حیاتی، امیر (صحنه ۱۳۰۰ـ۱۳۸۴ش ): تفاوت میان نسخهها
DaneshGostar (بحث | مشارکتها) (جایگزینی متن - '\\1' به '<!--1') |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۱: | خط ۱: | ||
حیاتی، امیر (صحنه ۱۳۰۰ـ۱۳۸۴ش )<br> | {{جعبه زندگینامه|عنوان=امیر حیاتی|نام=|نام دیگر=|نام اصلی=|نام مستعار=درویش امیر حیاتی|لقب=|زادروز=صحنه ۱۳۰۰ش|تاریخ مرگ=۱۳۸۴ش|دوره زندگی=|ملیت=|محل زندگی=|تحصیلات و محل تحصیل=|شغل و تخصص اصلی=نوازنده تنبور، خواننده|شغل و تخصص های دیگر=معلم معنوی|سبک=|مکتب=|سمت=|جوایز و افتخارات=|آثار=۱۳۳۹ آهنگ ماندگار علی گویم، علی جویم|خویشاوندان سرشناس=|گروه مقاله=موسیقی|دوره=|فعالیت های مهم=|رشته=|پست تخصصی=|باشگاه=}}حیاتی، امیر (صحنه ۱۳۰۰ـ۱۳۸۴ش )<br> | ||
[[پرونده: | [[پرونده:حیاتی، امیر.jpg|بندانگشتی|امیر حیاتی]] | ||
<p>(مشهور به درویش امیر حیاتی) نوازندۀ [[تنبور]]، خواننده و معلم معنوی. از پرآوازهترین نوازندگان تنبور و از معروفترین مداحان حضرت علی (ع) است. نواختن تنبور را از ۱۲سالگی نزد پدرش، علیقلی حیاتی، آغاز کرد و سپس چند سال در محضر سید نصرالدین جیحونآبادی آموختههای خود را تکمیل کرد. در ۱۳۳۹ آهنگ ماندگار ''علی گویم، علی جویم'' را در [[رادیو تهران]] اجرا کرد. شیوۀ نوازندگی و خوانندگی درویش امیر حیاتی با دیگران تفاوت عمده دارد. روش مضرابکاری در شیوۀ نوازندگیاش ویژگیهای خاصی دارد؛ او در سرودن اشعار کردی و فارسی نیز صاحب ذوق است و اکنون ازجمله منابع مهم شفاهی در حوزۀ مقامهای تنبور و کلامهای حقانی است. </p> | |||
<br><!--18111800--> | <br><!--18111800--> | ||
[[رده:موسیقی]] | [[رده:موسیقی]] | ||
[[رده:موسیقی ملل و اقوام]] | [[رده:موسیقی ملل و اقوام]] |
نسخهٔ کنونی تا ۱۱ ژوئن ۲۰۲۴، ساعت ۰۴:۵۱
امیر حیاتی | |
---|---|
زادروز |
صحنه ۱۳۰۰ش |
درگذشت | ۱۳۸۴ش |
شغل و تخصص اصلی | نوازنده تنبور، خواننده |
شغل و تخصص های دیگر | معلم معنوی |
آثار | ۱۳۳۹ آهنگ ماندگار علی گویم، علی جویم |
گروه مقاله | موسیقی |
حیاتی، امیر (صحنه ۱۳۰۰ـ۱۳۸۴ش )
(مشهور به درویش امیر حیاتی) نوازندۀ تنبور، خواننده و معلم معنوی. از پرآوازهترین نوازندگان تنبور و از معروفترین مداحان حضرت علی (ع) است. نواختن تنبور را از ۱۲سالگی نزد پدرش، علیقلی حیاتی، آغاز کرد و سپس چند سال در محضر سید نصرالدین جیحونآبادی آموختههای خود را تکمیل کرد. در ۱۳۳۹ آهنگ ماندگار علی گویم، علی جویم را در رادیو تهران اجرا کرد. شیوۀ نوازندگی و خوانندگی درویش امیر حیاتی با دیگران تفاوت عمده دارد. روش مضرابکاری در شیوۀ نوازندگیاش ویژگیهای خاصی دارد؛ او در سرودن اشعار کردی و فارسی نیز صاحب ذوق است و اکنون ازجمله منابع مهم شفاهی در حوزۀ مقامهای تنبور و کلامهای حقانی است.