خوی، شهر: تفاوت میان نسخه‌ها
DaneshGostar (بحث | مشارکتها) (جایگزینی متن - '\\1' به '<!--1') |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
خوی، شهر <br> | خوی، شهر <br> | ||
[[پرونده: 19112600.jpg | بندانگشتی|اثر تاريخي دروازه سنگي، خوي]]<p>واقع در | [[پرونده: 19112600.jpg | بندانگشتی|اثر تاريخي دروازه سنگي، خوي]]<p>واقع در استان[[آذربایجان غربی]] و مرکز اداری [[خوی ، شهرستان|شهرستان خوی]]. با ارتفاع ۱,۱۸۰ متر، در دشتی در ۶۴۸کیلومتری شمال غربی تهران و ۱۱۴کیلومتری شمال [[ارومیه، شهر|ارومیه]]، سر راه ارومیه به سیه‌چشمه و [[ماکو، شهر|ماکو]] و کنار راه [[تبریز، شهر|تبریز]] به قطور، قرار دارد. اقلیم این شهر معتدل مایل به سرد و نیمه‌خشک و جمعیت آن ۱۸۱,۴۶۵ نفر است (۱۳۸۵). از شهرهای بسیار قدیمی ایران است که از روزگار گذشته مهد تمدن و فرهنگ بوده، و موقعیت نظامی خاصی داشته است. [[اسماعیل صفوی اول|شاه‌اسماعیل صفوی اول]] در همین شهر با سلطان سلیم اول، پادشاه عثمانی، جنگید و شکست خورد (۹۲۰ق). هیئت نظامی فرانسه به‌سرپرستی ژنرال گاردان در زمان [[فتحعلی شاه قاجار (۱۱۸۵ـ اصفهان ۱۲۵۰ق)|فتحعلی‌شاه قاجار]] حصاری پیرامون شهر خوی کشید. این شهر در زمین‌لرزۀ ۱۲۵۹ق آسیب فراوان دید و بخشی از آن ویران شد. مسجد خان، متعلق به ۱۲۰۸ق، منار شمس، مسجد مطلب‌خان، و دروازۀ سنگی از آثار تاریخی و دیدنی آن است. </p> | ||
<br><!--19112600--> | <br><!--19112600--> | ||
[[رده:جغرافیای ایران]] | [[رده:جغرافیای ایران]] | ||
[[رده:آذربایجان غربی]] | [[رده:آذربایجان غربی]] | ||
نسخهٔ ۱ مهٔ ۲۰۲۳، ساعت ۰۵:۳۰
خوی، شهر
واقع در استان‌آذربایجان غربی و مرکز اداری شهرستان خوی. با ارتفاع ۱,۱۸۰ متر، در دشتی در ۶۴۸کیلومتری شمال غربی تهران و ۱۱۴کیلومتری شمال ارومیه، سر راه ارومیه به سیه‌چشمه و ماکو و کنار راه تبریز به قطور، قرار دارد. اقلیم این شهر معتدل مایل به سرد و نیمه‌خشک و جمعیت آن ۱۸۱,۴۶۵ نفر است (۱۳۸۵). از شهرهای بسیار قدیمی ایران است که از روزگار گذشته مهد تمدن و فرهنگ بوده، و موقعیت نظامی خاصی داشته است. شاه‌اسماعیل صفوی اول در همین شهر با سلطان سلیم اول، پادشاه عثمانی، جنگید و شکست خورد (۹۲۰ق). هیئت نظامی فرانسه به‌سرپرستی ژنرال گاردان در زمان فتحعلی‌شاه قاجار حصاری پیرامون شهر خوی کشید. این شهر در زمین‌لرزۀ ۱۲۵۹ق آسیب فراوان دید و بخشی از آن ویران شد. مسجد خان، متعلق به ۱۲۰۸ق، منار شمس، مسجد مطلب‌خان، و دروازۀ سنگی از آثار تاریخی و دیدنی آن است.