خانه کارگر: تفاوت میان نسخه‌ها
DaneshGostar (بحث | مشارکتها) (جایگزینی متن - '\\1' به '<!--1') |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
خانۀ کارگر <br> | خانۀ کارگر <br> | ||
عنوان اتحادیه و سندیکای نیمه‌دولتیِ کارگران ایران. پس از پیروزی انقلاب | عنوان اتحادیه و سندیکای نیمه‌دولتیِ کارگران ایران. پس از پیروزی [[انقلاب اسلامی ایران|انقلاب اسلامی]]، گروه‌های چپ و کمونیستی مخالف جمهوری اسلامی ایران می‌کوشیدند از طریق تشکل‌ها و اتحادیه‌های کارگری برای خود در میان این طبقه پایگاهی ایجاد کنند. طرفداران حکومت نیز با تشکیل شوراهای اسلامی در مسیر دیگری گام برمی‌داشتند. پس از روی کار آمدن دولت [[موسوی، میرحسین (خامنه ۱۳۲۰ش)|میرحسین موسوی]] در دهۀ ۱۳۶۰ش و فرو نشاندن غائلۀ گروه‌های مخالف در آغاز این دهه، شوراهای اسلامی کارگران از طریق نمایندگان خود تشکلی با عنوان خانۀ کارگر ایجاد کردند که توسط وزیر کار وقت، [[سرحدی زاده، ابوالقاسم (تهران ۱۳۲۴ش)|ابوالقاسم سرحدی‌زاده]]، حمایت می‌شد. شورای مدیران و سرپرست خانۀ کارگر به‌صورت انتخابی از سوی این نمایندگان برگزیده، و روزنامۀ ''کار و کارگر'' نیز ارگان این اتحادیه محسوب می‌شد. بدین‌ترتیب، گسترده‌ترین نهاد کارگری ایران با حمایت‌های دولت شکل گرفت و حتی در دوره‌هایی نامزدهای آن برای نمایندگی مجلس به این نهاد راه یافتند. از برجسته‌ترین اعضا و مدیران خانۀ کارگر می‌توان [[محجوب، محمدجعفر (تهران ۱۳۰۲ـ امریکا ۱۳۷۲ش)|محمدجعفر محجوب]] و ابوالقاسم سرحدی‌زاده را نام برد. | ||
<br><!--19022000--> | <br><!--19022000--> | ||
[[رده:تاریخ ایران]] | [[رده:تاریخ ایران]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۲۴ ژوئن ۲۰۲۳، ساعت ۰۹:۵۲
خانۀ کارگر
عنوان اتحادیه و سندیکای نیمه‌دولتیِ کارگران ایران. پس از پیروزی انقلاب اسلامی، گروه‌های چپ و کمونیستی مخالف جمهوری اسلامی ایران می‌کوشیدند از طریق تشکل‌ها و اتحادیه‌های کارگری برای خود در میان این طبقه پایگاهی ایجاد کنند. طرفداران حکومت نیز با تشکیل شوراهای اسلامی در مسیر دیگری گام برمی‌داشتند. پس از روی کار آمدن دولت میرحسین موسوی در دهۀ ۱۳۶۰ش و فرو نشاندن غائلۀ گروه‌های مخالف در آغاز این دهه، شوراهای اسلامی کارگران از طریق نمایندگان خود تشکلی با عنوان خانۀ کارگر ایجاد کردند که توسط وزیر کار وقت، ابوالقاسم سرحدی‌زاده، حمایت می‌شد. شورای مدیران و سرپرست خانۀ کارگر به‌صورت انتخابی از سوی این نمایندگان برگزیده، و روزنامۀ کار و کارگر نیز ارگان این اتحادیه محسوب می‌شد. بدین‌ترتیب، گسترده‌ترین نهاد کارگری ایران با حمایت‌های دولت شکل گرفت و حتی در دوره‌هایی نامزدهای آن برای نمایندگی مجلس به این نهاد راه یافتند. از برجسته‌ترین اعضا و مدیران خانۀ کارگر می‌توان محمدجعفر محجوب و ابوالقاسم سرحدی‌زاده را نام برد.