تبریزی، بنده ( ـ تهران ۱۲۲۳ق): تفاوت میان نسخهها
DaneshGostar (بحث | مشارکتها) (جایگزینی متن - '\\1' به '<!--1') |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۱: | خط ۱: | ||
تبریزی، بَنْدِه ( ـ تهران ۱۲۲۳ق)<br> | تبریزی، بَنْدِه ( ـ تهران ۱۲۲۳ق)<br> | ||
<p>(نام اصلی: محمدرضی آذربایجانی) شاعر و خوشنویس ایرانی. فرزند میرزا محمد شفیع بود و در دولت کریمخان زند (حک: ؟ـ۱۱۹۳ق) و آقامحمدخان قاجار (حک: ۱۲۱۰ـ ۱۲۱۱ق) منصب استیفا داشت و در دستگاه فتحعلیشاه (حک: ۱۲۱۲ـ۱۲۵۰ق) نیز خدمت کرد. کتاب ''زینتالتواریخ'' را بهدستور فتحعلیشاه تألیف کرد. در ۶۵ سالگی درگذشت و به امر فتحعلیشاه جنازۀ او را به نجف منتقل کردند. به سه زبان عربی، ترکی، و جغتایی مسلط بود. در خطوط نستعلیق و شکسته تبحر داشت و در شعر «بنده» تخلص میکرد. یک نسخه از ''دیوان'' فتحعلیشاه در کتابخانۀ موزۀ گلستان محفوظ است، که رقم میرزا رضی تبریزی دارد.</p> | <p>(نام اصلی: محمدرضی آذربایجانی) شاعر و خوشنویس ایرانی. فرزند میرزا محمد شفیع بود و در دولت [[کریم خان زند|کریمخان زند]] (حک: ؟ـ۱۱۹۳ق) و [[آقا محمدخان قاجار|آقامحمدخان قاجار]] (حک: ۱۲۱۰ـ ۱۲۱۱ق) منصب استیفا داشت و در دستگاه [[فتحعلی شاه قاجار (۱۱۸۵ـ اصفهان ۱۲۵۰ق)|فتحعلیشاه]] (حک: ۱۲۱۲ـ۱۲۵۰ق) نیز خدمت کرد. کتاب ''زینتالتواریخ'' را بهدستور فتحعلیشاه تألیف کرد. در ۶۵ سالگی درگذشت و به امر فتحعلیشاه جنازۀ او را به [[نجف]] منتقل کردند. به سه زبان عربی، ترکی، و جغتایی مسلط بود. در خطوط [[نستعلیق، خط|نستعلیق]] و [[شکسته نستعلیق، خط|شکسته]] تبحر داشت و در شعر «بنده» تخلص میکرد. یک نسخه از ''دیوان'' فتحعلیشاه در کتابخانۀ موزۀ گلستان محفوظ است، که رقم میرزا رضی تبریزی دارد.</p> | ||
<br><!--14066800--> | <br><!--14066800--> | ||
[[رده:خوشنویسی]] | [[رده:خوشنویسی]] | ||
[[رده:اشخاص و آثار]] | [[رده:اشخاص و آثار]] |
نسخهٔ کنونی تا ۲۵ دسامبر ۲۰۲۲، ساعت ۰۸:۰۹
تبریزی، بَنْدِه ( ـ تهران ۱۲۲۳ق)
(نام اصلی: محمدرضی آذربایجانی) شاعر و خوشنویس ایرانی. فرزند میرزا محمد شفیع بود و در دولت کریمخان زند (حک: ؟ـ۱۱۹۳ق) و آقامحمدخان قاجار (حک: ۱۲۱۰ـ ۱۲۱۱ق) منصب استیفا داشت و در دستگاه فتحعلیشاه (حک: ۱۲۱۲ـ۱۲۵۰ق) نیز خدمت کرد. کتاب زینتالتواریخ را بهدستور فتحعلیشاه تألیف کرد. در ۶۵ سالگی درگذشت و به امر فتحعلیشاه جنازۀ او را به نجف منتقل کردند. به سه زبان عربی، ترکی، و جغتایی مسلط بود. در خطوط نستعلیق و شکسته تبحر داشت و در شعر «بنده» تخلص میکرد. یک نسخه از دیوان فتحعلیشاه در کتابخانۀ موزۀ گلستان محفوظ است، که رقم میرزا رضی تبریزی دارد.