آتیش داری؟ ـ بالاترک: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی
بدون خلاصۀ ویرایش
 
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۱: خط ۱:


آتیش‌داری؟ ـ بالاتَرَک
آتیش‌داری؟ ـ بالاتَرَک Atish dari? Balatarak (Iranian game)


از سرگرمی‌های کودکانه. اوستا دست‌های خود را به‌طور عمودی روی زمین قرار می‌دهد، چنان‌که انگشتان هر دو دست، باز، و کفِ دست بالایی، رویِ پشت دست زیرین و انگشت شست دستِ بالایی، بر روی انگشتِ کوچک دستِ زیرین است. روشن است که در این‌صورت، حرکتِ دست‌های عمود بر زمین بسیار مشکل است. حال، نخستین شاگرد، در حالی‌که انگشت‌های خود را، یک‌به‌یک، از پایین به بالا، به میانِ انگشتانِ اوستا می‌برد، می‌پرسد: «آتیش داری؟» و اوستا، در همان حال که می‌کوشد با به‌هم‌‌آوردن انگشتانِ خود، انگشت او را به دام اندازد، پاسخ می‌دهد: «بالاترک!». شاگردی که بدین‌نحو، دستش، در دام افتد، تنبیه می‌شود. مرسوم‌ترین شکل تنبیه، تَپْ‌تَپْ خمیر است. اگر شاگرد موفق شد از میان همۀ انگشتان استاد رد شود، دستان خود را به‌همان شیوه، روی دستان استاد می‌گذارد و شاگرد بعدی باید بازی را به‌همان شیوۀ قبل ادامه دهد.
از سرگرمی‌های کودکانه. اوستا دست‌های خود را به‌طور عمودی روی زمین قرار می‌دهد، چنان‌که انگشتان هر دو دست، باز، و کفِ دست بالایی، رویِ پشت دست زیرین و انگشت شست دستِ بالایی، بر روی انگشتِ کوچک دستِ زیرین است. روشن است که در این‌صورت، حرکتِ دست‌های عمود بر زمین بسیار مشکل است. حال، نخستین شاگرد، در حالی‌که انگشت‌های خود را، یک‌به‌یک، از پایین به بالا، به میانِ انگشتانِ اوستا می‌برد، می‌پرسد: «آتیش داری؟» و اوستا، در همان حال که می‌کوشد با به‌هم‌‌آوردن انگشتانِ خود، انگشت او را به دام اندازد، پاسخ می‌دهد: «بالاترک!». شاگردی که بدین‌نحو، دستش، در دام افتد، تنبیه می‌شود. مرسوم‌ترین شکل تنبیه، تَپْ‌تَپْ خمیر است. اگر شاگرد موفق شد از میان همۀ انگشتان استاد رد شود، دستان خود را به‌همان شیوه، روی دستان استاد می‌گذارد و شاگرد بعدی باید بازی را به‌همان شیوۀ قبل ادامه دهد.

نسخهٔ ‏۲۶ سپتامبر ۲۰۲۲، ساعت ۱۰:۲۲

آتیش‌داری؟ ـ بالاتَرَک Atish dari? Balatarak (Iranian game)

از سرگرمی‌های کودکانه. اوستا دست‌های خود را به‌طور عمودی روی زمین قرار می‌دهد، چنان‌که انگشتان هر دو دست، باز، و کفِ دست بالایی، رویِ پشت دست زیرین و انگشت شست دستِ بالایی، بر روی انگشتِ کوچک دستِ زیرین است. روشن است که در این‌صورت، حرکتِ دست‌های عمود بر زمین بسیار مشکل است. حال، نخستین شاگرد، در حالی‌که انگشت‌های خود را، یک‌به‌یک، از پایین به بالا، به میانِ انگشتانِ اوستا می‌برد، می‌پرسد: «آتیش داری؟» و اوستا، در همان حال که می‌کوشد با به‌هم‌‌آوردن انگشتانِ خود، انگشت او را به دام اندازد، پاسخ می‌دهد: «بالاترک!». شاگردی که بدین‌نحو، دستش، در دام افتد، تنبیه می‌شود. مرسوم‌ترین شکل تنبیه، تَپْ‌تَپْ خمیر است. اگر شاگرد موفق شد از میان همۀ انگشتان استاد رد شود، دستان خود را به‌همان شیوه، روی دستان استاد می‌گذارد و شاگرد بعدی باید بازی را به‌همان شیوۀ قبل ادامه دهد.