کویی، سزار (۱۸۳۵ـ۱۹۱۸): تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی
بدون خلاصۀ ویرایش
 
بدون خلاصۀ ویرایش
 
خط ۱: خط ۱:


کویی، سِزار (۱۸۳۵ـ۱۹۱۸)(Cui, Cesar)<br/> [[File:35409500.jpg|thumb|کويي، سِزارْ]]آهنگ‌ساز و نویسندۀ‌ روس‌، از والدین‌ فرانسوی‌. حرفه‌اش‌ در‌ ارتش‌ مهندسی بود، اما به آهنگ‌سازان‌ «گروه پنج<ref>The Five</ref>» پیوست و از هواداران‌ و معرفان‌ پرشور موسیقی‌ ملی‌ روسیه‌ در مطبوعات‌ بود. با این‌ حال، سلیقۀ موسیقایی‌ او بیشتر به‌ فرانسۀ‌ دانیل‌ اوبِر<ref> Daniel Auber </ref> و جاکومو مایربر<ref>Giacomo Meyerbeer </ref> گرایش‌ داشت‌ که‌ در اپراهای‌ ''آنگلو''<ref>''Angelo ''</ref> (۱۸۷۶)، برمبنای‌ نوشتۀ‌ ویکتور هوگو<ref>Victor Hugo </ref>، و ''دزد دریایی''<ref>''Le Flibustier/The Buccaneer ''</ref>''‌'' (۱۸۸۹)، برمبنای‌ نمایش‌نامه‌ای‌ از ژان‌ ریشپن<ref>Jean Richepin</ref>، نمایان‌ است‌. کویی‌ قطعه‌های‌ مینیاتوری‌ آوازی‌ و پیانویی‌ جذاب‌، و نیز ده‌ اپرا ساخت‌، ازجمله''زندانی‌ قفقاز''<ref> ''A Prisoner in the Caucasus''</ref> (۱۸۵۷‌ـ‌۱۸۵۸)، که‌ نخستین‌بار در ۱۸۸۳ اجرا شد، و ''ویلیام رَتکلیف''<ref> ''William Ratcliff ''</ref> (از روی هاینه<ref>Heine </ref>؛ ‌۱۸۶۱ـ‌۱۸۶۸)، که‌ نخستین‌بار در ۱۸۶۹ اجرا شد. همچنین‌ در ساخت‌ اپرا ـ بالۀ ''ملادا''<ref>''Mlada ''</ref> با الکساندر بورودین<ref>Alexander Borodin </ref>، مودِست‌ موسورگسکی<ref>Modest Mussorgsky </ref>، نیکلای‌ ریمسکی‌ ـ کورساکوف<ref>Nikolai Rimsky-Korsakov </ref>، و لئون‌ مینکوس<ref>Léon Minkus </ref>&nbsp;همکاری‌ کرد، و ''بازار ساراچینتسی''<ref>''Sorochintsy Fair''</ref> اثر موسُرگسکی‌ را به‌اتمام‌ رساند. کویی‌ در مدرسۀ‌ عالی‌ ویلْنو<ref> High School of Wilno</ref> تحصیل‌ کرد، که‌ پدرش‌ استاد زبان‌ فرانسه در‌ آن‌جا‌ بود. ازجمله‌ آثار اوست: ''پسرِ ماندارین''<ref> ''The Mandarin’s Son''</ref> (۱۸۵۹، اجرا‌ در ۱۸۷۸)، ''عرب مسلمان''<ref> ''The Saracen''</ref> (از روی‌ دومای‌ پدر<ref> Dumas Senior </ref>؛ ۱۸۸۹)، ''ضیافتی در روزگار طاعون''<ref>''A Feast in Time of Plague''</ref> (پوشکین<ref> Pushkin </ref>؛ ۱۹۰۰)، ''مادمازل فیفی''<ref>Mam’ zelle Fif''i''</ref> (از روی‌ موپاسان<ref> Maupassant </ref>)، ''ماتِئو فالکونه''<ref>''Matteo Falcone ''</ref> (از روی‌ مریمه<ref>Mérimée</ref>)، و ''دختر سرهنگ''<ref> ''The Captain’s Daughter''</ref> (۱۹۱۱).
{{جعبه زندگینامه|عنوان=سِزار کویی|نام=Cesar Cui|نام دیگر=|نام اصلی=|نام مستعار=|لقب=|زادروز=۱۸۳۵م|تاریخ مرگ=۱۹۱۸م|دوره زندگی=|ملیت=روسی|محل زندگی=|تحصیلات و محل تحصیل=مدرسه عالی‌ ویلنو|شغل و تخصص اصلی=آهنگ‌ساز و نویسنده|شغل و تخصص های دیگر=|سبک=|مکتب=|سمت=|جوایز و افتخارات=|آثار=پسر ماندارین (۱۸۵۹، اجرا‌ در ۱۸۷۸)، عرب مسلمان (از روی‌ دومای‌ پدر؛ ۱۸۸۹)، ضیافتی در روزگار طاعون (پوشکین؛ ۱۹۰۰)، مادمازل فیفی (از روی‌ موپاسان)، ماتِئو فالکونه (از روی‌ مریمه)، و دختر سرهنگ (۱۹۱۱)|خویشاوندان سرشناس=|گروه مقاله=موسیقی|دوره=|فعالیت های مهم=|رشته=|پست تخصصی=|باشگاه=}}کویی، سِزار (۱۸۳۵ـ۱۹۱۸)(Cui, Cesar)<br/> [[File:35409500.jpg|thumb|سزار کویی]]آهنگ‌ساز و نویسندۀ‌ روس‌، از والدین‌ فرانسوی‌. حرفه‌اش‌ در‌ ارتش‌ مهندسی بود، اما به آهنگ‌سازان‌ «گروه پنج<ref>The Five</ref>» پیوست و از هواداران‌ و معرفان‌ پرشور موسیقی‌ ملی‌ روسیه‌ در مطبوعات‌ بود. با این‌ حال، سلیقۀ موسیقایی‌ او بیشتر به‌ فرانسۀ‌ [[اوبر، دانیل (۱۷۸۲ـ۱۸۷۱)|دانیل‌ اوبِر]]<ref> Daniel Auber </ref> و [[مایربر، جاکومو (۱۷۹۱ـ۱۸۶۴)|جاکومو مایربر]]<ref>Giacomo Meyerbeer </ref> گرایش‌ داشت‌ که‌ در اپراهای‌ ''آنگلو''<ref>''Angelo ''</ref> (۱۸۷۶)، برمبنای‌ نوشتۀ‌ [[هوگو، ویکتور (۱۸۰۲ـ۱۸۸۵)|ویکتور هوگو]]<ref>Victor Hugo </ref>، و ''دزد دریایی''<ref>''Le Flibustier/The Buccaneer ''</ref>''‌'' (۱۸۸۹)، برمبنای‌ نمایش‌نامه‌ای‌ از ژان‌ ریشپن<ref>Jean Richepin</ref>، نمایان‌ است‌. کویی‌ قطعه‌های‌ مینیاتوری‌ آوازی‌ و پیانویی‌ جذاب‌، و نیز ده‌ اپرا ساخت‌، ازجمله ''زندانی‌ قفقاز''<ref> ''A Prisoner in the Caucasus''</ref> (۱۸۵۷‌ـ‌۱۸۵۸)، که‌ نخستین‌بار در ۱۸۸۳ اجرا شد، و ''ویلیام رَتکلیف''<ref> ''William Ratcliff ''</ref> (از روی هاینه<ref>Heine </ref>؛ ‌۱۸۶۱ـ‌۱۸۶۸)، که‌ نخستین‌بار در ۱۸۶۹ اجرا شد. همچنین‌ در ساخت‌ اپرا ـ بالۀ ''ملادا''<ref>''Mlada ''</ref> با [[بورودین، الکساندر (۱۸۳۳ـ۱۸۷۷)|الکساندر بورودین]]<ref>Alexander Borodin </ref>، [[موسورگسکی ، مودست (۱۸۳۹ـ۱۸۸۱)|مودِست‌ موسورگسکی]]<ref>Modest Mussorgsky </ref>، [[ریمسکی کورساکوف، نیکلای (۱۸۴۴ـ۱۹۰۸)|نیکلای‌ ریمسکی‌ ـ کورساکوف]]<ref>Nikolai Rimsky-Korsakov </ref>، و لئون‌ مینکوس<ref>Léon Minkus </ref>&nbsp;همکاری‌ کرد، و ''بازار ساراچینتسی''<ref>''Sorochintsy Fair''</ref> اثر موسُرگسکی‌ را به‌اتمام‌ رساند. کویی‌ در مدرسۀ‌ عالی‌ ویلنو<ref> High School of Wilno</ref> تحصیل‌ کرد، که‌ پدرش‌ استاد زبان‌ فرانسه در‌ آن‌جا‌ بود. ازجمله‌ آثار اوست: ''پسر ماندارین''<ref> ''The Mandarin’s Son''</ref> (۱۸۵۹، اجرا‌ در ۱۸۷۸)، ''عرب مسلمان''<ref> ''The Saracen''</ref> (از روی‌ دومای‌ پدر<ref> Dumas Senior </ref>؛ ۱۸۸۹)، ''ضیافتی در روزگار طاعون''<ref>''A Feast in Time of Plague''</ref> (پوشکین<ref> Pushkin </ref>؛ ۱۹۰۰)، ''مادمازل فیفی''<ref>Mam’ zelle Fif''i''</ref> (از روی‌ موپاسان<ref> Maupassant </ref>)، ''ماتِئو فالکونه''<ref>''Matteo Falcone ''</ref> (از روی‌ مریمه<ref>Mérimée</ref>)، و ''دختر سرهنگ''<ref> ''The Captain’s Daughter''</ref> (۱۹۱۱).


&nbsp;
&nbsp;

نسخهٔ کنونی تا ‏۶ ژوئن ۲۰۲۴، ساعت ۰۹:۵۰

سِزار کویی
Cesar Cui
زادروز ۱۸۳۵م
درگذشت ۱۹۱۸م
ملیت روسی
تحصیلات و محل تحصیل مدرسه عالی‌ ویلنو
شغل و تخصص اصلی آهنگ‌ساز و نویسنده
آثار پسر ماندارین (۱۸۵۹، اجرا‌ در ۱۸۷۸)، عرب مسلمان (از روی‌ دومای‌ پدر؛ ۱۸۸۹)، ضیافتی در روزگار طاعون (پوشکین؛ ۱۹۰۰)، مادمازل فیفی (از روی‌ موپاسان)، ماتِئو فالکونه (از روی‌ مریمه)، و دختر سرهنگ (۱۹۱۱)
گروه مقاله موسیقی

کویی، سِزار (۱۸۳۵ـ۱۹۱۸)(Cui, Cesar)

سزار کویی

آهنگ‌ساز و نویسندۀ‌ روس‌، از والدین‌ فرانسوی‌. حرفه‌اش‌ در‌ ارتش‌ مهندسی بود، اما به آهنگ‌سازان‌ «گروه پنج[۱]» پیوست و از هواداران‌ و معرفان‌ پرشور موسیقی‌ ملی‌ روسیه‌ در مطبوعات‌ بود. با این‌ حال، سلیقۀ موسیقایی‌ او بیشتر به‌ فرانسۀ‌ دانیل‌ اوبِر[۲] و جاکومو مایربر[۳] گرایش‌ داشت‌ که‌ در اپراهای‌ آنگلو[۴] (۱۸۷۶)، برمبنای‌ نوشتۀ‌ ویکتور هوگو[۵]، و دزد دریایی[۶] (۱۸۸۹)، برمبنای‌ نمایش‌نامه‌ای‌ از ژان‌ ریشپن[۷]، نمایان‌ است‌. کویی‌ قطعه‌های‌ مینیاتوری‌ آوازی‌ و پیانویی‌ جذاب‌، و نیز ده‌ اپرا ساخت‌، ازجمله زندانی‌ قفقاز[۸] (۱۸۵۷‌ـ‌۱۸۵۸)، که‌ نخستین‌بار در ۱۸۸۳ اجرا شد، و ویلیام رَتکلیف[۹] (از روی هاینه[۱۰]؛ ‌۱۸۶۱ـ‌۱۸۶۸)، که‌ نخستین‌بار در ۱۸۶۹ اجرا شد. همچنین‌ در ساخت‌ اپرا ـ بالۀ ملادا[۱۱] با الکساندر بورودین[۱۲]، مودِست‌ موسورگسکی[۱۳]، نیکلای‌ ریمسکی‌ ـ کورساکوف[۱۴]، و لئون‌ مینکوس[۱۵] همکاری‌ کرد، و بازار ساراچینتسی[۱۶] اثر موسُرگسکی‌ را به‌اتمام‌ رساند. کویی‌ در مدرسۀ‌ عالی‌ ویلنو[۱۷] تحصیل‌ کرد، که‌ پدرش‌ استاد زبان‌ فرانسه در‌ آن‌جا‌ بود. ازجمله‌ آثار اوست: پسر ماندارین[۱۸] (۱۸۵۹، اجرا‌ در ۱۸۷۸)، عرب مسلمان[۱۹] (از روی‌ دومای‌ پدر[۲۰]؛ ۱۸۸۹)، ضیافتی در روزگار طاعون[۲۱] (پوشکین[۲۲]؛ ۱۹۰۰)، مادمازل فیفی[۲۳] (از روی‌ موپاسان[۲۴]ماتِئو فالکونه[۲۵] (از روی‌ مریمه[۲۶])، و دختر سرهنگ[۲۷] (۱۹۱۱).

 


  1. The Five
  2. Daniel Auber
  3. Giacomo Meyerbeer
  4. Angelo
  5. Victor Hugo
  6. Le Flibustier/The Buccaneer
  7. Jean Richepin
  8. A Prisoner in the Caucasus
  9. William Ratcliff
  10. Heine
  11. Mlada
  12. Alexander Borodin
  13. Modest Mussorgsky
  14. Nikolai Rimsky-Korsakov
  15. Léon Minkus
  16. Sorochintsy Fair
  17. High School of Wilno
  18. The Mandarin’s Son
  19. The Saracen
  20. Dumas Senior
  21. A Feast in Time of Plague
  22. Pushkin
  23. Mam’ zelle Fifi
  24. Maupassant
  25. Matteo Falcone
  26. Mérimée
  27. The Captain’s Daughter