بی بی خانم استرآبادی: تفاوت میان نسخه‌ها
DaneshGostar (بحث | مشارکتها) (جایگزینی متن - '\\1' به '<!--1') |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
بی‌بی خانُم اِسترآبادی (۱۲۷۴ـ۱۳۴۰ق)<br> | بی‌بی خانُم اِسترآبادی (۱۲۷۴ـ۱۳۴۰ق)<br> | ||
<p>بانوی نویسندۀ ایرانی، از نخستین زنان روشنفکر و منتقد جامعۀ مردسالار عهد قاجاریه و بنیادگذار دبستان دوشیزگان. پدرش محمدباقرخان سرکردۀ سوار استرآباد و مادرش خدیجه خانم ندیمه و ملاباجی شکوه‌السلطنه، مادر مظفرالدین شاه | <p>بانوی نویسندۀ ایرانی، از نخستین زنان روشنفکر و منتقد جامعۀ مردسالار عهد [[قاجاریه، سلسله|قاجاریه]] و بنیادگذار دبستان دوشیزگان. پدرش محمدباقرخان سرکردۀ سوار استرآباد و مادرش خدیجه خانم ندیمه و ملاباجی شکوه‌السلطنه، مادر [[مظفر الدین شاه قاجار|مظفرالدین شاه قاجار]]، بود. بی‌بی خانم در دربار [[ناصرالدین شاه قاجار]] پرورش یافت و درس خواند. سپس با موسی‌خان وزیری ازدواج کرد و زندگی زناشویی آنان سرانجام پس از هفت فرزند به متارکه انجامید. در ۱۳۲۴ق یکی از نخستین دبستان‌های دخترانه با روش جدید تعلیم و تربیت را با نام دبستان دوشیزگان تأسیس کرد. در ۱۳۱۳ق کتاب ''معایب‌الرجال'' را به درخواست بسیاری از زنان هم‌دورۀ خود، در پاسخ به کتاب ''تأدیب‌النسوان''، که کتابی در تأیید مردسالاری و تربیت زنان مطابقِ خواسته‌ها و معیار مردان بود، در ردّ جامعۀ مردسالار و معضلاتِ اجتماعی ـ خانوادگی و عادات زشت و دل‌مشغولی‌های ناشایست مردان نوشت. این کتاب از منابع مهم تحقیقی دربارۀ زنان عهد قاجاریه به‌شمار می‌رود. ''معایب‌الرجال'' یک‌بار در سوئد (استکهلم، ۱۳۷۱ش) و بار دیگر همراه با ''تأدیب‌النسوان'' با نام ''رویارویی زن و مرد در عصر قاجار: تأدیب‌النسوان و معایب‌الرجال'' به‌چاپ رسیده است.</p> | ||
<br><!--12445900--> | <br><!--12445900--> | ||
[[رده:آموزش و پرورش و اخلاق]] | [[رده:آموزش و پرورش و اخلاق]] | ||
نسخهٔ ۳۱ دسامبر ۲۰۲۲، ساعت ۰۷:۲۷
بی‌بی خانُم اِسترآبادی (۱۲۷۴ـ۱۳۴۰ق)
بانوی نویسندۀ ایرانی، از نخستین زنان روشنفکر و منتقد جامعۀ مردسالار عهد قاجاریه و بنیادگذار دبستان دوشیزگان. پدرش محمدباقرخان سرکردۀ سوار استرآباد و مادرش خدیجه خانم ندیمه و ملاباجی شکوه‌السلطنه، مادر مظفرالدین شاه قاجار، بود. بی‌بی خانم در دربار ناصرالدین شاه قاجار پرورش یافت و درس خواند. سپس با موسی‌خان وزیری ازدواج کرد و زندگی زناشویی آنان سرانجام پس از هفت فرزند به متارکه انجامید. در ۱۳۲۴ق یکی از نخستین دبستان‌های دخترانه با روش جدید تعلیم و تربیت را با نام دبستان دوشیزگان تأسیس کرد. در ۱۳۱۳ق کتاب معایب‌الرجال را به درخواست بسیاری از زنان هم‌دورۀ خود، در پاسخ به کتاب تأدیب‌النسوان، که کتابی در تأیید مردسالاری و تربیت زنان مطابقِ خواسته‌ها و معیار مردان بود، در ردّ جامعۀ مردسالار و معضلاتِ اجتماعی ـ خانوادگی و عادات زشت و دل‌مشغولی‌های ناشایست مردان نوشت. این کتاب از منابع مهم تحقیقی دربارۀ زنان عهد قاجاریه به‌شمار می‌رود. معایب‌الرجال یک‌بار در سوئد (استکهلم، ۱۳۷۱ش) و بار دیگر همراه با تأدیب‌النسوان با نام رویارویی زن و مرد در عصر قاجار: تأدیب‌النسوان و معایب‌الرجال به‌چاپ رسیده است.