آراگو، فرانسوا (۱۷۸۶ـ۱۸۵۳): تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۲۹: | خط ۲۹: | ||
|پست تخصصی = | |پست تخصصی = | ||
|باشگاه = | |باشگاه = | ||
}}فیزیک‌دان و اخترشناس فرانسوی. در پیشبرد مطالعات مقدماتی الکترومغناطیس سهم عمده‌ای داشت. در ۱۸۲۰، دریافت که چنانچه قطعه‌آهنی در داخل پیچه‌ای سیمی قرار گیرد، بر اثر عبور جریان الکتریکی خاصیت مغناطیسی پیدا می‌کند. در ۱۸۲۴، برای اولین‌بار، پیش از کشف القایش الکترومغناطیسی فارادی، توانایی قرص مسی شناور را در انحراف عقربۀ مغناطیسی مشاهده کرد. آراگو از ۱۸۱۵ با فیزیک‌دان فرانسوی، اوگوستین فرنل<ref>Augustin Fresnel</ref>، در زمینۀ قطبش<ref>polarization</ref> نور شروع به همکاری کرد و به این‌ترتیب، توانست قوانین حاکم بر آن را شرح دهد. آن‌ها، به اتفاق، نظریۀ موجی نور<ref>wave theory of light</ref> را بنیاد نهادند. در نزدیکی پرپینیان<ref>Perpignan</ref> زاده شد، در مدرسۀ پلی‌تکنیک پاریس<ref>Ecole Polytechnique</ref> درس خواند، و در مؤسسۀ طول‌های جغرافیایی<ref>Bureau des Longitudes</ref> مشغول به‌کار بود. از ۱۸۰۹ تا ۱۸۳۰، استاد هندسۀ تحلیلی مدرسۀ پلی‌تکنیک بود. پس از آن، دبیری دایم آکادمی علوم<ref>Academy of Sciences</ref>، مدیریت رصدخانۀ پاریس<ref>Paris Observatory</ref> و تا ۱۸۵۲ نمایندگی پیرنه زوریانتال<ref>Pyrénées-Orientales</ref> را به‌‌عهده داشت. از نظر سیاسی، به حد افراط به چپ وابسته بود و در جریان انقلاب ۱۸۴۸، به وزارت دولت موقت رسید. در دوران وزارت او، بردگی در مستعمرات فرانسه ملغی شد. آراگو در زمینه‌های تراکم‌پذیری<ref>compressibility</ref>، چگالی<ref>density</ref>، پراش<ref>diffraction</ref>، و پاشندگی<ref>dispersion</ref> گازها نیز به تحقیق پرداخت. همچنین، سرعت صوت را بررسی، و آن را برابر با ۳۳۱.۲ متر بر ثانیه برآورد کرد. در زمینۀ آذرخش<ref>lightning</ref> نیز پژوهش‌هایی صورت داد و چهار نوع آن را از یکدیگر متمایز ساخت. دربارۀ گرما نیز به تحقیق پرداخت. مطالعاتش در زمینۀ نجوم شامل پژوهش‌هایی دربارۀ خرمن خورشیدی<ref>solar corona</ref> و فام‌سپهر<ref>chromosphere</ref>، اندازه‌گیری قطر سیارات، و عرضۀ این نظریه بود که چشمک‌زنی<ref>twinkling</ref> ستاره‌ها از تداخل نور<ref>light interference</ref> منشأ می‌گیرد. | }} | ||
[[پرونده:10072300.jpg|بندانگشتی|فرانسوا آراگو]] | |||
فیزیک‌دان و اخترشناس فرانسوی. در پیشبرد مطالعات مقدماتی الکترومغناطیس سهم عمده‌ای داشت. در ۱۸۲۰، دریافت که چنانچه قطعه‌آهنی در داخل پیچه‌ای سیمی قرار گیرد، بر اثر عبور جریان الکتریکی خاصیت مغناطیسی پیدا می‌کند. در ۱۸۲۴، برای اولین‌بار، پیش از کشف القایش الکترومغناطیسی فارادی، توانایی قرص مسی شناور را در انحراف عقربۀ مغناطیسی مشاهده کرد. آراگو از ۱۸۱۵ با فیزیک‌دان فرانسوی، اوگوستین فرنل<ref>Augustin Fresnel</ref>، در زمینۀ قطبش<ref>polarization</ref> نور شروع به همکاری کرد و به این‌ترتیب، توانست قوانین حاکم بر آن را شرح دهد. آن‌ها، به اتفاق، نظریۀ موجی نور<ref>wave theory of light</ref> را بنیاد نهادند. در نزدیکی پرپینیان<ref>Perpignan</ref> زاده شد، در مدرسۀ پلی‌تکنیک پاریس<ref>Ecole Polytechnique</ref> درس خواند، و در مؤسسۀ طول‌های جغرافیایی<ref>Bureau des Longitudes</ref> مشغول به‌کار بود. از ۱۸۰۹ تا ۱۸۳۰، استاد هندسۀ تحلیلی مدرسۀ پلی‌تکنیک بود. پس از آن، دبیری دایم آکادمی علوم<ref>Academy of Sciences</ref>، مدیریت رصدخانۀ پاریس<ref>Paris Observatory</ref> و تا ۱۸۵۲ نمایندگی پیرنه زوریانتال<ref>Pyrénées-Orientales</ref> را به‌‌عهده داشت. از نظر سیاسی، به حد افراط به چپ وابسته بود و در جریان انقلاب ۱۸۴۸، به وزارت دولت موقت رسید. در دوران وزارت او، بردگی در مستعمرات فرانسه ملغی شد. آراگو در زمینه‌های تراکم‌پذیری<ref>compressibility</ref>، چگالی<ref>density</ref>، پراش<ref>diffraction</ref>، و پاشندگی<ref>dispersion</ref> گازها نیز به تحقیق پرداخت. همچنین، سرعت صوت را بررسی، و آن را برابر با ۳۳۱.۲ متر بر ثانیه برآورد کرد. در زمینۀ آذرخش<ref>lightning</ref> نیز پژوهش‌هایی صورت داد و چهار نوع آن را از یکدیگر متمایز ساخت. دربارۀ گرما نیز به تحقیق پرداخت. مطالعاتش در زمینۀ نجوم شامل پژوهش‌هایی دربارۀ خرمن خورشیدی<ref>solar corona</ref> و فام‌سپهر<ref>chromosphere</ref>، اندازه‌گیری قطر سیارات، و عرضۀ این نظریه بود که چشمک‌زنی<ref>twinkling</ref> ستاره‌ها از تداخل نور<ref>light interference</ref> منشأ می‌گیرد. | |||
| | ||
نسخهٔ ۱۳ نوامبر ۲۰۲۳، ساعت ۰۷:۴۳
آراگو، فِرانْسوا (۱۷۸۶ـ۱۸۵۳)(Arago, Francois)
| فرانسوا آراگو Francois Arago | |
|---|---|
| زادروز |
پرپینیان ۱۷۸۶م |
| درگذشت | ۱۸۵۳م |
| ملیت | فرانسوی |
| تحصیلات و محل تحصیل | مدرسه پلی تکنیک پاریس |
| شغل و تخصص اصلی | فیزیک دان |
| شغل و تخصص های دیگر | اخترشناس |
| گروه مقاله | فیزیک و مکانیک |
فیزیک‌دان و اخترشناس فرانسوی. در پیشبرد مطالعات مقدماتی الکترومغناطیس سهم عمده‌ای داشت. در ۱۸۲۰، دریافت که چنانچه قطعه‌آهنی در داخل پیچه‌ای سیمی قرار گیرد، بر اثر عبور جریان الکتریکی خاصیت مغناطیسی پیدا می‌کند. در ۱۸۲۴، برای اولین‌بار، پیش از کشف القایش الکترومغناطیسی فارادی، توانایی قرص مسی شناور را در انحراف عقربۀ مغناطیسی مشاهده کرد. آراگو از ۱۸۱۵ با فیزیک‌دان فرانسوی، اوگوستین فرنل[۱]، در زمینۀ قطبش[۲] نور شروع به همکاری کرد و به این‌ترتیب، توانست قوانین حاکم بر آن را شرح دهد. آن‌ها، به اتفاق، نظریۀ موجی نور[۳] را بنیاد نهادند. در نزدیکی پرپینیان[۴] زاده شد، در مدرسۀ پلی‌تکنیک پاریس[۵] درس خواند، و در مؤسسۀ طول‌های جغرافیایی[۶] مشغول به‌کار بود. از ۱۸۰۹ تا ۱۸۳۰، استاد هندسۀ تحلیلی مدرسۀ پلی‌تکنیک بود. پس از آن، دبیری دایم آکادمی علوم[۷]، مدیریت رصدخانۀ پاریس[۸] و تا ۱۸۵۲ نمایندگی پیرنه زوریانتال[۹] را به‌‌عهده داشت. از نظر سیاسی، به حد افراط به چپ وابسته بود و در جریان انقلاب ۱۸۴۸، به وزارت دولت موقت رسید. در دوران وزارت او، بردگی در مستعمرات فرانسه ملغی شد. آراگو در زمینه‌های تراکم‌پذیری[۱۰]، چگالی[۱۱]، پراش[۱۲]، و پاشندگی[۱۳] گازها نیز به تحقیق پرداخت. همچنین، سرعت صوت را بررسی، و آن را برابر با ۳۳۱.۲ متر بر ثانیه برآورد کرد. در زمینۀ آذرخش[۱۴] نیز پژوهش‌هایی صورت داد و چهار نوع آن را از یکدیگر متمایز ساخت. دربارۀ گرما نیز به تحقیق پرداخت. مطالعاتش در زمینۀ نجوم شامل پژوهش‌هایی دربارۀ خرمن خورشیدی[۱۵] و فام‌سپهر[۱۶]، اندازه‌گیری قطر سیارات، و عرضۀ این نظریه بود که چشمک‌زنی[۱۷] ستاره‌ها از تداخل نور[۱۸] منشأ می‌گیرد.
- ↑ Augustin Fresnel
- ↑ polarization
- ↑ wave theory of light
- ↑ Perpignan
- ↑ Ecole Polytechnique
- ↑ Bureau des Longitudes
- ↑ Academy of Sciences
- ↑ Paris Observatory
- ↑ Pyrénées-Orientales
- ↑ compressibility
- ↑ density
- ↑ diffraction
- ↑ dispersion
- ↑ lightning
- ↑ solar corona
- ↑ chromosphere
- ↑ twinkling
- ↑ light interference