کتیبه نگاری: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی
(جایگزینی متن - '\\3' به '<!--3')
 
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۱: خط ۱:


کتیبه  (۱)(inscription)<br>
کتیبه  (۱)(inscription)<br>
[[پرونده: 35157100.jpg | بندانگشتی|کتيبه]]نوشتاری بر روی ماده‌ای بادوام. فن و هنر ساخت کتیبه را کتیبه‌نگاری۱ گویند. امروزه برای ثبت و ماندگار کردن یادبودها، از‌جمله بر روی سنگ قبر و سنگ سوک و سردرِ بناها، به‌کار می‌رود. تنها کاربرد کتیبه‌نگاری، که از گذشته تا امروز همچنان باقی مانده و جانشینی مقبول برای آن پیدا نشده، بر روی سنگ قبرهاست. احتمالاً‌ در همه‌جا نخستین کتیبه‌ها بر روی موادی سخت، عمدتاً سنگ تراشیده یا نتراشیده، سفال (که غالباً وقتی هنوز خیس بوده بر روی آن حک می‌شده)، فلز، استخوان، و عاج نوشته می‌شدند. زمانی که استفاده از موادی نرم، نظیر کاغذ، کاربرد گسترده یافت این امکان فراهم آمد که نوشتارهایی برای استفادۀ موقت از مواردی که برای ثبت دائم تهیه می‌شوند، متمایز شوند و به این ترتیب کاربرد کتیبه‌نگاری محدود شد.epigraphy
[[پرونده: 35157100.jpg | بندانگشتی|کتيبه]]نوشتاری بر روی ماده‌ای بادوام. فن و هنر ساخت کتیبه را کتیبه‌نگاری<ref>epigraphy</ref> گویند. امروزه برای ثبت و ماندگار کردن یادبودها، از‌جمله بر روی سنگ قبر و سنگ سوک و سردرِ بناها، به‌کار می‌رود. تنها کاربرد کتیبه‌نگاری، که از گذشته تا امروز همچنان باقی مانده و جانشینی مقبول برای آن پیدا نشده، بر روی سنگ قبرهاست. احتمالاً‌ در همه‌جا نخستین کتیبه‌ها بر روی موادی سخت، عمدتاً سنگ تراشیده یا نتراشیده، سفال (که غالباً وقتی هنوز خیس بوده بر روی آن حک می‌شده)، فلز، استخوان، و عاج نوشته می‌شدند. زمانی که استفاده از موادی نرم، نظیر کاغذ، کاربرد گسترده یافت این امکان فراهم آمد که نوشتارهایی برای استفادۀ موقت از مواردی که برای ثبت دائم تهیه می‌شوند، متمایز شوند و به این ترتیب کاربرد کتیبه‌نگاری محدود شد.


<br><!--35157100-->
<br><!--35157100-->
[[رده:صنایع دستی]]
[[رده:صنایع دستی]]
[[رده:دست سازه های هنری، اصطلاحات]]
[[رده:دست سازه های هنری، اصطلاحات]]

نسخهٔ ‏۲۵ ژوئن ۲۰۲۲، ساعت ۱۲:۳۳

کتیبه (۱)(inscription)

کتيبه

نوشتاری بر روی ماده‌ای بادوام. فن و هنر ساخت کتیبه را کتیبه‌نگاری[۱] گویند. امروزه برای ثبت و ماندگار کردن یادبودها، از‌جمله بر روی سنگ قبر و سنگ سوک و سردرِ بناها، به‌کار می‌رود. تنها کاربرد کتیبه‌نگاری، که از گذشته تا امروز همچنان باقی مانده و جانشینی مقبول برای آن پیدا نشده، بر روی سنگ قبرهاست. احتمالاً‌ در همه‌جا نخستین کتیبه‌ها بر روی موادی سخت، عمدتاً سنگ تراشیده یا نتراشیده، سفال (که غالباً وقتی هنوز خیس بوده بر روی آن حک می‌شده)، فلز، استخوان، و عاج نوشته می‌شدند. زمانی که استفاده از موادی نرم، نظیر کاغذ، کاربرد گسترده یافت این امکان فراهم آمد که نوشتارهایی برای استفادۀ موقت از مواردی که برای ثبت دائم تهیه می‌شوند، متمایز شوند و به این ترتیب کاربرد کتیبه‌نگاری محدود شد.


  1. epigraphy