پودگوریتسا: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی
بدون خلاصۀ ویرایش
 
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۲: خط ۲:
پودْگوریتْسا (Podgorica)
پودْگوریتْسا (Podgorica)


(نام سابق: تیتوگراد<ref>Titograd</ref> از ۱۹۴۶ تا ۱۹۹۲) پایتخت جمهوری نوبنیاد مونته‌نگرو<ref>Montenegro</ref>، در مرکز جنوبی کشور، به فاصلۀ حدود ۳۰۰کیلومتری جنوب غربی بلگراد<ref> Belgrade</ref>، در محل تلاقی رودهای موراچا<ref> Moraca </ref> و زِتا<ref>Zeta</ref>. جمعیت آن ۱۳۹,۱۰۰ نفر است (۲۰۰۳). صنایع آلومینیوم و تولید مبلمان و لوازم منزل دارد و توتون مهم‌ترین فرآوردۀ کشاورزی آن است. پودگوریتسا شهری نسبتاً قدیمی است و از اواسط قرن ۱۵م تا اواخر قرن ۱۹ در تصرف ترکان عثمانی بود. در جنگ جهانی دوم آسیب دید و پس از بازسازی به افتخار مارشال تیتو<ref> Marshal Tito</ref>، رهبر فقید یوگسلاوی سابق، تیتوگراد نام گرفت. پس از فروپاشی اتحاد جماهیر شوروی، نام پیشین خود را بازیافت (۱۹۹۲). با جداشدن مونته‌نگرو از یوگسلاوی و تشکیل جمهوری مونته‌نگرو (مه ۲۰۰۶) به پایتختی کشور مزبور انتخاب شد.
(نام سابق: تیتوگراد<ref>Titograd</ref> از ۱۹۴۶ تا ۱۹۹۲) پایتخت جمهوری نوبنیاد [[مونته نگرو|مونته‌نگرو]]<ref>Montenegro</ref>، در مرکز جنوبی کشور، به فاصلۀ حدود ۳۰۰کیلومتری جنوب غربی [[بلگراد]]<ref> Belgrade</ref>، در محل تلاقی رودهای موراچا<ref> Moraca </ref> و زِتا<ref>Zeta</ref>. جمعیت آن ۱۳۹,۱۰۰ نفر است (۲۰۰۳). صنایع آلومینیوم و تولید مبلمان و لوازم منزل دارد و توتون مهم‌ترین فرآوردۀ کشاورزی آن است. پودگوریتسا شهری نسبتاً قدیمی است و از اواسط قرن ۱۵م تا اواخر قرن ۱۹ در تصرف ترکان عثمانی بود. در [[جنگ جهانی دوم]] آسیب دید و پس از بازسازی به افتخار مارشال تیتو<ref> Marshal Tito</ref>، رهبر فقید [[یوگسلاوی]] سابق، تیتوگراد نام گرفت. پس از فروپاشی [[اتحاد جماهیر شوروی سوسیالیستی|اتحاد جماهیر شوروی]]، نام پیشین خود را بازیافت (۱۹۹۲). با جداشدن مونته‌نگرو از یوگسلاوی و تشکیل جمهوری مونته‌نگرو (مه ۲۰۰۶) به پایتختی کشور مزبور انتخاب شد.


&nbsp;
&nbsp;

نسخهٔ ‏۲۴ آوریل ۲۰۲۴، ساعت ۰۸:۱۶

پودْگوریتْسا (Podgorica)

(نام سابق: تیتوگراد[۱] از ۱۹۴۶ تا ۱۹۹۲) پایتخت جمهوری نوبنیاد مونته‌نگرو[۲]، در مرکز جنوبی کشور، به فاصلۀ حدود ۳۰۰کیلومتری جنوب غربی بلگراد[۳]، در محل تلاقی رودهای موراچا[۴] و زِتا[۵]. جمعیت آن ۱۳۹,۱۰۰ نفر است (۲۰۰۳). صنایع آلومینیوم و تولید مبلمان و لوازم منزل دارد و توتون مهم‌ترین فرآوردۀ کشاورزی آن است. پودگوریتسا شهری نسبتاً قدیمی است و از اواسط قرن ۱۵م تا اواخر قرن ۱۹ در تصرف ترکان عثمانی بود. در جنگ جهانی دوم آسیب دید و پس از بازسازی به افتخار مارشال تیتو[۶]، رهبر فقید یوگسلاوی سابق، تیتوگراد نام گرفت. پس از فروپاشی اتحاد جماهیر شوروی، نام پیشین خود را بازیافت (۱۹۹۲). با جداشدن مونته‌نگرو از یوگسلاوی و تشکیل جمهوری مونته‌نگرو (مه ۲۰۰۶) به پایتختی کشور مزبور انتخاب شد.

 

 


  1. Titograd
  2. Montenegro
  3. Belgrade
  4. Moraca
  5. Zeta
  6. Marshal Tito