مجدالملک سینکی، حاج میرزامحمد (۱۲۲۴ـ۱۲۹۸ق): تفاوت میان نسخه‌ها
DaneshGostar (بحث | مشارکتها) (جایگزینی متن - '\\3' به '<!--3') |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
مَجْدُالْمُلکِ سینَکی، حاج میرزامحمّد (۱۲۲۴ـ۱۲۹۸ق)<br> | مَجْدُالْمُلکِ سینَکی، حاج میرزامحمّد (۱۲۲۴ـ۱۲۹۸ق)<br> | ||
<p>از رجال معروف عصر | <p>از رجال معروف عصر [[ناصریان|ناصری]]، خواهرزاده [[میرزا آقاخان نوری]] و پدر میرزا علی‌خان امین‌الدوله. در اوایل سلطنت [[ناصرالدین شاه قاجار|ناصرالدین‌شاه قاجار]]، پیشکار [[مهد علیا، ملک جهان خانم (۱۲۲۰ـ۱۲۹۰ق)|مهد علیا]]، مادر شاه، بود. در ۱۲۶۸ق، کارپرداز ایران در [[حاجی طرخان]] روسیه بود و یک سال بعد نایب اول وزارت خارجه گردید. در ۱۲۸۶ق، لقب مجدالملک گرفت و به تولیت [[آستان قدس رضوی|آستان قدس]] منصوب شد و سپس به عضویت دارالشورای دولتی درآمد (۱۲۸۸ق). مجدالملک از خوشنویسان دورۀ [[قاجاریه، سلسله|قاجار]] بود. در کتاب خود به نام ''کشف‌الغرایب'' یا ''رسالۀ مجدیه'' (۱۲۸۷ق) از منفعت‌جویی دولتمردان و بی‌توجهی آنان به منافع ملی، بی‌توجهی علما به ادای تکالیف دینی و عدم ارشاد عوام، بی‌قانونی حکومت و بی‌اعتنایی فرنگ‌رفته‌های ایرانی به سنت‌های ملی و دینی انتقاد کرده است. این کتاب تا به امروز چندین‌بار به چاپ رسیده است. میرزا علی‌خان امین‌الدوله فرزند او و دکتر [[امینی ، علی (تهران ۱۲۸۴ـ پاریس ۱۳۷۱ش)|علی امینی]] نواده اوست.</p> | ||
<br><!--38143500--> | <br><!--38143500--> | ||
[[رده:تاریخ ایران]] | [[رده:تاریخ ایران]] | ||
[[رده:دورۀ قاجار]] | [[رده:دورۀ قاجار]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۴ ژانویهٔ ۲۰۲۳، ساعت ۱۱:۰۲
مَجْدُالْمُلکِ سینَکی، حاج میرزامحمّد (۱۲۲۴ـ۱۲۹۸ق)
از رجال معروف عصر ناصری، خواهرزاده میرزا آقاخان نوری و پدر میرزا علی‌خان امین‌الدوله. در اوایل سلطنت ناصرالدین‌شاه قاجار، پیشکار مهد علیا، مادر شاه، بود. در ۱۲۶۸ق، کارپرداز ایران در حاجی طرخان روسیه بود و یک سال بعد نایب اول وزارت خارجه گردید. در ۱۲۸۶ق، لقب مجدالملک گرفت و به تولیت آستان قدس منصوب شد و سپس به عضویت دارالشورای دولتی درآمد (۱۲۸۸ق). مجدالملک از خوشنویسان دورۀ قاجار بود. در کتاب خود به نام کشف‌الغرایب یا رسالۀ مجدیه (۱۲۸۷ق) از منفعت‌جویی دولتمردان و بی‌توجهی آنان به منافع ملی، بی‌توجهی علما به ادای تکالیف دینی و عدم ارشاد عوام، بی‌قانونی حکومت و بی‌اعتنایی فرنگ‌رفته‌های ایرانی به سنت‌های ملی و دینی انتقاد کرده است. این کتاب تا به امروز چندین‌بار به چاپ رسیده است. میرزا علی‌خان امین‌الدوله فرزند او و دکتر علی امینی نواده اوست.