، بیدستان و مهرگان}} | |||
البرز، شهرستان (County) Alborz | البرز، شهرستان (County) Alborz | ||
واقع در [[قزوین، استان|استان قزوین]]، مشتمل بر بخش مرکزی و بخش محمدیه با مرکزیت اداری شهر البرز. در پایان سال 1383ش با جدا شدن بخش البرز از [[قزوین، شهرستان|شهرستان قزوین]] (به انضمام مزرعۀ باقرآبادی و شهر صنعتی البرز از دهستان شریف‌آباد بخش مرکزی شهرستان قزوین)، به شهرستان ارتقاء یافته است. براساس سرشماری سراسری سال 1395ش جمعیت شهرستان البرز 242,865نفر است؛ براساس اطلاعات مرکز آمار ایران، بیشتر از 90درصد این جمعیت شهرنشین و کمتر از 10درصد روستانشینند. این شهرستان که به عنوان کوچکترین شهرستان استان قزوین در نواحی شرق مرکزی آن واقع است، شامل چهار دهستان به نام‌های پیریوسفیان، حصارخروان، شریف‌آباد و نصرت‌آباد، و پنج شهر به نام‌های الوند، محمدیه، شریف‌آباد، بیدستان و مهرگان (تأسیسِ سال 1401ش) می‌شود. این شهرستان از شرق با [[آبیک، شهرستان|شهرستان آبیک]]، از جنوب با [[بویین زهرا، شهرستان|شهرستان بویین زهرا]] و از غرب و شمال با شهرستان قزوین محدود می‌شود. | واقع در [[قزوین، استان|استان قزوین]]، مشتمل بر بخش مرکزی و بخش محمدیه با مرکزیت اداری شهر البرز. در پایان سال 1383ش با جدا شدن بخش البرز از [[قزوین، شهرستان|شهرستان قزوین]] (به انضمام مزرعۀ باقرآبادی و شهر صنعتی البرز از دهستان شریف‌آباد بخش مرکزی شهرستان قزوین)، به شهرستان ارتقاء یافته است. براساس سرشماری سراسری سال 1395ش جمعیت شهرستان البرز 242,865نفر است؛ براساس اطلاعات مرکز آمار ایران، بیشتر از 90درصد این جمعیت شهرنشین و کمتر از 10درصد روستانشینند. این شهرستان که به عنوان کوچکترین شهرستان استان قزوین در نواحی شرق مرکزی آن واقع است، شامل چهار دهستان به نام‌های پیریوسفیان، حصارخروان، شریف‌آباد و نصرت‌آباد، و پنج شهر به نام‌های الوند، محمدیه، شریف‌آباد، بیدستان و مهرگان (تأسیسِ سال 1401ش) می‌شود. این شهرستان از شرق با [[آبیک، شهرستان|شهرستان آبیک]]، از جنوب با [[بویین زهرا، شهرستان|شهرستان بویین زهرا]] و از غرب و شمال با شهرستان قزوین محدود می‌شود. | ||
شهرستان البرز از لحاظ عارضه‌نگاری و اقلیمی به دو بخش شمالی و جنوبی قابل تفکیک است: بخش شمالی که نواحی کوهستانیِ در امتداد [[البرز|رشته‌کوه‌های البرز]] است، تابستان‌های معتدل و زمستان‌هایی سرد دارد؛ نواحی جنوبی این شهرستان که جزئی از دشت قزوین است، تابستان‌های گرم و زمستان‌های سرد دارد. شهرستان از لحاظ بارندگی جزو مناطق خشک ایران است و تنها در چندماه پاییز و زمستان بارندگی‌های مختصری (در نواحی کوهستانی به صورت برف و در نواحی پست به صورت باران) دارد. این شهرستان به دلیل تشکیل دو ناحیۀ صنعتی بزرگ (شهر صنعتی البرز و شهرک صنعتی لیا)، طی چهار دهۀ اخیر میزبان انبوهی از مهاجران بوده که در شهرها و شهرک‌های مسکونی تازه‌تأسیس آن ساکن شده‌اند. در واقع شهرهای این شهرستان در چهار دهۀ اخیر، به دلیل رونق گرفتن مجتمع‌های صنعتی و مهاجرت نیروهای کار، از نو تأسیس شده یا که از حالت روستایی به شکل شهری ارتقاء یافته‌اند. مردم بومی شهرستان به زبان ترکی آذربایجانی و تاتی و مهاجران به فارسی سخن می‌گویند. | شهرستان البرز با ارتفاع ۱۲۳۴متر از سطح دریا (مرکز شهرستان) از لحاظ عارضه‌نگاری و اقلیمی به دو بخش شمالی و جنوبی قابل تفکیک است: بخش شمالی که نواحی کوهستانیِ در امتداد [[البرز|رشته‌کوه‌های البرز]] است، تابستان‌های معتدل و زمستان‌هایی سرد دارد؛ نواحی جنوبی این شهرستان که جزئی از دشت قزوین است، تابستان‌های گرم و زمستان‌های سرد دارد. شهرستان از لحاظ بارندگی جزو مناطق خشک ایران است و تنها در چندماه پاییز و زمستان بارندگی‌های مختصری (در نواحی کوهستانی به صورت برف و در نواحی پست به صورت باران) دارد. این شهرستان به دلیل تشکیل دو ناحیۀ صنعتی بزرگ (شهر صنعتی البرز و شهرک صنعتی لیا)، طی چهار دهۀ اخیر میزبان انبوهی از مهاجران بوده که در شهرها و شهرک‌های مسکونی تازه‌تأسیس آن ساکن شده‌اند. در واقع شهرهای این شهرستان در چهار دهۀ اخیر، به دلیل رونق گرفتن مجتمع‌های صنعتی و مهاجرت نیروهای کار، از نو تأسیس شده یا که از حالت روستایی به شکل شهری ارتقاء یافته‌اند. مردم بومی شهرستان به زبان [[ترکی آذربایجانی]] و [[تاتی]] و مهاجران به فارسی سخن می‌گویند. | ||
کشاورزی و دامداری شغل عموم روستانشینان شهرستان است و مهم‌ترین محصولات کشاورزی آنها | کشاورزی و دامداری شغل عموم روستانشینان شهرستان است و مهم‌ترین محصولات کشاورزی آنها غلات و حبوبات، گیاهان علوفه‌ای، چغندرقند، میوه‌های جالیزی، صیفی‌جات و انگور است. | ||
---- | ---- | ||