بورگ، بیورن: تفاوت میان نسخه‌ها

</ref> به‌دست آورد که پس از براندازی نظام مبارزه‌طلبی تن به تن در ۱۹۹۲ رکوردی جالب بود. همچنین در ۱۹۷۴ـ۱۹۷۵ و ۱۹۷۸ـ۱۹۸۱ برندۀ شش مقام انفرادی تنیس آزاد فرانسه شد. در ۱۹۹۰ اعلام کرد که قصد بازگشت به تنیس حرفه‌ای را دارد، اما در ۱۹۹۱ و ۱۹۹۲ به پیروزی در مسابقاتی کم‌اهمیت بسنده کرد. در ۱۹۹۷ در ۴۱سالگی به دنیای تنیس بازگشت و در مسابقۀ هوندا<ref>Honda Challenge </ref> شرکت کرد که در رویال آلبرت هال<ref>Royal Albert Hall </ref> لندن برگزار شد، اما از جان مک‌انرو<ref>John McEnroe </ref> شکست خورد. از مهم‌ترین افتخارات اوست: قهرمانی جام دیویس<ref>Davis Cup </ref>، در ۱۹۷۵ با تیم سوئد؛ مسابقۀ استادان (مسترز)<ref>Masters </ref> جایزۀ بزرگ<ref>Grand Prix </ref> (۱۹۸۰ـ۱۹۸۱)؛ مسابقات قهرمانی دبلیوسی‌تی<ref>WCT Champion</ref>، ۱۹۷۶؛ مسابقات قهرمانی جهان آی‌تی‌اف<ref> ITF World Champion</ref>، ۱۹۷۸ـ۱۹۸۰.