آزبورن، تامس مات (۱۸۵۹ـ۱۹۲۶): تفاوت میان نسخهها
Mohammadi2 (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
Mohammadi2 (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۱: | خط ۱: | ||
آزْبورْن، تامِس مات ( | آزْبورْن، تامِس مات (۱۸۵۹ـ۱۹۲۶م)(Osborne, Thomas Mott)<br/> اصلاحگر امریکایی نظام زندانبانی. در اوبرن<ref>Auburn</ref> [[نیویورک]] به دنیا آمد، و در ۱۸۸۴م از [[دانشگاه هاروارد]] فارغالتحصیل شد. در مقام مدیر کمیسیون ایالتی اصلاح زندانها، برای کسب اطلاعات دست اول از وضعیت زندانها بهطور ناشناس در ندامتگاه اوبرن زندانبان شد. به ثبت تجربههایش پرداخت. در زندان سینگ سینگ<ref>Sing Sing</ref>، در مقام رئیس زندان (۱۹۱۴ـ۱۹۱۵م)، نظامی خودگردان برای زندانیان برقرار کرد. این برنامه با مخالفتهایی در دستگاه سیاسی مواجه شد و به متهمشدن وی به سوء مدیریت انجامید، و با اینکه از این اتهام مبرا شد پس از آن از این شغل کنارهگیری کرد. از ۱۹۱۷ تا ۱۹۲۰م ریاست زندان نیروی دریایی امریکا را در [[پورتسموت، شهر (امریکا)|پورتسموت]]<ref>Portsmouth</ref> برعهده داشت. او زندان را جایی برای تربیتکردن میدانست نه برای تنبیه. از آثار اوست: ''پشت دیوارهای زندان''<ref>''Within Prison Walls''</ref> (۱۹۱۴م)؛ ''جامعه و زندان''<ref>''Society and Prisons''</ref> (۱۹۱۶م)؛ ''زندان و عقل سلیم''<ref>''Prisons and Common Sense''</ref> (۱۹۲۴م).<br/> | ||
[[Category:مدیریت ملی و سازمانی]] [[Category:(مدیریت ملی و سازمانی)جهان]] | [[Category:مدیریت ملی و سازمانی]] [[Category:(مدیریت ملی و سازمانی)جهان]] |
نسخهٔ ۹ دسامبر ۲۰۲۳، ساعت ۱۸:۴۳
آزْبورْن، تامِس مات (۱۸۵۹ـ۱۹۲۶م)(Osborne, Thomas Mott)
اصلاحگر امریکایی نظام زندانبانی. در اوبرن[۱] نیویورک به دنیا آمد، و در ۱۸۸۴م از دانشگاه هاروارد فارغالتحصیل شد. در مقام مدیر کمیسیون ایالتی اصلاح زندانها، برای کسب اطلاعات دست اول از وضعیت زندانها بهطور ناشناس در ندامتگاه اوبرن زندانبان شد. به ثبت تجربههایش پرداخت. در زندان سینگ سینگ[۲]، در مقام رئیس زندان (۱۹۱۴ـ۱۹۱۵م)، نظامی خودگردان برای زندانیان برقرار کرد. این برنامه با مخالفتهایی در دستگاه سیاسی مواجه شد و به متهمشدن وی به سوء مدیریت انجامید، و با اینکه از این اتهام مبرا شد پس از آن از این شغل کنارهگیری کرد. از ۱۹۱۷ تا ۱۹۲۰م ریاست زندان نیروی دریایی امریکا را در پورتسموت[۳] برعهده داشت. او زندان را جایی برای تربیتکردن میدانست نه برای تنبیه. از آثار اوست: پشت دیوارهای زندان[۴] (۱۹۱۴م)؛ جامعه و زندان[۵] (۱۹۱۶م)؛ زندان و عقل سلیم[۶] (۱۹۲۴م).