ارپنیوس، توماس (۱۵۴۸ـ۱۶۲۴): تفاوت میان نسخهها
DaneshGostar (بحث | مشارکتها) (جایگزینی متن - '\\1' به '<!--1') |
Mohammadi2 (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۲۹: | خط ۲۹: | ||
|پست تخصصی = | |پست تخصصی = | ||
|باشگاه = | |باشگاه = | ||
}}<p>خاورشناس هلندی. در دانشگاه لیدن الهیات خواند. سپس به فراگیری زبانهای شرقی روی آورد. زبان عربی را نزد ژوزف اسکالیژر آموخت. اما چون در هلند و انگلیس منابع سودمندی برای یادگیری این زبان نیافت، در ۱۶۰۹ به پاریس رفت و نزد استفانوس هوبرتوس، استاد زبان عربی در دانشگاه پاریس و پزشک دربار هانری چهارم، آموختن زبان عربی را پی گرفت. مکالمۀ عربی را نزد یوسف بن ابیذقن، از دانشمندان قبطی که در پاریس بهسر میبرد، آموخت. در همان سال برای ادامۀ تحصیل در رشتۀ الهیات به سومور در غرب فرانسه رفت و در آنجا به تکمیل صرف و نحو عربی همت گماشت. پس از سفری به شهر ونیز به لیدن بازگشت (۱۶۱۲). استاد زبان عربی (از ۱۶۱۳) و سپس عبری (از ۱۶۱۹) در دانشگاه لیدن بود. از پایهگذاران رشتۀ خاورشناسی در هلند بود و چاپخانهای در لیدن به راه انداخت که اساس چاپخانۀ معروف لیدن شد. آثارش به زبان لاتینی است. از آثارش: ''قواعد زبان عربی'' (در ۵جلد، لیدن، ۱۶۱۳ـ۱۶۱۴)؛ ''امثال لقمان حکیم و گزیدههایی از گفتههای اعراب'' (لیدن، ۱۶۱۵)؛ چاپ ''الآجرومیۀ'' ابن آجروم با ''العواملالمأتۀ'' جرجانی (لیدن، ۱۶۱۷)؛ ''تاریخ یوسف پیامبر'' (لیدن، ۱۶۱۷)؛ ''مبادی زبان عربی'' (لیدن، ۱۶۲۰)؛ ویرایش و چاپ ترجمۀ ''عهد جدید'' به عربی (لیدن، ۱۶۱۶)؛ ویرایش و چاپ ترجمۀ ''اسفار پنج گانۀ تورات'' به عربی (۱۶۲۲).</p> | }}<p>خاورشناس هلندی. در دانشگاه [[لیدن]] الهیات خواند. سپس به فراگیری زبانهای شرقی روی آورد. زبان عربی را نزد ژوزف اسکالیژر آموخت. اما چون در [[هلند]] و انگلیس منابع سودمندی برای یادگیری این زبان نیافت، در ۱۶۰۹ به [[پاریس، شهر|پاریس]] رفت و نزد استفانوس هوبرتوس، استاد زبان عربی در دانشگاه پاریس و پزشک دربار هانری چهارم، آموختن زبان عربی را پی گرفت. مکالمۀ عربی را نزد یوسف بن ابیذقن، از دانشمندان قبطی که در پاریس بهسر میبرد، آموخت. در همان سال برای ادامۀ تحصیل در رشتۀ الهیات به سومور در غرب [[فرانسه]] رفت و در آنجا به تکمیل [[صرف و نحو]] عربی همت گماشت. پس از سفری به شهر [[ونیز]] به لیدن بازگشت (۱۶۱۲). استاد زبان عربی (از ۱۶۱۳) و سپس عبری (از ۱۶۱۹) در دانشگاه لیدن بود. از پایهگذاران رشتۀ خاورشناسی در هلند بود و چاپخانهای در لیدن به راه انداخت که اساس چاپخانۀ معروف لیدن شد. آثارش به زبان لاتینی است. از آثارش: ''قواعد زبان عربی'' (در ۵جلد، لیدن، ۱۶۱۳ـ۱۶۱۴)؛ ''امثال لقمان حکیم و گزیدههایی از گفتههای اعراب'' (لیدن، ۱۶۱۵)؛ چاپ ''الآجرومیۀ'' ابن آجروم با ''العواملالمأتۀ'' جرجانی (لیدن، ۱۶۱۷)؛ ''تاریخ یوسف پیامبر'' (لیدن، ۱۶۱۷)؛ ''مبادی زبان عربی'' (لیدن، ۱۶۲۰)؛ ویرایش و چاپ ترجمۀ ''عهد جدید'' به عربی (لیدن، ۱۶۱۶)؛ ویرایش و چاپ ترجمۀ ''اسفار پنج گانۀ تورات'' به عربی (۱۶۲۲).</p> | ||
<br><!--11174500--> | <br><!--11174500--> | ||
[[رده:علم کتابداری و کتاب]] | [[رده:علم کتابداری و کتاب]] | ||
[[رده:صنعت چاپ و نشر]] | [[رده:صنعت چاپ و نشر]] |
نسخهٔ ۲۲ ژانویهٔ ۲۰۲۲، ساعت ۱۲:۱۹
اِرْپِنیوس، توماس (۱۵۴۸ـ۱۶۲۴)(Erpenius, Thomas)
توماس ارپنیوس Thomas Erpenius | |
---|---|
زادروز |
۱۵۴۸م |
درگذشت | ۱۶۲۴م |
ملیت | هلندی |
شغل و تخصص اصلی | خاورشناس |
آثار | امثال لقمان حکیم و گزیده هایی از گفته های اعراب |
گروه مقاله | خاورشناسی |
خاورشناس هلندی. در دانشگاه لیدن الهیات خواند. سپس به فراگیری زبانهای شرقی روی آورد. زبان عربی را نزد ژوزف اسکالیژر آموخت. اما چون در هلند و انگلیس منابع سودمندی برای یادگیری این زبان نیافت، در ۱۶۰۹ به پاریس رفت و نزد استفانوس هوبرتوس، استاد زبان عربی در دانشگاه پاریس و پزشک دربار هانری چهارم، آموختن زبان عربی را پی گرفت. مکالمۀ عربی را نزد یوسف بن ابیذقن، از دانشمندان قبطی که در پاریس بهسر میبرد، آموخت. در همان سال برای ادامۀ تحصیل در رشتۀ الهیات به سومور در غرب فرانسه رفت و در آنجا به تکمیل صرف و نحو عربی همت گماشت. پس از سفری به شهر ونیز به لیدن بازگشت (۱۶۱۲). استاد زبان عربی (از ۱۶۱۳) و سپس عبری (از ۱۶۱۹) در دانشگاه لیدن بود. از پایهگذاران رشتۀ خاورشناسی در هلند بود و چاپخانهای در لیدن به راه انداخت که اساس چاپخانۀ معروف لیدن شد. آثارش به زبان لاتینی است. از آثارش: قواعد زبان عربی (در ۵جلد، لیدن، ۱۶۱۳ـ۱۶۱۴)؛ امثال لقمان حکیم و گزیدههایی از گفتههای اعراب (لیدن، ۱۶۱۵)؛ چاپ الآجرومیۀ ابن آجروم با العواملالمأتۀ جرجانی (لیدن، ۱۶۱۷)؛ تاریخ یوسف پیامبر (لیدن، ۱۶۱۷)؛ مبادی زبان عربی (لیدن، ۱۶۲۰)؛ ویرایش و چاپ ترجمۀ عهد جدید به عربی (لیدن، ۱۶۱۶)؛ ویرایش و چاپ ترجمۀ اسفار پنج گانۀ تورات به عربی (۱۶۲۲).