لپارد، ریموند جان (۱۹۲۷): تفاوت میان نسخهها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۱: | خط ۱: | ||
{{جعبه زندگینامه|عنوان=ریموند جان لپارد|نام=Raymond John Leppard|نام دیگر=|نام اصلی=|نام مستعار=|لقب=|زادروز=۱۹۲۷م|تاریخ مرگ=|دوره زندگی=|ملیت=انگلیسی|محل زندگی=|تحصیلات و محل تحصیل=کیمبریج|شغل و تخصص اصلی=رهبر ارکستر و موسیقیشناس|شغل و تخصص های دیگر=|سبک=|مکتب=|سمت=در ۱۹۵۲ با سِمت رهبر ارکستر در لندن|جوایز و افتخارات=|آثار=۱۹۵۹ اپرای سلیمان، ۱۹۴۶ اپرای تاجگذاری پوپّهآ اثر مونتهوردی، مجلس رقص ناسپاسان اثر مونتهوردی (۱۹۵۸)، مِسا کُنچرتاتای کاوالّی|خویشاوندان سرشناس=|گروه مقاله=موسیقی|دوره=|فعالیت های مهم=|رشته=|پست تخصصی=|باشگاه=}}لِپارد، رِیموند جان (۱۹۲۷) | |||
(Leppard, Raymond John)<br /> [[File:37053700.jpg|thumb|ریموند جان لپارد]] | |||
[[پرونده:Leppard, Raymond John.jpg|بندانگشتی|ریموند جان لپارد]] | |||
رهبر ارکستر و موسیقیشناس انگلیسی. بازسازیهای تخیلی او از اپراهای مونتهوردی<ref>Monteverdi | رهبر ارکستر و موسیقیشناس انگلیسی. بازسازیهای تخیلی او از اپراهای مونتهوردی<ref>Monteverdi | ||
</ref> و کاوالّی<ref>Cavalli </ref> در برانگیختن علاقۀ عموم به اپرای قدیم نقش زیادی داشت و موجب کاوشهای آکادمیک برای یافتن مفاهیم اجرایی پارتیتورهای دستنوشت موسیقی قدیم شد. لپارد در کیمبریج تحصیل کرد و فعالیت حرفهای خود را در ۱۹۵۲ با سِمت رهبر ارکستر در [[لندن (انگلستان)|لندن]] آغاز کرد. در ۱۹۵۹ اپرای ''سلیمان''<ref>''Solomon'' </ref> را در [[اپرای سلطنتی]]<ref>Royal Opera House </ref> در [[کاونت گاردن]]<ref>Covent Garden </ref>، لندن، بهروی صحنه برد و در ۱۹۴۶ اپرای ''تاجگذاری پوپّهآ''<ref>''L’incoronazione di Poppea'' </ref> اثر [[مونته وردی ، کلاودیو جووانی (۱۵۶۷ـ۱۶۴۳)|مونتهوردی]] را در جشنوارۀ گلایندبورن<ref>Glyndebourne</ref> در [[ساسکس شرقی]]<ref> East Sussex </ref> بهاجرا درآورد. این نخستین اجرا از چندین شکل اجرایی اپراهای ونیزی بود که همۀ آنها تفسیرهای عالمانۀ منفیای را بهسبب انتقال بیش از حد، داشتن تکههای فراوانی از منابع موسیقایی دیگر، و ارائۀ بخشهای سازی شلوغ، بهخود جلب کردند. با این حال روایتهای لِپارد از آثار مونتهوردی، و اپراهای ''اورمیندو''<ref>''L’ Ormindo'' </ref>، ''لا کالیستو''<ref>''La Calisto'' </ref>، ''اِجیستو''<ref>''L’ Egisto'' </ref>، و ''اوریون''<ref>''Orione'' </ref> کاوالّی میان مردم محبوبیت یافتند. لِپارد همچنین ''مجلس رقص ناسپاسان''<ref>''Ballo delle ingrate'' </ref> اثر مونتهوردی را در ۱۹۵۸، و مِسا کُنچرتاتا<ref>Messa Concertata</ref>ی کاوالّی را اجرا کرد. | |||
</ref> و کاوالّی<ref>Cavalli </ref> در برانگیختن علاقۀ عموم به اپرای قدیم نقش زیادی داشت و موجب کاوشهای آکادمیک برای یافتن مفاهیم اجرایی پارتیتورهای دستنوشت موسیقی قدیم شد. لپارد در کیمبریج تحصیل کرد و فعالیت حرفهای خود را در ۱۹۵۲ با سِمت رهبر ارکستر در لندن آغاز کرد. در ۱۹۵۹ اپرای ''سلیمان''<ref>''Solomon'' </ref> را در اپرای سلطنتی<ref>Royal Opera House </ref> در کاونت گاردن<ref>Covent Garden </ref>، لندن، بهروی صحنه برد و در ۱۹۴۶ اپرای ''تاجگذاری پوپّهآ''<ref>''L’incoronazione di Poppea'' </ref> اثر مونتهوردی را در جشنوارۀ گلایندبورن<ref>Glyndebourne</ref> در ساسکس شرقی<ref> East Sussex </ref> بهاجرا درآورد. این نخستین اجرا از چندین | |||
| |
نسخهٔ کنونی تا ۱۹ ژوئیهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۰۵:۰۸
ریموند جان لپارد Raymond John Leppard | |
---|---|
زادروز |
۱۹۲۷م |
ملیت | انگلیسی |
تحصیلات و محل تحصیل | کیمبریج |
شغل و تخصص اصلی | رهبر ارکستر و موسیقیشناس |
آثار | ۱۹۵۹ اپرای سلیمان، ۱۹۴۶ اپرای تاجگذاری پوپّهآ اثر مونتهوردی، مجلس رقص ناسپاسان اثر مونتهوردی (۱۹۵۸)، مِسا کُنچرتاتای کاوالّی |
گروه مقاله | موسیقی |
لِپارد، رِیموند جان (۱۹۲۷)
(Leppard, Raymond John)
رهبر ارکستر و موسیقیشناس انگلیسی. بازسازیهای تخیلی او از اپراهای مونتهوردی[۱] و کاوالّی[۲] در برانگیختن علاقۀ عموم به اپرای قدیم نقش زیادی داشت و موجب کاوشهای آکادمیک برای یافتن مفاهیم اجرایی پارتیتورهای دستنوشت موسیقی قدیم شد. لپارد در کیمبریج تحصیل کرد و فعالیت حرفهای خود را در ۱۹۵۲ با سِمت رهبر ارکستر در لندن آغاز کرد. در ۱۹۵۹ اپرای سلیمان[۳] را در اپرای سلطنتی[۴] در کاونت گاردن[۵]، لندن، بهروی صحنه برد و در ۱۹۴۶ اپرای تاجگذاری پوپّهآ[۶] اثر مونتهوردی را در جشنوارۀ گلایندبورن[۷] در ساسکس شرقی[۸] بهاجرا درآورد. این نخستین اجرا از چندین شکل اجرایی اپراهای ونیزی بود که همۀ آنها تفسیرهای عالمانۀ منفیای را بهسبب انتقال بیش از حد، داشتن تکههای فراوانی از منابع موسیقایی دیگر، و ارائۀ بخشهای سازی شلوغ، بهخود جلب کردند. با این حال روایتهای لِپارد از آثار مونتهوردی، و اپراهای اورمیندو[۹]، لا کالیستو[۱۰]، اِجیستو[۱۱]، و اوریون[۱۲] کاوالّی میان مردم محبوبیت یافتند. لِپارد همچنین مجلس رقص ناسپاسان[۱۳] اثر مونتهوردی را در ۱۹۵۸، و مِسا کُنچرتاتا[۱۴]ی کاوالّی را اجرا کرد.