کمرووا، استان: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۲: | خط ۲: | ||
کِمِرووا، استان (Kemerovo) | کِمِرووا، استان (Kemerovo) | ||
ناحیه‌‌ای در فدراسیون روسیه<ref>Russian Federation | ناحیه‌‌ای در فدراسیون [[روسیه]]<ref>Russian Federation | ||
</ref>، در جنوب سیبری. ۹۵,۵۰۰ کیلومتر مربع مساحت و ۳,۰۶۳,۰۰۰ نفر جمعیت (۱۹۹۶) دارد که ۸۷ درصد از آنان در شهر زندگی می‌کنند. مرکز آن نیز کمرووا است و سایر شهرهای بزرگش عبارت‌اند از کولچوگینو<ref>Kolchugino </ref>، نووکوزنتسک<ref>Novokuznetsk</ref>، کیسِلِفسک<ref> Kiselevsk </ref>، پروکوپیفسک<ref>Prokopyevsk </ref>، و آنژره ـ سودژنسک<ref>Anzhero-Sudzhensk </ref>. بیشتر این ناحیه در حوضۀ کوزنتسک<ref>Kuznetsk Basin</ref> واقع شده و دارای معادن سرشار از زغال‌سنگ، سنگ آهن، روی، منگنز، و طلا است. استخراج زغال‌سنگ، آهن و فولادسازی (از ۱۷۷۱)، تولید فلزات غیرآهنی، مواد شیمیایی و ابزارسازی صنایع آن را تشکیل می‌دهد. | </ref>، در جنوب [[سیبری]]. ۹۵,۵۰۰ کیلومتر مربع مساحت و ۳,۰۶۳,۰۰۰ نفر جمعیت (۱۹۹۶) دارد که ۸۷ درصد از آنان در شهر زندگی می‌کنند. مرکز آن نیز [[کمرووا، شهر|کمرووا]] است و سایر شهرهای بزرگش عبارت‌اند از کولچوگینو<ref>Kolchugino </ref>، [[نووکوزنتسک]]<ref>Novokuznetsk</ref>، [[کیسلفسک|کیسِلِفسک]]<ref> Kiselevsk </ref>، [[پروکوپیفسک]]<ref>Prokopyevsk </ref>، و [[آنژرو ـ سودژنسک|آنژره ـ سودژنسک]]<ref>Anzhero-Sudzhensk </ref>. بیشتر این ناحیه در حوضۀ کوزنتسک<ref>Kuznetsk Basin</ref> واقع شده و دارای معادن سرشار از زغال‌سنگ، سنگ آهن، روی، منگنز، و طلا است. استخراج زغال‌سنگ، آهن و فولادسازی (از ۱۷۷۱)، تولید فلزات غیرآهنی، مواد شیمیایی و ابزارسازی صنایع آن را تشکیل می‌دهد. | ||
| | ||
نسخهٔ ۱ فوریهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۱۰:۱۴
کِمِرووا، استان (Kemerovo)
ناحیه‌‌ای در فدراسیون روسیه[۱]، در جنوب سیبری. ۹۵,۵۰۰ کیلومتر مربع مساحت و ۳,۰۶۳,۰۰۰ نفر جمعیت (۱۹۹۶) دارد که ۸۷ درصد از آنان در شهر زندگی می‌کنند. مرکز آن نیز کمرووا است و سایر شهرهای بزرگش عبارت‌اند از کولچوگینو[۲]، نووکوزنتسک[۳]، کیسِلِفسک[۴]، پروکوپیفسک[۵]، و آنژره ـ سودژنسک[۶]. بیشتر این ناحیه در حوضۀ کوزنتسک[۷] واقع شده و دارای معادن سرشار از زغال‌سنگ، سنگ آهن، روی، منگنز، و طلا است. استخراج زغال‌سنگ، آهن و فولادسازی (از ۱۷۷۱)، تولید فلزات غیرآهنی، مواد شیمیایی و ابزارسازی صنایع آن را تشکیل می‌دهد.