بدشت: تفاوت میان نسخه‌ها
DaneshGostar (بحث | مشارکتها) (جایگزینی متن - '\\1' به '<!--1') |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
بَدَشت <br> | بَدَشت <br> | ||
<p>دهستان حومه بخش مرکزی شهرستان شاهرود در استان سمنان. این دِه در ۸کیلومتری شرق شهر شاهرود و ۲کیلومتری جنوب کوه بَدَشت در ارتفاع حدود ۱۳۰۵متری از سطح دریا قرار دارد. این دهستان فرودگاه دارد و از آثار تاریخی آنجا، کاروانسرای آجری است که هر طرف آن شش ایوان دارد و برطبق کتیبۀ مرمری سردر آن به ۱۰۵۵ق تعلق دارد. بَدَشت دارای سه قلعه است که دو قلعۀ آن به‌هم پیوسته‌اند. در ۱۲۶۴ق در دورۀ ناصرالدین | <p>دهستان حومه بخش مرکزی [[شاهرود، شهرستان|شهرستان شاهرود]] در [[سمنان، استان|استان سمنان]]. این دِه در ۸کیلومتری شرق شهر [[شاهرود، شهر|شاهرود]] و ۲کیلومتری جنوب کوه بَدَشت در ارتفاع حدود ۱۳۰۵متری از سطح دریا قرار دارد. این دهستان فرودگاه دارد و از آثار تاریخی آنجا، کاروانسرای آجری است که هر طرف آن شش ایوان دارد و برطبق کتیبۀ مرمری سردر آن به ۱۰۵۵ق تعلق دارد. بَدَشت دارای سه قلعه است که دو قلعۀ آن به‌هم پیوسته‌اند. در ۱۲۶۴ق در دورۀ [[ناصرالدین شاه قاجار|ناصرالدین شاه]]، پس از دستگیری و تبعید [[سید علی محمد باب|سید علیمحمد باب]] به قلعۀ چَهریق در [[ماکو، شهر|ماکو]]، ملاحسین بُشرویی، ملقب به باب‌الباب، مأموریت یافت تا سران بابی را گرد هم جمع کند. هدف عمده و آشکار این اجتماع، رهایی باب بود و نیز سخن از نسخ شریعت اسلام می‌رفت. مردم آن سامان تحمل شنیدن اشعار و گفته‌های آنان را نداشتند، بنابراین برآشفتند و برضد آن قیام کردند. اجتماع بَدَشتیان هم به [[قلعه شیخ طبرسی]] رفتند و در آنجا با قوای دولتی به جنگ پرداختند.</p> | ||
---- | |||
<br><!--12147600--> | <br><!--12147600--> | ||
[[رده:جغرافیای ایران]] | [[رده:جغرافیای ایران]] | ||
[[رده:سمنان]] | [[رده:سمنان]] | ||
نسخهٔ ۳ ژانویهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۰۹:۰۹
بَدَشت
دهستان حومه بخش مرکزی شهرستان شاهرود در استان سمنان. این دِه در ۸کیلومتری شرق شهر شاهرود و ۲کیلومتری جنوب کوه بَدَشت در ارتفاع حدود ۱۳۰۵متری از سطح دریا قرار دارد. این دهستان فرودگاه دارد و از آثار تاریخی آنجا، کاروانسرای آجری است که هر طرف آن شش ایوان دارد و برطبق کتیبۀ مرمری سردر آن به ۱۰۵۵ق تعلق دارد. بَدَشت دارای سه قلعه است که دو قلعۀ آن به‌هم پیوسته‌اند. در ۱۲۶۴ق در دورۀ ناصرالدین شاه، پس از دستگیری و تبعید سید علیمحمد باب به قلعۀ چَهریق در ماکو، ملاحسین بُشرویی، ملقب به باب‌الباب، مأموریت یافت تا سران بابی را گرد هم جمع کند. هدف عمده و آشکار این اجتماع، رهایی باب بود و نیز سخن از نسخ شریعت اسلام می‌رفت. مردم آن سامان تحمل شنیدن اشعار و گفته‌های آنان را نداشتند، بنابراین برآشفتند و برضد آن قیام کردند. اجتماع بَدَشتیان هم به قلعه شیخ طبرسی رفتند و در آنجا با قوای دولتی به جنگ پرداختند.