بونار، پیر (۱۸۶۷ـ۱۹۴۷): تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی
بدون خلاصۀ ویرایش
 
بدون خلاصۀ ویرایش
 
خط ۱: خط ۱:


بونار، پیِر (۱۸۶۷ـ۱۹۴۷)(Bonnard, Pierre)
{{جعبه زندگینامه|عنوان=پیر بونار|نام=Pierre Bonnard|نام دیگر=|نام اصلی=|نام مستعار=|لقب=|زادروز=۱۸۶۷م|تاریخ مرگ=۱۹۴۷م|دوره زندگی=|ملیت=فرانسوی|محل زندگی=|تحصیلات و محل تحصیل=آکادمی ژولیَن|شغل و تخصص اصلی=نقاش، طراح و گرافیست|شغل و تخصص های دیگر=|سبک=|مکتب=|سمت=|جوایز و افتخارات=|آثار=تابلوی برهنه در حمام (۱۹۳۸م، پوتی پاله، پاریس)، صحنه خانوادگی (۱۸۹۲م، موزه هنرهای معاصر تهران)|خویشاوندان سرشناس=|گروه مقاله=نگارگری و مجسمه سازی جهان|دوره=|فعالیت های مهم=|رشته=|پست تخصصی=|باشگاه=}}بونار، پیر (۱۸۶۷ـ۱۹۴۷م)(Bonnard, Pierre)


[[File:12404500-1.jpg|thumb|تابلوي تصوير خانوادگي]][[File:12404500.jpg|thumb|تابلوي تصوير خانوادگي]]
[[File:12404500-1.jpg|thumb|تابلوي تصوير خانوادگي]][[File:12404500.jpg|thumb|تابلوي تصوير خانوادگي]]


نقاش، طراح و گرافیست فرانسوی. از گوگن<ref>Gauguin
نقاش، طراح و گرافیست فرانسوی. از [[گوگن، پل (۱۸۴۸ـ۱۹۰۳)|گوگن]]<ref>Gauguin




</ref> و چاپنقش‌های ژاپنی تأثیر پذیرفت. در بازنمایی صحنه‌های خانگی و منظره‌پردازی مهارت داشت. آثارش درخشنده و غرق در رنگ و نورند. به‌همراه دیگر اعضای گروه نبی‌ها<ref>Nabis </ref> با انواع هنرهای تزیینی (پوستر، شیشۀ منقوش<ref>stained glass </ref>، مبلمان) طبع‌آزمایی کرد؛ ولی شهرت عالم‌گیرش، مرهون مجموعه‌ای از تابلوهای پیکر برهنه<ref>nude </ref> است، همچون تابلوی ''برهنه در حمام''<ref>''Nude in the Bath ''</ref> (۱۹۳۸، پوتی پاله<ref>Petit Palais </ref>، پاریس). بونار در آکادمی ژولیَن<ref>Académie Julian</ref>، هم‌زمان با موریس دنی<ref> Maurice Denis </ref>، پل سِروزیه<ref>Paul Sérusier </ref>، ادوئار ووئیّار<ref>Edouard Vuillard</ref> و کِر خاویر روسل<ref> Ker Xavier Roussel </ref> درس خواند و با ایشان در گروه نبی‌‌ها مشارکت جست. کار خود را با طرح‌های متنوعی برای مبلمان، پرده‌نگاره<ref>Screen</ref>، صحنۀ تئاتر، و پوستر آغاز کرد؛ لیکن هم‌زمان، با تأثیر از امپرسیونیست<ref> Impressionist </ref>ها تابلوهایی از صحنه‌های شهری پاریس و درون‌خانه‌ها<ref>Interior </ref> خودمانی به‌تصویر درآورد، که برایش شهرت بسیاری به‌ارمغان آورد. از بونار و ووئیار، گاه با عنوانِ مشترکِ نقاشان صحنه‌های خودمانی<ref>Intimists</ref> یاد می‌شود. بونار به‌لحاظ ویژگی تزیینی، و رنگ‌آمیزی گرم و چشم‌نوازِ آثارش نیز مورد توجه است. شماری چاپنقش سنگی<ref> lithograph </ref> رنگین نیز پدید آورد که شاهکاری در عرصۀ هنر گرافیک به‌شمار می‌آیند؛ چاپنقش ''صحنۀ خانوادگی''<ref>''Scéne de Famille ''</ref> (۱۸۹۲، موزۀ هنرهای معاصر تهران<ref>Tehran Museum of Contemporary Art </ref>) از آن جمله است. استفادۀ آزادانه‌اش از رنگ، الهام‌بخش نقاشان انتزاع‌گرا<ref>abstract painters  
</ref> و چاپنقش‌های ژاپنی تأثیر پذیرفت. در بازنمایی صحنه‌های خانگی و منظره‌پردازی مهارت داشت. آثارش درخشنده و غرق در رنگ و نورند. به‌همراه دیگر اعضای گروه نبی‌ها<ref>Nabis </ref> با انواع هنرهای تزیینی (پوستر، شیشۀ منقوش<ref>stained glass </ref>، مبلمان) طبع‌آزمایی کرد؛ ولی شهرت عالم‌گیرش، مرهون مجموعه‌ای از تابلوهای پیکر برهنه<ref>nude </ref> است، همچون تابلوی ''برهنه در حمام''<ref>''Nude in the Bath ''</ref> (۱۹۳۸م، پوتی پاله<ref>Petit Palais </ref>، [[پاریس، شهر|پاریس]]). بونار در آکادمی ژولیَن<ref>Académie Julian</ref>، هم‌زمان با [[دنی، موریس (۱۸۷۰ـ۱۹۴۳)|موریس دنی]]<ref> Maurice Denis </ref>، پل سِروزیه<ref>Paul Sérusier </ref>، [[ووییار، ادویار (۱۸۶۸ـ۱۹۴۰)|ادوئار ووئیّار]]<ref>Edouard Vuillard</ref> و کِر خاویر روسل<ref> Ker Xavier Roussel </ref> درس خواند و با ایشان در گروه نبی‌‌ها مشارکت جست. کار خود را با طرح‌های متنوعی برای مبلمان، پرده‌نگاره<ref>Screen</ref>، صحنۀ تئاتر، و پوستر آغاز کرد؛ لیکن هم‌زمان، با تأثیر از [[امپرسیونیسم|امپرسیونیست]]<ref> Impressionist </ref>ها تابلوهایی از صحنه‌های شهری پاریس و درون‌خانه‌ها<ref>Interior </ref> خودمانی به‌تصویر درآورد، که برایش شهرت بسیاری به‌ارمغان آورد. از بونار و ووئیار، گاه با عنوان مشترک نقاشان صحنه‌های خودمانی<ref>Intimists</ref> یاد می‌شود. بونار به‌لحاظ ویژگی تزیینی، و رنگ‌آمیزی گرم و چشم‌نواز آثارش نیز مورد توجه است. شماری چاپنقش سنگی<ref> lithograph </ref> رنگین نیز پدید آورد که شاهکاری در عرصۀ هنر گرافیک به‌شمار می‌آیند؛ چاپنقش ''صحنۀ خانوادگی''<ref>''Scéne de Famille ''</ref> (۱۸۹۲م، [[موزه هنرهای معاصر|موزۀ هنرهای معاصر تهران]]<ref>Tehran Museum of Contemporary Art </ref>) از آن جمله است. استفادۀ آزادانه‌اش از رنگ، الهام‌بخش نقاشان انتزاع‌گرا<ref>abstract painters  
</ref> در دورۀ پس از جنگ جهانی دوم<ref>post-World War II</ref> شد.<br/> <!--12404500-->
</ref> در دورۀ پس از [[جنگ جهانی دوم]]<ref>post-World War II</ref> شد.<br/> <!--12404500-->


[[Category:نگارگری و مجسمه سازی جهان]] [[Category:قرن 20 - اشخاص]] [[Category:هنر]] [[Category:اصطلاحات، تاریخ عمومی و اشخاص]]
[[Category:نگارگری و مجسمه سازی جهان]] [[Category:قرن 20 - اشخاص]] [[Category:هنر]] [[Category:اصطلاحات، تاریخ عمومی و اشخاص]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۳۰ سپتامبر ۲۰۲۴، ساعت ۰۸:۲۹

پیر بونار
Pierre Bonnard
زادروز ۱۸۶۷م
درگذشت ۱۹۴۷م
ملیت فرانسوی
تحصیلات و محل تحصیل آکادمی ژولیَن
شغل و تخصص اصلی نقاش، طراح و گرافیست
آثار تابلوی برهنه در حمام (۱۹۳۸م، پوتی پاله، پاریس)، صحنه خانوادگی (۱۸۹۲م، موزه هنرهای معاصر تهران)
گروه مقاله نگارگری و مجسمه سازی جهان

بونار، پیر (۱۸۶۷ـ۱۹۴۷م)(Bonnard, Pierre)

تابلوي تصوير خانوادگي
تابلوي تصوير خانوادگي

نقاش، طراح و گرافیست فرانسوی. از گوگن[۱] و چاپنقش‌های ژاپنی تأثیر پذیرفت. در بازنمایی صحنه‌های خانگی و منظره‌پردازی مهارت داشت. آثارش درخشنده و غرق در رنگ و نورند. به‌همراه دیگر اعضای گروه نبی‌ها[۲] با انواع هنرهای تزیینی (پوستر، شیشۀ منقوش[۳]، مبلمان) طبع‌آزمایی کرد؛ ولی شهرت عالم‌گیرش، مرهون مجموعه‌ای از تابلوهای پیکر برهنه[۴] است، همچون تابلوی برهنه در حمام[۵] (۱۹۳۸م، پوتی پاله[۶]، پاریس). بونار در آکادمی ژولیَن[۷]، هم‌زمان با موریس دنی[۸]، پل سِروزیه[۹]، ادوئار ووئیّار[۱۰] و کِر خاویر روسل[۱۱] درس خواند و با ایشان در گروه نبی‌‌ها مشارکت جست. کار خود را با طرح‌های متنوعی برای مبلمان، پرده‌نگاره[۱۲]، صحنۀ تئاتر، و پوستر آغاز کرد؛ لیکن هم‌زمان، با تأثیر از امپرسیونیست[۱۳]ها تابلوهایی از صحنه‌های شهری پاریس و درون‌خانه‌ها[۱۴] خودمانی به‌تصویر درآورد، که برایش شهرت بسیاری به‌ارمغان آورد. از بونار و ووئیار، گاه با عنوان مشترک نقاشان صحنه‌های خودمانی[۱۵] یاد می‌شود. بونار به‌لحاظ ویژگی تزیینی، و رنگ‌آمیزی گرم و چشم‌نواز آثارش نیز مورد توجه است. شماری چاپنقش سنگی[۱۶] رنگین نیز پدید آورد که شاهکاری در عرصۀ هنر گرافیک به‌شمار می‌آیند؛ چاپنقش صحنۀ خانوادگی[۱۷] (۱۸۹۲م، موزۀ هنرهای معاصر تهران[۱۸]) از آن جمله است. استفادۀ آزادانه‌اش از رنگ، الهام‌بخش نقاشان انتزاع‌گرا[۱۹] در دورۀ پس از جنگ جهانی دوم[۲۰] شد.

  1. Gauguin
  2. Nabis
  3. stained glass
  4. nude
  5. Nude in the Bath
  6. Petit Palais
  7. Académie Julian
  8. Maurice Denis
  9. Paul Sérusier
  10. Edouard Vuillard
  11. Ker Xavier Roussel
  12. Screen
  13. Impressionist
  14. Interior
  15. Intimists
  16. lithograph
  17. Scéne de Famille
  18. Tehran Museum of Contemporary Art
  19. abstract painters
  20. post-World War II