داورزن، شهرستان: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۴: | خط ۴: | ||
شهرستان داورزن با حدود 2,420کیلومترمربع وسعت و ارتفاع حدود 905متر از سطح دریا (در مرکز شهرستان)، در کل آب و هوای معتدل مایل به گرم دارد و از لحاظ اقلیمی جزو مناطق نیمه‌خشک است. بلندترین جای شهرستان، کوه گر (زر) با ارتفاع ۲۹۴5متر و پست‌ترین جای آن دشت مهرگان و کویر مزینان با ارتفاع ۷۹۸متر از سطح دریا است. مردم این شهرستان شیعۀ دوازده‌امامی‌اند و به زبان فارسی (گویش سبزواری) سخن می‌گویند. علاوه بر فارسی، اهالی چند روستای معدود نیز به گویش [[کرمانجی]] تکلم می‌کنند. شغل بیشتر مردم شهرستان کشاورزی و دامداری و مهم‌ترین تولیدات آنها غلات (گندم، جو و ذرت)، دانه‌های روغنی و گیاهان علوفه‌ای و دارویی، میوه‌های جالیزی، زیره، فلفل قرمز، انگور، پسته، کنجد و زعفران است. داورزن از نظر میزان سطح زیر کشت و تولید فلفل قرمز در کشور مقام اول را دارد و تولیدات فلفل این شهرستان جز تأمین نیاز کشور به خارج از ایران نیز صادر می‌شود. روستای مزینان، از توابع بخش مرکزی داورزن زادگاه [[شریعتی، علی (مزینان ۱۳۱۲ـ لندن ۱۳۵۶ش)|علی شریعتی]] است. | شهرستان داورزن با حدود 2,420کیلومترمربع وسعت و ارتفاع حدود 905متر از سطح دریا (در مرکز شهرستان)، در کل آب و هوای معتدل مایل به گرم دارد و از لحاظ اقلیمی جزو مناطق نیمه‌خشک است. بلندترین جای شهرستان، کوه گر (زر) با ارتفاع ۲۹۴5متر و پست‌ترین جای آن دشت مهرگان و کویر مزینان با ارتفاع ۷۹۸متر از سطح دریا است. مردم این شهرستان شیعۀ دوازده‌امامی‌اند و به زبان فارسی (گویش سبزواری) سخن می‌گویند. علاوه بر فارسی، اهالی چند روستای معدود نیز به گویش [[کرمانجی]] تکلم می‌کنند. شغل بیشتر مردم شهرستان کشاورزی و دامداری و مهم‌ترین تولیدات آنها غلات (گندم، جو و ذرت)، دانه‌های روغنی و گیاهان علوفه‌ای و دارویی، میوه‌های جالیزی، زیره، فلفل قرمز، انگور، پسته، کنجد و زعفران است. داورزن از نظر میزان سطح زیر کشت و تولید فلفل قرمز در کشور مقام اول را دارد و تولیدات فلفل این شهرستان جز تأمین نیاز کشور به خارج از ایران نیز صادر می‌شود. روستای مزینان، از توابع بخش مرکزی داورزن زادگاه [[شریعتی، علی (مزینان ۱۳۱۲ـ لندن ۱۳۵۶ش)|علی شریعتی]] است. | ||
نزدیک به 68 اثر تاریخیِ شهرستان داورزن در زمرۀ آثار ملی ایران به ثبت رسیده‌اند. از آن جمله‌اند: قلعه آقا باشتین، مربوط به دورۀ [[ایلخانان|ایلخانی]]؛ آب‌انبار مزینان، مربوط به دورۀ [[صفویه|صفوی]]؛ قلعه کهنه سویز<ref>Seviz</ref> در روستایی به همین نام از توابع بخش مرکزی شهرستان، مربوط به اواخر دورۀ صفوی؛ چهارطاقی خانه دیو (موسوم به آتشگاه آذر برزین‌مهر) در کوه‌های روستای فشتنق<ref>Foshtanq</ref> در بخش باشتین، مربوط به دورۀ [[ساسانیان|ساسانی]]؛ بافت روستای مزینان مربوط به دورۀ صفوی تا دورۀ قاجار؛ کاروانسرای ریوند مربوط به دورۀ صفوی؛ مسجدجامع چشام<ref>Chesham</ref> در روستایی به همین نام از توابع بخش باشتین، از بناهای سدۀ 8ق. | |||
---- | ---- | ||