بوئن، نورمان لوی: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
Mohammadi3 (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
بوئِن، نورْمان لِوی ( | بوئِن، نورْمان لِوی (۱۸۸۷ـ۱۹۵۶م)(Bowen, Norman Levi) | ||
زمین‌شناسِ کانادایی. مطالعاتش اساسِ علم سنگ‌شناسیِ<ref>petrology | زمین‌شناسِ کانادایی. مطالعاتش اساسِ علم سنگ‌شناسیِ<ref>petrology | ||
</ref> نوین است. اصولِ حاکم بر تشکیل ماگما<ref>magma </ref>، ذوب جزئی، و تبلورِ جزءبه‌جزء آن را توصیف کرد. در کینگستون<ref>Kingston </ref> اونتاریو<ref>Ontario </ref> زاده شد. در دانشگاه محلی کوئینز<ref>local Queen’s University </ref> درس خواند و سپس، برای تحقیق در آزمایشگاه ژئوفیزیک واشینگتن<ref>Geophysical Laboratory in Washington </ref>، که تازه تأسیس شده بود، به امریکا مهاجرت کرد. یافته‌های تحقیقات آزمایشگاهی‌اش، در زمینۀ رفتار حین ذوب و تبلور سیلیکات‌ها و مواد معدنی مشابه، از | </ref> نوین است. اصولِ حاکم بر تشکیل ماگما<ref>magma </ref>، ذوب جزئی، و تبلورِ جزءبه‌جزء آن را توصیف کرد. در کینگستون<ref>Kingston </ref> اونتاریو<ref>Ontario </ref> زاده شد. در دانشگاه محلی کوئینز<ref>local Queen’s University </ref> درس خواند و سپس، برای تحقیق در آزمایشگاه ژئوفیزیک واشینگتن<ref>Geophysical Laboratory in Washington </ref>، که تازه تأسیس شده بود، به امریکا مهاجرت کرد. یافته‌های تحقیقات آزمایشگاهی‌اش، در زمینۀ رفتار حین ذوب و تبلور سیلیکات‌ها و مواد معدنی مشابه، از ۱۹۱۲م منتشر شد. در کتابِ ''تکامل سنگ‌های آذرین''<ref>''The Evolution of Igneous Rocks'' </ref> (۱۹۲۸م)، به‌ویژه به بررسی ماگما پرداخت و در زمین‌شناسی کانادا به رهبر مکتب ماگماتیست<ref>magmatist school</ref> معروف شد. | ||
<br/> <!--12414000--> | <br/> <!--12414000--> | ||
[[Category:زمین شناسی]] [[Category:(زمین شناسی)اشخاص و آثار]] | [[Category:زمین شناسی]] [[Category:(زمین شناسی)اشخاص و آثار]] | ||
نسخهٔ ۸ دسامبر ۲۰۲۴، ساعت ۱۲:۵۱
بوئِن، نورْمان لِوی (۱۸۸۷ـ۱۹۵۶م)(Bowen, Norman Levi)
زمین‌شناسِ کانادایی. مطالعاتش اساسِ علم سنگ‌شناسیِ[۱] نوین است. اصولِ حاکم بر تشکیل ماگما[۲]، ذوب جزئی، و تبلورِ جزءبه‌جزء آن را توصیف کرد. در کینگستون[۳] اونتاریو[۴] زاده شد. در دانشگاه محلی کوئینز[۵] درس خواند و سپس، برای تحقیق در آزمایشگاه ژئوفیزیک واشینگتن[۶]، که تازه تأسیس شده بود، به امریکا مهاجرت کرد. یافته‌های تحقیقات آزمایشگاهی‌اش، در زمینۀ رفتار حین ذوب و تبلور سیلیکات‌ها و مواد معدنی مشابه، از ۱۹۱۲م منتشر شد. در کتابِ تکامل سنگ‌های آذرین[۷] (۱۹۲۸م)، به‌ویژه به بررسی ماگما پرداخت و در زمین‌شناسی کانادا به رهبر مکتب ماگماتیست[۸] معروف شد.