زهری، محمد (تنکابن ۱۳۰۵ـ تهران ۱۳۷۳ش)

محمد زهری

محمد زُهَری (تنکابن ۱۳۰۵ـ تهران ۱۳۷۳ش)
شاعر ایرانی. دورۀ کودکی و نوجوانی‌اش در ملایر و شیراز گذشت. از آغاز دهۀ ۱۳۲۰ همراهِ خانواده به تهران رفت و به تحصیل در رشتۀ زبان و ادبیات فارسی پرداخت و در دهۀ ۱۳۴۰ دورۀ دکتری این رشته را به‌ پایان رساند. او را می‌توان به لحاظ تجربه‌های شعری در نسل نخست شاگردان نیما یوشیج قرار داد. علاوه‌ بر مسائل سیاسی و اجتماعی، برخی دل‌تنگی‌های فردی و فلسفی در شعرهایش بازتاب یافته است. از دهۀ ۱۳۲۰ علاوه‌بر فعالیت‌های مطبوعاتی، به تدریس در دبیرستان‌ها و کار در سازمان برنامه و بودجه، امور مطبوعاتی وزارت فرهنگ، و کتابخانۀ ملی ایران پرداخت و مدتی هم معاونت کتابخانۀ ملی ایران را برعهده داشت.

دفترهای متعددی از سروده‌های زهری نشر یافته است؛ ازجملۀ آن‌هاست: جزیره (تهران، ۱۳۳۴)، گلایه (تهران، ۱۳۴۵)، شب‌نامه و قطره‌های باران (تهران، ۱۳۴۷)، مشت در جیب (تهران، ۱۳۵۱)، پیر ما گفت (تهران، ۱۳۵۶) و دیوان اشعاری به نام برای هر ستاره (تهران، ۱۳۸۱) که گزیده‌ای از نقد‌ها و بررسی‌های شعرهای او را نیز شامل است.

محمد زهری به دنبال سکتۀ قلبی در بیمارستان آسیا (تهران) درگذشت.