محلاتی، محمدجعفر (شیراز ۱۲۴۷ـ همان جا ۱۳۱۷ش): تفاوت میان نسخه‌ها
DaneshGostar (بحث | مشارکتها) (جایگزینی متن - '\\3' به '<!--3') |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
محلّاتی، محمدجعفر (شیراز ۱۲۴۷ـ همان‌جا ۱۳۱۷ش)<br> | محلّاتی، محمدجعفر (شیراز ۱۲۴۷ـ همان‌جا ۱۳۱۷ش)<br> | ||
<p>روحانی مبارز و ضد استعماری ایران، فرزند شیخ محمدحسین و از شاگردان میرزای شیرازی و آخوند خراسانی. پس از آغاز جنگ جهانی اول و ورود نیروهای انگلیسی به بندر فاو در جنوب عراق و بندر بوشهر در جنوب ایران و شهادت رئیس‌علی | <p>روحانی مبارز و ضد استعماری ایران، فرزند شیخ محمدحسین و از شاگردان [[میرزای شیرازی ، محمدحسن (شیراز ۱۲۳۰ـ سامرا ۱۳۱۲ق)|میرزای شیرازی]] و [[آخوند خراسانی]]. پس از آغاز [[جنگ جهانی اول]] و ورود نیروهای انگلیسی به [[فاو|بندر فاو]] در جنوب عراق و بندر بوشهر در جنوب ایران و شهادت [[دلواری، رییس علی|رئیس‌علی دلواری]]، وی بر ضد نیروهای انگلیسی اعلان جهاد کرد و در ۱۳۳۳ق در رأس گروه ۷۰۰نفری برای کمک به دلیران تنگستانی عازم برازجان گردید. با پایمردی و رشادت محلاتی و مجاهدان، نیروهای انگلیسی به‌طور کامل بوشهر را ترک کردند و سپس وی به شیراز بازگشت و همان‌جا درگذشت و در کنار مرقد امامزاده علی بن حمزه (شاه‌چراغ) به‌خاک سپرده شد.</p> | ||
<br><!--38168400--> | <br><!--38168400--> | ||
[[رده:تاریخ ایران]] | [[رده:تاریخ ایران]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۱۰ آوریل ۲۰۲۳، ساعت ۰۹:۲۴
محلّاتی، محمدجعفر (شیراز ۱۲۴۷ـ همان‌جا ۱۳۱۷ش)
روحانی مبارز و ضد استعماری ایران، فرزند شیخ محمدحسین و از شاگردان میرزای شیرازی و آخوند خراسانی. پس از آغاز جنگ جهانی اول و ورود نیروهای انگلیسی به بندر فاو در جنوب عراق و بندر بوشهر در جنوب ایران و شهادت رئیس‌علی دلواری، وی بر ضد نیروهای انگلیسی اعلان جهاد کرد و در ۱۳۳۳ق در رأس گروه ۷۰۰نفری برای کمک به دلیران تنگستانی عازم برازجان گردید. با پایمردی و رشادت محلاتی و مجاهدان، نیروهای انگلیسی به‌طور کامل بوشهر را ترک کردند و سپس وی به شیراز بازگشت و همان‌جا درگذشت و در کنار مرقد امامزاده علی بن حمزه (شاه‌چراغ) به‌خاک سپرده شد.