بنیچه: تفاوت میان نسخه‌ها
DaneshGostar (بحث | مشارکتها) (جایگزینی متن - '\\1' به '<!--1') |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
بُنیچه <br> | بُنیچه <br> | ||
<p>روشی خاص برای اخذ مالیات و سربازگیری که به‌ویژه در دوره صفویه و قاجاریه در ایران معمول بوده است. این اصطلاح ظاهراً از کلمۀ «بنه» که واحد تقسیم مالیات در روستاها بوده اخذ شده است. اخذ مالیات در روستاها به‌عهده کدخدا و در شهرها به‌عهده اصناف و کلانتر شهر بوده است. بنیچه در سربازگیری روش تشخیص و تعیین تعداد سربازان در هر محل و ناحیه بوده و صاحب‌منصبان سربازگیری دفترهایی داشتند که براساس آن این تعداد را تعیین می‌کردند. این شیوه با تصویب قانون نظام اجباری در ۱۳۰۴ش ملغی شد.</p> | <p>روشی خاص برای اخذ مالیات و سربازگیری که به‌ویژه در دوره [[صفویه]] و [[قاجاریه، سلسله|قاجاریه]] در ایران معمول بوده است. این اصطلاح ظاهراً از کلمۀ «بنه» که واحد تقسیم مالیات در روستاها بوده اخذ شده است. اخذ مالیات در روستاها به‌عهده کدخدا و در شهرها به‌عهده اصناف و کلانتر شهر بوده است. بنیچه در سربازگیری روش تشخیص و تعیین تعداد سربازان در هر محل و ناحیه بوده و صاحب‌منصبان سربازگیری دفترهایی داشتند که براساس آن این تعداد را تعیین می‌کردند. این شیوه با تصویب قانون نظام اجباری در ۱۳۰۴ش ملغی شد.</p> | ||
<br><!--12351100--> | <br><!--12351100--> | ||
[[رده:تاریخ ایران]] | [[رده:تاریخ ایران]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۲۱ دسامبر ۲۰۲۲، ساعت ۰۸:۲۰
بُنیچه
روشی خاص برای اخذ مالیات و سربازگیری که به‌ویژه در دوره صفویه و قاجاریه در ایران معمول بوده است. این اصطلاح ظاهراً از کلمۀ «بنه» که واحد تقسیم مالیات در روستاها بوده اخذ شده است. اخذ مالیات در روستاها به‌عهده کدخدا و در شهرها به‌عهده اصناف و کلانتر شهر بوده است. بنیچه در سربازگیری روش تشخیص و تعیین تعداد سربازان در هر محل و ناحیه بوده و صاحب‌منصبان سربازگیری دفترهایی داشتند که براساس آن این تعداد را تعیین می‌کردند. این شیوه با تصویب قانون نظام اجباری در ۱۳۰۴ش ملغی شد.