رپ: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
رَپ (rap) | رَپ (rap) | ||
[[پرونده:Dr-Dre.jpg|بندانگشتی|یکی از خوانندگان موسیقی رپ دکتر دری]] | |||
شکلی از آواز تند و ریتمیک با پس‌زمینۀ تکراری و از پیش ضبط‌شده. در ۱۹۷۹ رَپ در نیویورک و از درون فرهنگ هیپ ـ هاپ<ref>hip-hop | [[پرونده:Snoop Dog.jpg|بندانگشتی|یکی از خوانندگان موسیقی رپ اسنوپ داگ]] | ||
شکلی از آواز تند و ریتمیک با پس‌زمینۀ تکراری و از پیش ضبط‌شده. در ۱۹۷۹ رَپ در [[نیویورک|نیویورک]] و از درون فرهنگ [[هیپ ـ هاپ]]<ref>hip-hop | |||
</ref> پدید آمد؛ هرچند اشعار مردسالارانه و | </ref> پدید آمد؛ هرچند اشعار مردسالارانه و مستهجن آن ابتدا در لاف‌زدن‌ها و فحش‌های محلی ریشه داشت. در دهۀ ۱۹۹۰ سودجویی فزاینده‌ای بر آن حاکم شد، و حتّی شاخه‌های بسیار فرعی آن، همچون [[گنگستا رپ|گَنگستا رَپ]]<ref>gangsta rap </ref>، به جدول پرفروش‌ها راه یافت. آلبوم The Message (۱۹۸۲)، کاری از گرَندمَستر فلَش<ref>Grandmaster Flash </ref> و فیُوریِس فایو<ref>Furious Five </ref>، نخستین آلبوم رَپ بود که مضامین دیگری را نیز در این موسیقی وارد کرد، همچنین رَپ‌خوان‌های زنی همچون کوکی کرو<ref>Cookie Crew </ref>، یو ـ یو<ref>Yo-Yo </ref>، و دیگران، با زن‌ستیزی رایج در رپ در آن زمان، مقابله کردند. در این میان گروه پابلیک اِنِمی<ref>Public Enemy </ref>، با انتقادات شدید سیاسی‌اش، به یکی از تأثیرگذارترین گروه‌های رَپ بدل شد. جانگل برادرز<ref>Jungle Brothers </ref> در اواخر دهۀ ۱۹۸۰ مکتب «رَپ‌خوان‌های آگاه<ref>conscious rappers </ref>»، منادی همزیستی مسالمت‌آمیز، را پدید آورد. با این وجود گروه‌هایی همچون اِن دبلیو اِی<ref>NWA </ref> و آیس ـ تی<ref>Ice-T </ref> همچنان به مضامین زن‌ستیزی و وجه حاصل از خشونت پرداختند. همچنین مواضع رَپ برضد سانسور در [[امریکا، ایالات متحده|امریکا]] همواره جنجال‌آفرین بوده است. رَپ درخلال دهۀ ۱۹۹۰ روندی رو به گسترش داشته است. از هنرمندان آن در این دهه عبارت‌اند از دکتر دری<ref>Dr Dre </ref>، اسنوپ داگ<ref>Snoop Dogg</ref>، و [[امینم|اِمینِم]]<ref>Eminem</ref> که فروش آثارشان و نیز مباحثاتی که پیرامون آنان، شکل گرفته به یک میزان بوده است. هنرمندان رپ، علاوه بر امریکا، در اروپا هم موفق بوده‌اند. | ||
| | ||
نسخهٔ کنونی تا ۱۰ مهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۰۶:۰۲
رَپ (rap)
شکلی از آواز تند و ریتمیک با پس‌زمینۀ تکراری و از پیش ضبط‌شده. در ۱۹۷۹ رَپ در نیویورک و از درون فرهنگ هیپ ـ هاپ[۱] پدید آمد؛ هرچند اشعار مردسالارانه و مستهجن آن ابتدا در لاف‌زدن‌ها و فحش‌های محلی ریشه داشت. در دهۀ ۱۹۹۰ سودجویی فزاینده‌ای بر آن حاکم شد، و حتّی شاخه‌های بسیار فرعی آن، همچون گَنگستا رَپ[۲]، به جدول پرفروش‌ها راه یافت. آلبوم The Message (۱۹۸۲)، کاری از گرَندمَستر فلَش[۳] و فیُوریِس فایو[۴]، نخستین آلبوم رَپ بود که مضامین دیگری را نیز در این موسیقی وارد کرد، همچنین رَپ‌خوان‌های زنی همچون کوکی کرو[۵]، یو ـ یو[۶]، و دیگران، با زن‌ستیزی رایج در رپ در آن زمان، مقابله کردند. در این میان گروه پابلیک اِنِمی[۷]، با انتقادات شدید سیاسی‌اش، به یکی از تأثیرگذارترین گروه‌های رَپ بدل شد. جانگل برادرز[۸] در اواخر دهۀ ۱۹۸۰ مکتب «رَپ‌خوان‌های آگاه[۹]»، منادی همزیستی مسالمت‌آمیز، را پدید آورد. با این وجود گروه‌هایی همچون اِن دبلیو اِی[۱۰] و آیس ـ تی[۱۱] همچنان به مضامین زن‌ستیزی و وجه حاصل از خشونت پرداختند. همچنین مواضع رَپ برضد سانسور در امریکا همواره جنجال‌آفرین بوده است. رَپ درخلال دهۀ ۱۹۹۰ روندی رو به گسترش داشته است. از هنرمندان آن در این دهه عبارت‌اند از دکتر دری[۱۲]، اسنوپ داگ[۱۳]، و اِمینِم[۱۴] که فروش آثارشان و نیز مباحثاتی که پیرامون آنان، شکل گرفته به یک میزان بوده است. هنرمندان رپ، علاوه بر امریکا، در اروپا هم موفق بوده‌اند.