شینگون: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی
بدون خلاصۀ ویرایش
 
بدون خلاصۀ ویرایش
 
خط ۱: خط ۱:


شِینْگون (Shingon)(در چینی، چِن یِن به‌معنی «کلام حقیقی») مکتب ژاپنی بودایی‌‌گری باطنی، از سنت‌های بودایی عمدۀ ژاپن. سلوک تدریجی در طریق اشراق به کمک مراقبه و تأمل، اساس آن را تشکیل می‌دهد. آن را راهبی به نام کوکائی<ref>Kukai</ref> (۷۷۴ـ۸۳۵م) که پس از مرگش کوبو دائیشی<ref>Kobo Daishi </ref> نام گرفت در ۸۰۶م از چین به ژاپن برد. برابر آمار ۱۹۹۰، شینگون در ژاپن نزدیک به ۴هزار معبد و بیش از ۱۰میلیون پیرو داشت. مَندلاها<ref>Mandala </ref> (نمادهای جهان هستی) وسایل مهم مراقبه‌اند، زیرا کلمات، عاجز از انتقال حقیقت معانی تعالیم شینگون‌اند و حرکات دست، پیکرها و پیکره‌ها، و سلوک پنهان، روح را پذیرای دریافت می‌کند. بودا دائینیچی نیورائی<ref>Dainichi Nyorai</ref> (وَئیروچَنَه<ref>Vairocana</ref>) جوهر عالم به‌شمار می‌رود. شینگون از تلفیق ادیان شینتو و بودا (ریوبو شینتو<ref>Ryobo Shinto </ref>) جانبداری می‌کرد و در دورۀ کوکائی از حمایت رسمی برخوردار بود. او در ۸۱۶م مرکز آن را در کوه کویا<ref>Koya </ref> در جنوب اوزاکا<ref>Osaka</ref> مستقر کرد.
شِینْگون (Shingon)


&nbsp;
(در چینی، چِن یِن به‌معنی «کلام حقیقی») مکتب ژاپنی بودایی‌‌گری باطنی، از سنت‌های بودایی عمدۀ ژاپن. سلوک تدریجی در طریق اشراق به کمک مراقبه و تأمل، اساس آن را تشکیل می‌دهد. آن را راهبی به نام کوکائی<ref>Kukai</ref> (۷۷۴ـ۸۳۵م) که پس از مرگش کوبو دائیشی<ref>Kobo Daishi </ref> نام گرفت در ۸۰۶م از چین به ژاپن برد. برابر آمار ۱۹۹۰، شینگون در ژاپن نزدیک به ۴هزار معبد و بیش از ۱۰میلیون پیرو داشت. مَندلاها<ref>Mandala </ref> (نمادهای جهان هستی) وسایل مهم مراقبه‌اند، زیرا کلمات، عاجز از انتقال حقیقت معانی تعالیم شینگون‌اند و حرکات دست، پیکرها و پیکره‌ها، و سلوک پنهان، روح را پذیرای دریافت می‌کند. بودا دائینیچی نیورائی<ref>Dainichi Nyorai</ref> (وَئیروچَنَه<ref>Vairocana</ref>) جوهر عالم به‌شمار می‌رود. شینگون از تلفیق ادیان شینتو و بودا (ریوبو شینتو<ref>Ryobo Shinto </ref>) جانبداری می‌کرد و در دورۀ کوکائی از حمایت رسمی برخوردار بود. او در ۸۱۶م مرکز آن را در کوه کویا<ref>Koya </ref> در جنوب اوزاکا<ref>Osaka</ref> مستقر کرد.


----
----


[[Category:ادیان و فرقه های غیراسلام]] [[Category:بودایی و هندی]]
[[Category:ادیان و فرقه های غیراسلام]] [[Category:بودایی و هندی]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۴ اکتبر ۲۰۲۳، ساعت ۲۲:۳۸

شِینْگون (Shingon)

(در چینی، چِن یِن به‌معنی «کلام حقیقی») مکتب ژاپنی بودایی‌‌گری باطنی، از سنت‌های بودایی عمدۀ ژاپن. سلوک تدریجی در طریق اشراق به کمک مراقبه و تأمل، اساس آن را تشکیل می‌دهد. آن را راهبی به نام کوکائی[۱] (۷۷۴ـ۸۳۵م) که پس از مرگش کوبو دائیشی[۲] نام گرفت در ۸۰۶م از چین به ژاپن برد. برابر آمار ۱۹۹۰، شینگون در ژاپن نزدیک به ۴هزار معبد و بیش از ۱۰میلیون پیرو داشت. مَندلاها[۳] (نمادهای جهان هستی) وسایل مهم مراقبه‌اند، زیرا کلمات، عاجز از انتقال حقیقت معانی تعالیم شینگون‌اند و حرکات دست، پیکرها و پیکره‌ها، و سلوک پنهان، روح را پذیرای دریافت می‌کند. بودا دائینیچی نیورائی[۴] (وَئیروچَنَه[۵]) جوهر عالم به‌شمار می‌رود. شینگون از تلفیق ادیان شینتو و بودا (ریوبو شینتو[۶]) جانبداری می‌کرد و در دورۀ کوکائی از حمایت رسمی برخوردار بود. او در ۸۱۶م مرکز آن را در کوه کویا[۷] در جنوب اوزاکا[۸] مستقر کرد.


  1. Kukai
  2. Kobo Daishi
  3. Mandala
  4. Dainichi Nyorai
  5. Vairocana
  6. Ryobo Shinto
  7. Koya
  8. Osaka