اوست اوردینسکی: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۲: | خط ۲: | ||
اوسْت اورْدینْسکی (Ust-Ordynski) | اوسْت اورْدینْسکی (Ust-Ordynski) | ||
(یا: اوست اوردا<ref>Ust-Orda</ref>) بخشی در استان ایرکوتسک<ref>Irkutsk</ref>، در جنوب شرقی | (یا: اوست اوردا<ref>Ust-Orda</ref>) بخشی در [[ایرکوتسک، استان|استان ایرکوتسک]]<ref>Irkutsk</ref>، در جنوب شرقی [[سیبری]]، در فدراسیون روسیه. ۲۲,۳۰۰ کیلومتر مربع مساحت و ۱۴۳هزار نفر جمعیت دارد (۱۹۹۶). ۵۷ درصد روس و ۳۶ درصد [[بوریات]]<ref>Buryat</ref>اند. مرکز آن شهر اوست اوردینسکی<ref>Ust-Ordynski </ref> است. صنایع آن عبارت‌اند از استخراج زغال‌سنگ و سنگ گچ. غلّات، سیب‌زمینی، و سبزی تولید می‌کند و مزارع دامپروری دارد. این ناحیه در بخش جنوبی فلات مرتفع سیبری مرکزی<ref>Central Siberia </ref> و در غرب [[بایکال، دریاچه|دریاچۀ بایکال]]<ref>Lake Baikal</ref> قرار دارد و آب‌وهوای آن به‌شدت اقلیمی است. پوشش گیاهی آن عمدتاً [[استپ]] پردرخت است. رود اصلی آن [[آنگارا]]<ref>Angara </ref> نام دارد. نخستین ساکنان آن چوپانان صحرانشین بوریات بودند. سرزمین آنان تحت سلطۀ روس‌ها درآمد و در قرن ۱۷ به امپراتوری روسیه منضم شد. این منطقه از ۱۹۲۳ به بعد تحت کنترل روس‌ها به بخشی از جمهوری خودمختار بوریات ـ مغولستان<ref>Buryat-Mongol Autonomous Republic</ref> (جمهوری بوریات<ref>Republic of Buryat</ref>) تبدیل شد، اما در ۱۹۳۷ بخشی مستقل و تحت مدیریت اداری استان ایرکوتسک شد. | ||
| | ||
نسخهٔ ۳۰ ژانویهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۲۱:۲۸
اوسْت اورْدینْسکی (Ust-Ordynski)
(یا: اوست اوردا[۱]) بخشی در استان ایرکوتسک[۲]، در جنوب شرقی سیبری، در فدراسیون روسیه. ۲۲,۳۰۰ کیلومتر مربع مساحت و ۱۴۳هزار نفر جمعیت دارد (۱۹۹۶). ۵۷ درصد روس و ۳۶ درصد بوریات[۳]اند. مرکز آن شهر اوست اوردینسکی[۴] است. صنایع آن عبارت‌اند از استخراج زغال‌سنگ و سنگ گچ. غلّات، سیب‌زمینی، و سبزی تولید می‌کند و مزارع دامپروری دارد. این ناحیه در بخش جنوبی فلات مرتفع سیبری مرکزی[۵] و در غرب دریاچۀ بایکال[۶] قرار دارد و آب‌وهوای آن به‌شدت اقلیمی است. پوشش گیاهی آن عمدتاً استپ پردرخت است. رود اصلی آن آنگارا[۷] نام دارد. نخستین ساکنان آن چوپانان صحرانشین بوریات بودند. سرزمین آنان تحت سلطۀ روس‌ها درآمد و در قرن ۱۷ به امپراتوری روسیه منضم شد. این منطقه از ۱۹۲۳ به بعد تحت کنترل روس‌ها به بخشی از جمهوری خودمختار بوریات ـ مغولستان[۸] (جمهوری بوریات[۹]) تبدیل شد، اما در ۱۹۳۷ بخشی مستقل و تحت مدیریت اداری استان ایرکوتسک شد.