آرنو، هانری (۱۶۴۱ـ۱۷۲۱): تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
Mohammadi2 (بحث | مشارکت‌ها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
آرْنو، هانْری (۱۶۴۱ـ۱۷۲۱)(Arnaud, Henri)<br/> روحانی فرانسوی و رهبر نهضت مذهبی والدوسیان<ref>Waldenses</ref>، یا ودوا<ref>Vaudois</ref> | آرْنو، هانْری (۱۶۴۱ـ۱۷۲۱)(Arnaud, Henri)<br/> روحانی فرانسوی و رهبر نهضت مذهبی [[والدوسیان]]<ref>Waldenses</ref>، یا ودوا<ref>Vaudois</ref>های پیمون<ref>Piedmont</ref>، پس از اخراجشان به فرمان ویکتور آمادئوس<ref>Victor Amadeus</ref>، دوک ساووا<ref>Savoy</ref>. آرنو در ۱۶۸۹م اردوکشی ناموفقی را برای بازگرداندن والدوسیان به سرزمین مادری‌شان رهبری کرد. آنان سرانجام ناچار به ترک [[فرانسه]] شدند، و آرنو به [[آلمان]] تبعید شد و در آن‌جا ''تاریخ بازگشت باشکوه والدوسیان به دره‌های خود''<ref>Histoire de la glorieuse rentrée des Vaudois dans leurs vallées</ref> (۱۷۱۹م) را نوشت. آرنو در آمْبرون<ref>Embrun</ref> زاده شد. ابتدا در لاتور<ref>La Tour</ref> و سپس در [[بازل، شهر|بازِل]]<ref>Basel</ref> و [[ژنو]] دانش آموخت. بعدها روحانی روستای لاتور شد. اردوکشی او در ۱۶۸۹م به مشکلاتی تقریباً حل‌نشدنی منجر شد، زیرا او و همراهانش در طول زمستان در محاصرۀ فرانسوی‌ها و نیروهای ساووا قرار گرفتند. اما دوک ساووا در ۱۶۹۰م با [[ویلیام سوم]]، پادشاه [[انگلستان]]، پیمان اتحاد بست، و آرنو و والدوسیان چند سالی به متحدین در جنگ با نیروهای فرانسوی یاری رساندند. در پایان جنگ، دوک ساووا دوباره به مخالفت با والدوسیان برخاست و حدود ۳هزار تن از آنان با آرنو به آلمان رفتند. | ||
| | ||
نسخهٔ ۲۴ نوامبر ۲۰۲۳، ساعت ۱۱:۰۱
آرْنو، هانْری (۱۶۴۱ـ۱۷۲۱)(Arnaud, Henri)
روحانی فرانسوی و رهبر نهضت مذهبی والدوسیان[۱]، یا ودوا[۲]های پیمون[۳]، پس از اخراجشان به فرمان ویکتور آمادئوس[۴]، دوک ساووا[۵]. آرنو در ۱۶۸۹م اردوکشی ناموفقی را برای بازگرداندن والدوسیان به سرزمین مادری‌شان رهبری کرد. آنان سرانجام ناچار به ترک فرانسه شدند، و آرنو به آلمان تبعید شد و در آن‌جا تاریخ بازگشت باشکوه والدوسیان به دره‌های خود[۶] (۱۷۱۹م) را نوشت. آرنو در آمْبرون[۷] زاده شد. ابتدا در لاتور[۸] و سپس در بازِل[۹] و ژنو دانش آموخت. بعدها روحانی روستای لاتور شد. اردوکشی او در ۱۶۸۹م به مشکلاتی تقریباً حل‌نشدنی منجر شد، زیرا او و همراهانش در طول زمستان در محاصرۀ فرانسوی‌ها و نیروهای ساووا قرار گرفتند. اما دوک ساووا در ۱۶۹۰م با ویلیام سوم، پادشاه انگلستان، پیمان اتحاد بست، و آرنو و والدوسیان چند سالی به متحدین در جنگ با نیروهای فرانسوی یاری رساندند. در پایان جنگ، دوک ساووا دوباره به مخالفت با والدوسیان برخاست و حدود ۳هزار تن از آنان با آرنو به آلمان رفتند.