المشارع و المطارحات: تفاوت میان نسخه‌ها
DaneshGostar (بحث | مشارکتها) (جایگزینی متن - '\\3' به '<!--3') |
Mohammadi3 (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
المَشارِع و الْمُطارحات<br> | |||
کتابی به عربی، در فلسفه، از شهاب‌الدین سهروردی. این اثر مفصّل فلسفی بنابه گفتۀ مؤلف پس از'' حکمةالاشراق'' و ''التلویحات'' نوشته شده است و باید بعد از ''التلویحات'' و قبل از ''حکمةالاشراق'' خوانده شود. شیخ اشراق، پژوهشگران شیوۀ خویش را پس از مهارت در مبانی آن، به ریاضت فرامی‌خواند تا بالعیان به مبادی اشراقی دست یابند. این اثر مانند ''التلویحات'' در سه بخش منطق، طبیعی و الهی نوشته شده. بخش الهی آن در هفت «مشرع» است: مبادی الهی در بیان شناخت اصطلاحات لازم همچون وجود و شیئیت؛ مقولات؛ تقسیم‌های وجود؛ واجب‌الوجود؛ فعل الهی و معنی ابداع؛ جود، و غنی و چگونگی صدور موجودات از خداوند؛ و بالاخره چگونگی علم در موجودات و خداوند و نیز بقای نفس و سعادت آن. بخش الهی این اثر در جلد اول مجموعۀ ''مصنفات شیخ اشراق'' چاپ شده است. | کتابی به عربی، در فلسفه، از شهاب‌الدین سهروردی. این اثر مفصّل فلسفی بنابه گفتۀ مؤلف پس از'' حکمةالاشراق'' و ''التلویحات'' نوشته شده است و باید بعد از ''التلویحات'' و قبل از ''حکمةالاشراق'' خوانده شود. شیخ اشراق، پژوهشگران شیوۀ خویش را پس از مهارت در مبانی آن، به ریاضت فرامی‌خواند تا بالعیان به مبادی اشراقی دست یابند. این اثر مانند ''التلویحات'' در سه بخش منطق، طبیعی و الهی نوشته شده. بخش الهی آن در هفت «مشرع» است: مبادی الهی در بیان شناخت اصطلاحات لازم همچون وجود و شیئیت؛ مقولات؛ تقسیم‌های وجود؛ واجب‌الوجود؛ فعل الهی و معنی ابداع؛ جود، و غنی و چگونگی صدور موجودات از خداوند؛ و بالاخره چگونگی علم در موجودات و خداوند و نیز بقای نفس و سعادت آن. بخش الهی این اثر در جلد اول مجموعۀ ''مصنفات شیخ اشراق'' چاپ شده است. | ||
<br><!--38298500--> | <br><!--38298500--> | ||
[[رده:فلسفه ، منطق و کلام]] | [[رده:فلسفه ، منطق و کلام]] | ||
[[رده:اسلام، ایران و شرق]] | [[رده:اسلام، ایران و شرق]] | ||
نسخهٔ ۲ نوامبر ۲۰۲۴، ساعت ۱۹:۲۱
المَشارِع و الْمُطارحات
کتابی به عربی، در فلسفه، از شهاب‌الدین سهروردی. این اثر مفصّل فلسفی بنابه گفتۀ مؤلف پس از حکمةالاشراق و التلویحات نوشته شده است و باید بعد از التلویحات و قبل از حکمةالاشراق خوانده شود. شیخ اشراق، پژوهشگران شیوۀ خویش را پس از مهارت در مبانی آن، به ریاضت فرامی‌خواند تا بالعیان به مبادی اشراقی دست یابند. این اثر مانند التلویحات در سه بخش منطق، طبیعی و الهی نوشته شده. بخش الهی آن در هفت «مشرع» است: مبادی الهی در بیان شناخت اصطلاحات لازم همچون وجود و شیئیت؛ مقولات؛ تقسیم‌های وجود؛ واجب‌الوجود؛ فعل الهی و معنی ابداع؛ جود، و غنی و چگونگی صدور موجودات از خداوند؛ و بالاخره چگونگی علم در موجودات و خداوند و نیز بقای نفس و سعادت آن. بخش الهی این اثر در جلد اول مجموعۀ مصنفات شیخ اشراق چاپ شده است.