ارجوزه: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی
(جایگزینی متن - '\\1' به '<!--1')
 
بدون خلاصۀ ویرایش
 
خط ۱: خط ۱:


اُرْجوزَه <br>
اُرْجوزَه <br>
<p>در لغت ارجوزه‌خوانی به معنی شعر خواندن در نبرد و خودستایی و در فارسی رَجَزخوانی است. امّا در اصطلاح ادبیات عرب، عنوان عمومی منظومه‌های تعلیمی، در بحر رَجَز و در قالب قصیده و مثنوی که به قصد تسهیل یادگیری و حفظ کردن قواعد و اصول فنون مختلف سروده می‌شود. ارجوزه از ابتکارات مسلمانان برای آموزش دانش‌های گوناگون است. معروف‌ترین ارجوزه‌های عربی عبارت‌اند از ارجوزۀ ابن معتز در تاریخ معتضد (۲۸۹ق)،'' ارجوزة فی‌الطب'' از ابن سینا، که از قدیم شهرت بسیار داشته و ابن رشد بر آن شرحی نوشته است؛'' ارجوزة فی‌المنطق''، باز هم از ابن سینا، و'' ارجوزة قُطرُب''، در ۶۲ بیت، در لغات مثلث معروف.  </p>
<p>در لغت ارجوزه‌خوانی به معنی شعر خواندن در نبرد و خودستایی و در فارسی رَجَزخوانی است. امّا در اصطلاح [[عربی، ادبیات|ادبیات عرب]]، عنوان عمومی منظومه‌های تعلیمی، در بحر رَجَز و در قالب قصیده و مثنوی که به قصد تسهیل یادگیری و حفظ کردن قواعد و اصول فنون مختلف سروده می‌شود. ارجوزه از ابتکارات مسلمانان برای آموزش دانش‌های گوناگون است. معروف‌ترین ارجوزه‌های عربی عبارت‌اند از ارجوزۀ ابن معتز در تاریخ معتضد (۲۸۹ق)،'' ارجوزة فی‌الطب'' از [[ابن سینا، حسین بن عبدالله (خرمیثن ۳۷۰ـ همدان ۴۲۸)|ابن سینا]]، که از قدیم شهرت بسیار داشته و [[ابن رشد، ابوالولید محمد (قرطبه ۵۲۰ـ مراکش ۵۹۵ق)|ابن رشد]] بر آن شرحی نوشته است؛'' ارجوزة فی‌المنطق''، باز هم از ابن سینا، و'' ارجوزة قُطرُب''، در ۶۲ بیت، در لغات مثلث معروف.  </p>
<br><!--11181200-->
<br><!--11181200-->
[[رده:ادبیات عرب]]
[[رده:ادبیات عرب]]
[[رده:اصطلاحات، مفاهیم و عناصر]]
[[رده:اصطلاحات، مفاهیم و عناصر]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۲ ژانویهٔ ۲۰۲۲، ساعت ۰۹:۴۷

اُرْجوزَه

در لغت ارجوزه‌خوانی به معنی شعر خواندن در نبرد و خودستایی و در فارسی رَجَزخوانی است. امّا در اصطلاح ادبیات عرب، عنوان عمومی منظومه‌های تعلیمی، در بحر رَجَز و در قالب قصیده و مثنوی که به قصد تسهیل یادگیری و حفظ کردن قواعد و اصول فنون مختلف سروده می‌شود. ارجوزه از ابتکارات مسلمانان برای آموزش دانش‌های گوناگون است. معروف‌ترین ارجوزه‌های عربی عبارت‌اند از ارجوزۀ ابن معتز در تاریخ معتضد (۲۸۹ق)، ارجوزة فی‌الطب از ابن سینا، که از قدیم شهرت بسیار داشته و ابن رشد بر آن شرحی نوشته است؛ ارجوزة فی‌المنطق، باز هم از ابن سینا، و ارجوزة قُطرُب، در ۶۲ بیت، در لغات مثلث معروف.