باغ قدمگاه: تفاوت میان نسخه‌ها
DaneshGostar (بحث | مشارکتها) (جایگزینی متن - '\\1' به '<!--1') |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
باغ | باغ قدمگاه (نیشابور)<br> | ||
<p>باغ و | <p>باغ و زیارتگاهی، در شهر قدمگاه از توابع بخش مرکزی و مرکز شهرستان زبرخان در استان خراسان رضوی. براساس کتاب [[عالم آرای عباسی|''تاریخ عالم‌آرای عباسی''،]] از آثار [[شاه عباس کبیر|شاه‌عباس اول صفوی]] است. اما در کتیبۀ موجود در بنا، نام شاه سلیمان صفوی دیده می‌شود، که احتمالاً حاکی از اتمام بنا در دورۀ این پادشاه است. بنا به احترام عبور حضرت رضا (ع) از این مکان، احداث شده است. براساس کتاب ''عیون اخبار‌الرضا''، چشمۀ حوض‌خانۀ کنار بنا، برای وضوی آن حضرت پدیدار شده است. باغی که عمارت قدمگاه در آن واقع شده، در دامنۀ کوه قرار گرفته است. جوی آبی که بر گرد عمارت می‌چرخد، از حوض‌ها و نهرهایی در محور میانۀ باغ عبور می‌کند، و تا جلوخان مقابل ورودی باغ ادامه می‌یابد. </p> | ||
<br><!--12076000--> | <p>عمارت اصلی قدمگاه، کوشکی است که فضای گنبدداری در میانه دارد. سنگی سیاه‌رنگ، با دو جای پا به نشان گذر امام (ع)، بر دیوارِ قِبلی این فضا نصب شده است. ایوان‌های پیرامون بنا طاق‌های مقرنس زیبایی با تزیینات ظریف نقاشی دارد. مجموعه‌بناهای تاریخی این باغ در سال ۱۳۱۴ش با شمارهٔ ۲۳۶ در فهرست آثار ملی ایران به ثبت رسیده است.</p> | ||
----<br><!--12076000--> | |||
[[رده:جغرافیای ایران]] | [[رده:جغرافیای ایران]] | ||
[[رده:خراسان رضوی]] | [[رده:خراسان رضوی]] | ||
نسخهٔ ۲۴ دسامبر ۲۰۲۳، ساعت ۰۹:۲۱
باغ قدمگاه (نیشابور)
باغ و زیارتگاهی، در شهر قدمگاه از توابع بخش مرکزی و مرکز شهرستان زبرخان در استان خراسان رضوی. براساس کتاب تاریخ عالم‌آرای عباسی، از آثار شاه‌عباس اول صفوی است. اما در کتیبۀ موجود در بنا، نام شاه سلیمان صفوی دیده می‌شود، که احتمالاً حاکی از اتمام بنا در دورۀ این پادشاه است. بنا به احترام عبور حضرت رضا (ع) از این مکان، احداث شده است. براساس کتاب عیون اخبار‌الرضا، چشمۀ حوض‌خانۀ کنار بنا، برای وضوی آن حضرت پدیدار شده است. باغی که عمارت قدمگاه در آن واقع شده، در دامنۀ کوه قرار گرفته است. جوی آبی که بر گرد عمارت می‌چرخد، از حوض‌ها و نهرهایی در محور میانۀ باغ عبور می‌کند، و تا جلوخان مقابل ورودی باغ ادامه می‌یابد.
عمارت اصلی قدمگاه، کوشکی است که فضای گنبدداری در میانه دارد. سنگی سیاه‌رنگ، با دو جای پا به نشان گذر امام (ع)، بر دیوارِ قِبلی این فضا نصب شده است. ایوان‌های پیرامون بنا طاق‌های مقرنس زیبایی با تزیینات ظریف نقاشی دارد. مجموعه‌بناهای تاریخی این باغ در سال ۱۳۱۴ش با شمارهٔ ۲۳۶ در فهرست آثار ملی ایران به ثبت رسیده است.