زرگنده، محله: تفاوت میان نسخه‌ها
DaneshGostar (بحث | مشارکتها) (جایگزینی متن - '\\2' به '<!--2') |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
زَرگَنْده، محلّه <br> | زَرگَنْده، محلّه <br> | ||
<p>واقع در شمال | <p>واقع در شمال [[قلهک]]، در تهران. در دورۀ [[فتحعلی شاه قاجار (۱۱۸۵ـ اصفهان ۱۲۵۰ق)|فتحعلی‌شاه قاجار]]، برای احداث باغی ییلاقی، به وزیرمختار روسیه واگذار شد. دولت روسیه، با استفاده از حقوق [[کاپیتولاسیون]]، دِهِ زرگنده را جزئی از خاک خود می‌شمرد و بر ساکنان آن حق حاکمیت اعمال می‌کرد. سفارت روسیه در زرگنده محل بست‌نشینی ایرانیان بود. مهم‌ترین این بست‌نشینی‌ها، متحصن‌شدن [[محمدعلی شاه قاجار (تبریز ۱۲۸۹ـ ایتالیا ۱۳۴۴ق)|محمدعلی‌شاه]] و عده‌ای از طرفداران او، در جمادی‌الثانی ۱۳۲۷ق، پس از فتح تهران به‌دست مجاهدان است. در زرگنده، بسیاری از اعیان و رجال، از‌جمله [[طباطبایی ، سیدضیاءالدین (شیراز ۱۲۶۸ـ تهران ۱۳۴۸ش)|سیدضیاءالدین طباطبایی]]، [[دولت آبادی، یحیی (اصفهان ۱۲۴۱ـ تهران ۱۳۱۸ش)|یحیی دولت‌آبادی]] و [[سپهدار تنکابنی، محمد ولی خان (۱۲۶۴ـ۱۳۴۵ق)|محمدولی‌خان سپهدار تنکابنی]] صدراعظم، باغ ییلاقی داشتند. زرگنده گورستانی با ۳هزار متر مساحت داشت و یحیی دولت‌آبادی در آن دفن شده بود. شماری از محققان، واژۀ زرگنده را ترکیبی از «زر» و «گنده» (مخفف آگنده)، به‌معنی انباشته از زر دانسته‌اند.</p> | ||
<br><!--23032100--> | <br><!--23032100--> | ||
[[رده:جغرافیای ایران]] | [[رده:جغرافیای ایران]] | ||
[[رده:تهران]] | [[رده:تهران]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۱۵ مهٔ ۲۰۲۳، ساعت ۰۵:۱۳
زَرگَنْده، محلّه
واقع در شمال قلهک، در تهران. در دورۀ فتحعلی‌شاه قاجار، برای احداث باغی ییلاقی، به وزیرمختار روسیه واگذار شد. دولت روسیه، با استفاده از حقوق کاپیتولاسیون، دِهِ زرگنده را جزئی از خاک خود می‌شمرد و بر ساکنان آن حق حاکمیت اعمال می‌کرد. سفارت روسیه در زرگنده محل بست‌نشینی ایرانیان بود. مهم‌ترین این بست‌نشینی‌ها، متحصن‌شدن محمدعلی‌شاه و عده‌ای از طرفداران او، در جمادی‌الثانی ۱۳۲۷ق، پس از فتح تهران به‌دست مجاهدان است. در زرگنده، بسیاری از اعیان و رجال، از‌جمله سیدضیاءالدین طباطبایی، یحیی دولت‌آبادی و محمدولی‌خان سپهدار تنکابنی صدراعظم، باغ ییلاقی داشتند. زرگنده گورستانی با ۳هزار متر مساحت داشت و یحیی دولت‌آبادی در آن دفن شده بود. شماری از محققان، واژۀ زرگنده را ترکیبی از «زر» و «گنده» (مخفف آگنده)، به‌معنی انباشته از زر دانسته‌اند.