اسکندری، محترم (۱۲۷۴ـ تهران ۱۳۰۵ش): تفاوت میان نسخهها
DaneshGostar (بحث | مشارکتها) (جایگزینی متن - '\\1' به '<!--1') |
Mohammadi2 (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۱: | خط ۱: | ||
اِسکندری، محترم (۱۲۷۴ـ تهران ۱۳۰۵ش)<br> | اِسکندری، محترم (۱۲۷۴ـ تهران ۱۳۰۵ش)<br> | ||
<p>از زنان متجدد ایرانی. دختر شاهزاده علیخان اسکندری و نوادۀ فتحعلیشاه قاجار. خواندن و نوشتن را از پدر آموخت و سپس نزد میرزا علیمحمدخان محققی به تکمیل زبان | <p>از زنان متجدد ایرانی. دختر شاهزاده علیخان اسکندری و نوادۀ [[فتحعلی شاه قاجار (۱۱۸۵ـ اصفهان ۱۲۵۰ق)|فتحعلیشاه قاجار]]. خواندن و نوشتن را از پدر آموخت و سپس نزد میرزا علیمحمدخان محققی به تکمیل زبان [[فرانسه، زبان|فرانسه]]، ادبیات و تاریخ پرداخت و به همسری او درآمد. وی از نخستین زنان ایرانی است که گواهینامۀ دورۀ دوم متوسطه را گرفت. و چندی نیز مجلۀ ''عالم زنان'' را که ملوک اسکندری، خواهر وی، صاحبامتیاز آن بود، اداره کرد. وی در ۱۳۰۱ش، با گروهی از زنان «انجمن نسوان وطنخواه ایران» را تشکیل داد و خود ریاست هیئتمدیرۀ این جمعیت را به عهده گرفت و در ۱۳۰۵ش، در زمان وزارت فرهنگ نصیرالدولۀ بدر مدیر یکی از مدارس ابتدایی دولتی دخترانۀ تهران شد. همچنین در اقدامی نمادین، او و گروهی از اعضای جمعیت، نسخههایی از جزوۀ ''مکر زنان'' را در میدان توپخانه، مقابل عمارت نظمیۀ وقت، آتش زدند. او پس از مرگ در [[ابن بابویه، گورستان|ابنبابویه]] به خاک سپرده شد.</p> | ||
<br><!--11311200--> | <br><!--11311200--> | ||
[[رده:تاریخ ایران]] | [[رده:تاریخ ایران]] | ||
[[رده:دورۀ قاجار]] | [[رده:دورۀ قاجار]] |
نسخهٔ ۷ مهٔ ۲۰۲۲، ساعت ۱۱:۳۶
اِسکندری، محترم (۱۲۷۴ـ تهران ۱۳۰۵ش)
از زنان متجدد ایرانی. دختر شاهزاده علیخان اسکندری و نوادۀ فتحعلیشاه قاجار. خواندن و نوشتن را از پدر آموخت و سپس نزد میرزا علیمحمدخان محققی به تکمیل زبان فرانسه، ادبیات و تاریخ پرداخت و به همسری او درآمد. وی از نخستین زنان ایرانی است که گواهینامۀ دورۀ دوم متوسطه را گرفت. و چندی نیز مجلۀ عالم زنان را که ملوک اسکندری، خواهر وی، صاحبامتیاز آن بود، اداره کرد. وی در ۱۳۰۱ش، با گروهی از زنان «انجمن نسوان وطنخواه ایران» را تشکیل داد و خود ریاست هیئتمدیرۀ این جمعیت را به عهده گرفت و در ۱۳۰۵ش، در زمان وزارت فرهنگ نصیرالدولۀ بدر مدیر یکی از مدارس ابتدایی دولتی دخترانۀ تهران شد. همچنین در اقدامی نمادین، او و گروهی از اعضای جمعیت، نسخههایی از جزوۀ مکر زنان را در میدان توپخانه، مقابل عمارت نظمیۀ وقت، آتش زدند. او پس از مرگ در ابنبابویه به خاک سپرده شد.