میندن: تفاوت میان نسخهها
Mohammadi2 (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۴: | خط ۴: | ||
[[File:38621200.jpg|thumb|مينْدِن]] | [[File:38621200.jpg|thumb|مينْدِن]] | ||
شهری صنعتی در نورد راین ـ وستفالنِ<ref>North Rhine-Westphalia</ref> آلمان، به فاصلۀ ۱۸۵کیلومتری شمال شرقی دوسلدورف<ref>Düsseldorf </ref>، با ۸۲,۳۰۰ نفر جمعیت (۱۹۹۵). نزدیک رود وِزِرْ<ref>River Weser</ref>، قرار دارد؛ آبراه میتللاند<ref>Mittelland Canal </ref> با آباره<ref>aqueduct </ref>ای از این رود عبور میکند. صنایع تولید توتون، ماشینآلات، شیشه، کاشی و سرامیک، مبلمان، و فرآوری مواد غذایی دارد. میندن عضو اتحادیۀ هانسایی<ref>Hanseatic League </ref> بود. فرانسویان در این شهر از ارتش مشترک بریتانیا، هانوور<ref>Hannover </ref>، و برونسویک<ref>Brunswick</ref> شکست خوردند (۱۷۵۹). کلیسای جامعی از قرن ۱۱ تا ۱۳م در این شهر برجا مانده است که پس از جنگ جهانی دوم بازسازی شد. | شهری صنعتی در [[نورد راین ـ وستفالن|نورد راین ـ وستفالنِ]]<ref>North Rhine-Westphalia</ref> آلمان، به فاصلۀ ۱۸۵کیلومتری شمال شرقی دوسلدورف<ref>Düsseldorf </ref>، با ۸۲,۳۰۰ نفر جمعیت (۱۹۹۵). نزدیک رود وِزِرْ<ref>River Weser</ref>، قرار دارد؛ آبراه میتللاند<ref>Mittelland Canal </ref> با آباره<ref>aqueduct </ref>ای از این رود عبور میکند. صنایع تولید توتون، ماشینآلات، شیشه، کاشی و سرامیک، مبلمان، و فرآوری مواد غذایی دارد. میندن عضو اتحادیۀ هانسایی<ref>Hanseatic League </ref> بود. فرانسویان در این شهر از ارتش مشترک بریتانیا، هانوور<ref>Hannover </ref>، و برونسویک<ref>Brunswick</ref> شکست خوردند (۱۷۵۹). کلیسای جامعی از قرن ۱۱ تا ۱۳م در این شهر برجا مانده است که پس از جنگ جهانی دوم بازسازی شد. | ||
| |
نسخهٔ ۱۳ اوت ۲۰۲۳، ساعت ۰۵:۵۱
مینْدِن (Minden)
شهری صنعتی در نورد راین ـ وستفالنِ[۱] آلمان، به فاصلۀ ۱۸۵کیلومتری شمال شرقی دوسلدورف[۲]، با ۸۲,۳۰۰ نفر جمعیت (۱۹۹۵). نزدیک رود وِزِرْ[۳]، قرار دارد؛ آبراه میتللاند[۴] با آباره[۵]ای از این رود عبور میکند. صنایع تولید توتون، ماشینآلات، شیشه، کاشی و سرامیک، مبلمان، و فرآوری مواد غذایی دارد. میندن عضو اتحادیۀ هانسایی[۶] بود. فرانسویان در این شهر از ارتش مشترک بریتانیا، هانوور[۷]، و برونسویک[۸] شکست خوردند (۱۷۵۹). کلیسای جامعی از قرن ۱۱ تا ۱۳م در این شهر برجا مانده است که پس از جنگ جهانی دوم بازسازی شد.