بریندیزی، شهر: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۲: | خط ۲: | ||
برینْدیزی، شهر (Brindisi) | برینْدیزی، شهر (Brindisi) | ||
(نام لاتین: بروندیسیوم<ref>Brundisium</ref>) بندر و پایگاه دریایی در ساحل دریای آدریاتیک<ref>Adriatic Sea </ref>، در آپولیا<ref>Apulia </ref>، واقع در پاشنۀ | (نام لاتین: بروندیسیوم<ref>Brundisium</ref>) بندر و پایگاه دریایی در ساحل [[دریای آدریاتیک]]<ref>Adriatic Sea </ref>، در [[آپولیا]]<ref>Apulia </ref>، واقع در پاشنۀ [[ایتالیا]]، به فاصلۀ ۱۰۰کیلومتری جنوب شرقی [[باری، شهر|باری]]<ref>Bari </ref>. ۴۱۳,۳۰۰ نفر جمعیت دارد (۱۹۹۶). صنایع آن شامل فرآوری مواد غذایی و پتروشیمی است. در انتهای جادۀ [[آپیا]]<ref>Appian Way </ref> قرار دارد و از قدیمی‌ترین بندرهای مدیترانه است. علاوه بر یک کلیسای جامع (قرن ۱۲م ـ۱۸) چند کلیسای [[قرون وسطا]]<nowiki/>یی، یک قلعه، و یک ستون مرمرین به ارتفاع ۱۹ متر نیز دارد که گفته می‌شود نشانۀ پایان جادۀ رومی آپیا ویا است. رومی‌ها در ۲۶۷پ‌م این شهر را اشغال و به پایگاه دریایی خود در ساحل دریای آدریاتیک تبدیل کردند. بریندیزی گذرگاهی آبی برای یونان و نقطۀ اصلی آغاز سفر دریایی به [[یونان]] و [[آسیای صغیر]] است. [[ویرژیل|ویرژیلِ]]<ref>Virgil </ref> شاعر در ۱۹پ‌م در این شهر درگذشت. در قرون وسطا جنگجویان صلیبی<ref>Crusaders </ref> از این بندر استفاده می‌کردند، اما پس از آن از رونق افتاد. با گشایش [[کانال سویز|کانال سوئز]] در ۱۸۶۹، بریندیزی بار دیگر رونق گرفت و اکنون بندر مهمی برای شرق [[دریای مدیترانه]] است. در سپتامبر ۱۹۴۳، پس از سقوط [[موسولینی، بنیتو (۱۸۸۳ـ۱۹۴۵)|موسولینی]]<ref> Mussolini | ||
</ref> و پیاده‌شدن متفقین در ایتالیا، مارشال بادوگلیو<ref>Marshal Badoglio</ref> حکومت طرفدار متفقین را در این شهر تشکیل داد. | </ref> و پیاده‌شدن [[متفقین]] در ایتالیا، مارشال بادوگلیو<ref>Marshal Badoglio</ref> حکومت طرفدار متفقین را در این شهر تشکیل داد. | ||
| | ||
نسخهٔ ۱۳ سپتامبر ۲۰۲۳، ساعت ۰۸:۳۹
برینْدیزی، شهر (Brindisi)
(نام لاتین: بروندیسیوم[۱]) بندر و پایگاه دریایی در ساحل دریای آدریاتیک[۲]، در آپولیا[۳]، واقع در پاشنۀ ایتالیا، به فاصلۀ ۱۰۰کیلومتری جنوب شرقی باری[۴]. ۴۱۳,۳۰۰ نفر جمعیت دارد (۱۹۹۶). صنایع آن شامل فرآوری مواد غذایی و پتروشیمی است. در انتهای جادۀ آپیا[۵] قرار دارد و از قدیمی‌ترین بندرهای مدیترانه است. علاوه بر یک کلیسای جامع (قرن ۱۲م ـ۱۸) چند کلیسای قرون وسطایی، یک قلعه، و یک ستون مرمرین به ارتفاع ۱۹ متر نیز دارد که گفته می‌شود نشانۀ پایان جادۀ رومی آپیا ویا است. رومی‌ها در ۲۶۷پ‌م این شهر را اشغال و به پایگاه دریایی خود در ساحل دریای آدریاتیک تبدیل کردند. بریندیزی گذرگاهی آبی برای یونان و نقطۀ اصلی آغاز سفر دریایی به یونان و آسیای صغیر است. ویرژیلِ[۶] شاعر در ۱۹پ‌م در این شهر درگذشت. در قرون وسطا جنگجویان صلیبی[۷] از این بندر استفاده می‌کردند، اما پس از آن از رونق افتاد. با گشایش کانال سوئز در ۱۸۶۹، بریندیزی بار دیگر رونق گرفت و اکنون بندر مهمی برای شرق دریای مدیترانه است. در سپتامبر ۱۹۴۳، پس از سقوط موسولینی[۸] و پیاده‌شدن متفقین در ایتالیا، مارشال بادوگلیو[۹] حکومت طرفدار متفقین را در این شهر تشکیل داد.