صفوت، داریوش (تهران ۱۳۰۷ ـ۱۳۹۲ش): تفاوت میان نسخه‌ها
DaneshGostar (بحث | مشارکتها) (جایگزینی متن - '\\2' به '<!--2') |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{جعبه زندگینامه|عنوان=داریوش صَفوت|نام=|نام دیگر=|نام اصلی=|نام مستعار=|لقب=|زادروز=تهران ۱۳۰۷ش|تاریخ مرگ=۱۳۹۲ش|دوره زندگی=|ملیت=ایرانی|محل زندگی=|تحصیلات و محل تحصیل=رشته حقوق، دانشگاه تهران|شغل و تخصص اصلی=نوازنده تار و سه‌تار و پژوهشگر موسیقی|شغل و تخصص های دیگر=|سبک=|مکتب=|سمت=در مرکز پژوهشی موسیقی شرق در سوربن به تدریس موسیقی ایرانی پرداخت|جوایز و افتخارات=جایزه اول در رشتۀ سه‌تارنوازی|آثار=آلبوم‌های تک‌نوازی سه‌تار و سنتور همراه با ضیاء میرعبدالباقی و جمشید شمیرانی | |||
[[پرونده: 27038000.jpg | بندانگشتی|صَفْوَت، | کتاب‌های پژوهشی کوتاه دربارۀ استادان موسیقی ایران و الحان موسیقی ایرانی؛ جنبه‌های عرفانی موسیقی اصیل ایرانی؛ هنر موسیقی ایران|خویشاوندان سرشناس=|گروه مقاله=موسیقی|دوره=|فعالیت های مهم=|رشته=|پست تخصصی=|باشگاه=}}صَفوت، داریوش (تهران ۱۳۰۷ ـ۱۳۹۲ش)<br> | ||
[[پرونده: 27038000.jpg | بندانگشتی|صَفْوَت، داریوش]]نوازندۀ تار و سه‌تار و پژوهشگر موسیقی ایرانی. مدت کوتاهی نزد [[سماعی، حبیب (تهران ۱۲۸۰ ـ همان جا ۱۳۲۵ش)|حبیب سماعی]] به فراگیری [[سنتور]] پرداخت، از ۱۳۳۶ش به‌طور جدی به آموختن سه‌تار و سنتور رو آورد و از ۱۳۴۸ نیز از آموزش‌های [[ایرانی مجرد، محمد (تهران ۱۲۵۱ـ۱۳۵۰ش)|محمد ایرانی مجرد]] بهره برد. صفوت در ۱۳۳۲ در رشتۀ حقوق از [[دانشگاه تهران]]، دانشنامۀ لیسانس دریافت کرد؛ در همان سال در نخستین جشنوارۀ سراسری موسیقی ایرانی نیز برندۀ جایزۀ اول در رشتۀ سه‌تارنوازی شد. در ۱۳۳۹ از سوی ادارۀ هنرهای زیبا به [[فرانسه]] فرستاده شد تا ضمن ادامۀ تحصیل در رشتۀ حقوق، در مرکز پژوهشی موسیقی شرق در سوربن به تدریس موسیقی ایرانی بپردازد. صفوت از ۱۳۴۵ در دانشکدۀ هنرهای زیبا، دانشگاه تهران، تحصیل کرد و چندی بعد (۱۳۴۷) با تصویب طرح او در رادیو و تلویزیون ملی ایران، مرکز حفظ و اشاعۀ موسیقی در تهران تشکیل شد و بسیاری از استادان سالخوردۀ موسیقی ایرانی برای انتقال تجربیات خود به جوانان به این مرکز دعوت شدند. صفوت در سال‌های آخر پیش از پیروزی انقلاب اسلامی در هنرکدۀ موسیقی ملی و مدرسۀ عالی رادیو و تلویزیون، تاریخ موسیقی تدریس می‌کرد. پس از انقلاب فعالیت‌های خود را در سمت‌هایی چون استاد و مدیر گروه موسیقی دانشگاه تهران، سرپرست واحد موسیقی صدا و سیما و ادامه داد. از آثار اوست: آلبوم‌های تک‌نوازی ''سه‌تار'' و ''سنتور'' همراه با ضیاء میرعبدالباقی و جمشید شمیرانی؛ کتاب‌های ''پژوهشی کوتاه دربارۀ استادان موسیقی ایران و الحان موسیقی ایرانی''؛ ''جنبه‌های عرفانی موسیقی اصیل ایرانی''؛ ''هنر موسیقی ایران''؛ با [[دورینگ، ژان (۱۹۴۷)|ژان دورینگ]] و ضیاء میرعبدالباقی، ''ایران؛ سنت‌های موسیقایی'' با نلی کارون و مقالات متعدد به فارسی و فرانسوی. | |||
<br><!--27038000--> | <br><!--27038000--> | ||
[[رده:موسیقی]] | [[رده:موسیقی]] | ||
[[رده:ایران - اشخاص]] | [[رده:ایران - اشخاص]] | ||
نسخهٔ ۲۷ ژانویهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۰۵:۳۸
| داریوش صَفوت | |
|---|---|
| زادروز |
تهران ۱۳۰۷ش |
| درگذشت | ۱۳۹۲ش |
| ملیت | ایرانی |
| تحصیلات و محل تحصیل | رشته حقوق، دانشگاه تهران |
| شغل و تخصص اصلی | نوازنده تار و سه‌تار و پژوهشگر موسیقی |
| آثار |
آلبوم‌های تک‌نوازی سه‌تار و سنتور همراه با ضیاء میرعبدالباقی و جمشید شمیرانی کتاب‌های پژوهشی کوتاه دربارۀ استادان موسیقی ایران و الحان موسیقی ایرانی؛ جنبه‌های عرفانی موسیقی اصیل ایرانی؛ هنر موسیقی ایران |
| گروه مقاله | موسیقی |
| جوایز و افتخارات | جایزه اول در رشتۀ سه‌تارنوازی |
صَفوت، داریوش (تهران ۱۳۰۷ ـ۱۳۹۲ش)
نوازندۀ تار و سه‌تار و پژوهشگر موسیقی ایرانی. مدت کوتاهی نزد حبیب سماعی به فراگیری سنتور پرداخت، از ۱۳۳۶ش به‌طور جدی به آموختن سه‌تار و سنتور رو آورد و از ۱۳۴۸ نیز از آموزش‌های محمد ایرانی مجرد بهره برد. صفوت در ۱۳۳۲ در رشتۀ حقوق از دانشگاه تهران، دانشنامۀ لیسانس دریافت کرد؛ در همان سال در نخستین جشنوارۀ سراسری موسیقی ایرانی نیز برندۀ جایزۀ اول در رشتۀ سه‌تارنوازی شد. در ۱۳۳۹ از سوی ادارۀ هنرهای زیبا به فرانسه فرستاده شد تا ضمن ادامۀ تحصیل در رشتۀ حقوق، در مرکز پژوهشی موسیقی شرق در سوربن به تدریس موسیقی ایرانی بپردازد. صفوت از ۱۳۴۵ در دانشکدۀ هنرهای زیبا، دانشگاه تهران، تحصیل کرد و چندی بعد (۱۳۴۷) با تصویب طرح او در رادیو و تلویزیون ملی ایران، مرکز حفظ و اشاعۀ موسیقی در تهران تشکیل شد و بسیاری از استادان سالخوردۀ موسیقی ایرانی برای انتقال تجربیات خود به جوانان به این مرکز دعوت شدند. صفوت در سال‌های آخر پیش از پیروزی انقلاب اسلامی در هنرکدۀ موسیقی ملی و مدرسۀ عالی رادیو و تلویزیون، تاریخ موسیقی تدریس می‌کرد. پس از انقلاب فعالیت‌های خود را در سمت‌هایی چون استاد و مدیر گروه موسیقی دانشگاه تهران، سرپرست واحد موسیقی صدا و سیما و ادامه داد. از آثار اوست: آلبوم‌های تک‌نوازی سه‌تار و سنتور همراه با ضیاء میرعبدالباقی و جمشید شمیرانی؛ کتاب‌های پژوهشی کوتاه دربارۀ استادان موسیقی ایران و الحان موسیقی ایرانی؛ جنبه‌های عرفانی موسیقی اصیل ایرانی؛ هنر موسیقی ایران؛ با ژان دورینگ و ضیاء میرعبدالباقی، ایران؛ سنت‌های موسیقایی با نلی کارون و مقالات متعدد به فارسی و فرانسوی.