منگس، آنتون رافایل (۱۷۲۸ـ۱۷۷۹): تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی
بدون خلاصۀ ویرایش
 
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۱: خط ۱:


مِنْگْس، آنْتون رافائِل (۱۷۲۸ـ۱۷۷۹)(Mengs, Anton Raffael)<br/> [[File:38442800.jpg|thumb|مِنْگْس، آنْتون رافائِل]]نقاش آلمانی. در آلمان، اسپانیا، و ایتالیا هنرآفرینی کرد. از دوستان وینکلمان<ref>Winckelmann </ref>، مورخ هنر، و از سرآمدان نئوکلاسی‌سیسم<ref>neoclassicism </ref> بود؛ تک‌چهره‌ و نیز دیوارنگاره‌<ref>fresco </ref>هایی با مضامین اساطیری، ازجمله ''پارناسوس''<ref>''Parnassus''</ref> (۱۷۶۱؛ ویلای آلبانی، رم<ref>Villa Albani, Rome </ref>)، پدید آورد. منگس را در کودکی به رم بردند، و دیری نگذشت که با تک‌چهره‌های پاستلی<ref>pastel </ref>اش به‌شهرت رسید، و رقیب باتونی<ref>Batoni </ref> در تک‌چهره‌سازی شد. در ۱۷۴۵ در درسدن<ref>Dresden </ref> به مقام نقاش دربار دست یافت. (۱۷۶۱ تا ۱۷۷۷) سال‌ها برای شارل سوم<ref>Charles III </ref> در اسپانیا کار کرد و به کشیدن تک‌چهره و تزیین کاخ‌های سلطنتی پرداخت. از ۱۷۷۲ تا ۱۷۷۳ در واتیکان آثاری پدید آورد. هنر نئوکلاسیک او به‌تدریج روکوکو<ref>rococo </ref>ی پربار تیه‌پولو<ref>Tiepolo </ref> را از سکه انداخت. منگس در آوسیکِ<ref>Aussig </ref> بوهم به‌دنیا آمد. پدرش ایسمائل منگس<ref>Ismael Mengs </ref> ( ـ۱۷۶۴)، در درسدن نقاش دربار بود. اندیشه‌هایش در باب هنر در کتاب ''ملاحظاتی در مورد زیبایی و ذوق در نقاشی''<ref>''Considerations on Beauty and Taste in Painting''</ref> (۱۷۶۲) به‌چاپ رسید.
{{جعبه زندگینامه|عنوان=جعبه زندگینامه|نام=|نام دیگر=|نام اصلی=|نام مستعار=|لقب=|زادروز=|تاریخ مرگ=|دوره زندگی=|ملیت=|محل زندگی=|تحصیلات و محل تحصیل=|شغل و تخصص اصلی=|شغل و تخصص های دیگر=|سبک=|مکتب=|سمت=|جوایز و افتخارات=|آثار=|خویشاوندان سرشناس=|گروه مقاله=|دوره=|فعالیت های مهم=|رشته=|پست تخصصی=|باشگاه=}}مِنْگْس، آنْتون رافائِل (۱۷۲۸ـ۱۷۷۹)(Mengs, Anton Raffael)<br/> [[File:38442800.jpg|thumb|مِنْگْس، آنْتون رافائِل]]نقاش آلمانی. در آلمان، اسپانیا، و ایتالیا هنرآفرینی کرد. از دوستان وینکلمان<ref>Winckelmann </ref>، مورخ هنر، و از سرآمدان نئوکلاسی‌سیسم<ref>neoclassicism </ref> بود؛ تک‌چهره‌ و نیز دیوارنگاره‌<ref>fresco </ref>هایی با مضامین اساطیری، ازجمله ''پارناسوس''<ref>''Parnassus''</ref> (۱۷۶۱؛ ویلای آلبانی، رم<ref>Villa Albani, Rome </ref>)، پدید آورد. منگس را در کودکی به رم بردند، و دیری نگذشت که با تک‌چهره‌های پاستلی<ref>pastel </ref>اش به‌شهرت رسید، و رقیب باتونی<ref>Batoni </ref> در تک‌چهره‌سازی شد. در ۱۷۴۵ در درسدن<ref>Dresden </ref> به مقام نقاش دربار دست یافت. (۱۷۶۱ تا ۱۷۷۷) سال‌ها برای شارل سوم<ref>Charles III </ref> در اسپانیا کار کرد و به کشیدن تک‌چهره و تزیین کاخ‌های سلطنتی پرداخت. از ۱۷۷۲ تا ۱۷۷۳ در واتیکان آثاری پدید آورد. هنر نئوکلاسیک او به‌تدریج روکوکو<ref>rococo </ref>ی پربار تیه‌پولو<ref>Tiepolo </ref> را از سکه انداخت. منگس در آوسیکِ<ref>Aussig </ref> بوهم به‌دنیا آمد. پدرش ایسمائل منگس<ref>Ismael Mengs </ref> ( ـ۱۷۶۴)، در درسدن نقاش دربار بود. اندیشه‌هایش در باب هنر در کتاب ''ملاحظاتی در مورد زیبایی و ذوق در نقاشی''<ref>''Considerations on Beauty and Taste in Painting''</ref> (۱۷۶۲) به‌چاپ رسید.


&nbsp;
&nbsp;

نسخهٔ ‏۲۹ نوامبر ۲۰۲۴، ساعت ۰۶:۳۴

جعبه زندگینامه

مِنْگْس، آنْتون رافائِل (۱۷۲۸ـ۱۷۷۹)(Mengs, Anton Raffael)

مِنْگْس، آنْتون رافائِل

نقاش آلمانی. در آلمان، اسپانیا، و ایتالیا هنرآفرینی کرد. از دوستان وینکلمان[۱]، مورخ هنر، و از سرآمدان نئوکلاسی‌سیسم[۲] بود؛ تک‌چهره‌ و نیز دیوارنگاره‌[۳]هایی با مضامین اساطیری، ازجمله پارناسوس[۴] (۱۷۶۱؛ ویلای آلبانی، رم[۵])، پدید آورد. منگس را در کودکی به رم بردند، و دیری نگذشت که با تک‌چهره‌های پاستلی[۶]اش به‌شهرت رسید، و رقیب باتونی[۷] در تک‌چهره‌سازی شد. در ۱۷۴۵ در درسدن[۸] به مقام نقاش دربار دست یافت. (۱۷۶۱ تا ۱۷۷۷) سال‌ها برای شارل سوم[۹] در اسپانیا کار کرد و به کشیدن تک‌چهره و تزیین کاخ‌های سلطنتی پرداخت. از ۱۷۷۲ تا ۱۷۷۳ در واتیکان آثاری پدید آورد. هنر نئوکلاسیک او به‌تدریج روکوکو[۱۰]ی پربار تیه‌پولو[۱۱] را از سکه انداخت. منگس در آوسیکِ[۱۲] بوهم به‌دنیا آمد. پدرش ایسمائل منگس[۱۳] ( ـ۱۷۶۴)، در درسدن نقاش دربار بود. اندیشه‌هایش در باب هنر در کتاب ملاحظاتی در مورد زیبایی و ذوق در نقاشی[۱۴] (۱۷۶۲) به‌چاپ رسید.

 


  1. Winckelmann
  2. neoclassicism
  3. fresco
  4. Parnassus
  5. Villa Albani, Rome
  6. pastel
  7. Batoni
  8. Dresden
  9. Charles III
  10. rococo
  11. Tiepolo
  12. Aussig
  13. Ismael Mengs
  14. Considerations on Beauty and Taste in Painting