باتامبانگ: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۴: | خط ۴: | ||
[[File:12009900.jpg|thumb|باتامْبانگ]] | [[File:12009900.jpg|thumb|باتامْبانگ]] | ||
مرکز استان باتامبانگ، و دومین شهر بزرگ کامبوج. در غرب تونله ساپ<ref>Tonle Sap</ref> (دریاچۀ بزرگ<ref>Great Lake</ref>) در جلگه‌ای حاصل‌خیز با شالیزارهای فراوان قرار دارد. جمعیت آن، ۱۱۰هزار نفر است (۱۹۹۵). کارخانۀ فسفات این شهر از فسفات معادن داخلی استفاده می‌کند؛ کارخانۀ نسّاجی و پژوهشکدۀ برنج نیز دارد. باتامبانگ کنار رود سانگ‌که<ref>Sangke River</ref> واقع شده که در بخشی از سال قابل کشتی‌رانی است؛ این استان دارای تقاطع راه‌آهن است که برسر راه تایلند قرار دارد. تاجران چینی<ref>Chinese</ref> زیادی در باتامبانگ زندگی می‌کنند که به دادوستد فرآورده‌های کشاورزی منطقه اشتغال دارند. شهر مزبور همچنین از شهرهای قدیمی به‌شمار می‌رود و ویرانه‌‌های خِمِِر<ref>Khymer</ref> متعلّق به قرن ۱۰م را در خود جا داده است. این شهر مدت‌ها تحت سلطۀ تایلند بود. | مرکز استان باتامبانگ، و دومین شهر بزرگ [[کامبوج]]. در غرب [[تونله ساپ]]<ref>Tonle Sap</ref> (دریاچۀ بزرگ<ref>Great Lake</ref>) در جلگه‌ای حاصل‌خیز با شالیزارهای فراوان قرار دارد. جمعیت آن، ۱۱۰هزار نفر است (۱۹۹۵). کارخانۀ فسفات این شهر از فسفات معادن داخلی استفاده می‌کند؛ کارخانۀ نسّاجی و پژوهشکدۀ برنج نیز دارد. باتامبانگ کنار رود سانگ‌که<ref>Sangke River</ref> واقع شده که در بخشی از سال قابل کشتی‌رانی است؛ این استان دارای تقاطع راه‌آهن است که برسر راه [[تایلند]] قرار دارد. تاجران چینی<ref>Chinese</ref> زیادی در باتامبانگ زندگی می‌کنند که به دادوستد فرآورده‌های کشاورزی منطقه اشتغال دارند. شهر مزبور همچنین از شهرهای قدیمی به‌شمار می‌رود و ویرانه‌‌های خِمِِر<ref>Khymer</ref> متعلّق به قرن ۱۰م را در خود جا داده است. این شهر مدت‌ها تحت سلطۀ تایلند بود. | ||
| | ||
نسخهٔ کنونی تا ۱ اکتبر ۲۰۲۳، ساعت ۱۴:۳۱
باتامْبانگ (Battambang)
مرکز استان باتامبانگ، و دومین شهر بزرگ کامبوج. در غرب تونله ساپ[۱] (دریاچۀ بزرگ[۲]) در جلگه‌ای حاصل‌خیز با شالیزارهای فراوان قرار دارد. جمعیت آن، ۱۱۰هزار نفر است (۱۹۹۵). کارخانۀ فسفات این شهر از فسفات معادن داخلی استفاده می‌کند؛ کارخانۀ نسّاجی و پژوهشکدۀ برنج نیز دارد. باتامبانگ کنار رود سانگ‌که[۳] واقع شده که در بخشی از سال قابل کشتی‌رانی است؛ این استان دارای تقاطع راه‌آهن است که برسر راه تایلند قرار دارد. تاجران چینی[۴] زیادی در باتامبانگ زندگی می‌کنند که به دادوستد فرآورده‌های کشاورزی منطقه اشتغال دارند. شهر مزبور همچنین از شهرهای قدیمی به‌شمار می‌رود و ویرانه‌‌های خِمِِر[۵] متعلّق به قرن ۱۰م را در خود جا داده است. این شهر مدت‌ها تحت سلطۀ تایلند بود.