هارپ کروماتیک: تفاوت میان نسخه‌ها
Mohammadi2 (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
[[پرونده:Chromatic harp.jpg|بندانگشتی|هارپ کروماتیک]] | |||
هارْپِ کروماتیک (chromatic harp) | هارْپِ کروماتیک (chromatic harp) | ||
هارپ فرانسوی که برای تمام نت‌های گام کروماتیک<ref>chromatic scale</ref> سیم دارد. سیم‌های آن همه موازی هم کشیده نشده‌اند، بلکه اندکی شکل متقاطع دارند، طوری‌که غیر از مواردی که عملاً به‌هم برخورد می‌کنند در دو ردیف دور از هم قرار می‌گیرند، که یکی از آن‌ها نمایانگر گام دیاتونیک<ref>diatonic scale</ref> دو ماژور است، و دیگری دیزها یا بمل‌ها را در‌خود دارد، مثل کلاویه‌های سفید<ref>white notes</ref> و سیاه پیانو. کوک سیم‌های هارپ معمولی گام دوبمل ماژور را ایجاد می‌کند، اما زیرایی هریک از سیم‌ها را به کمک پدال‌ها می‌توان نیم‌پرده یا یک‌پرده بالا برد. چون این محدودیت هفت نت در داخل هر اکتاو برای بیشتر آثار قرن ۲۰ مشکل ایجاد می‌کند، بیشتر آهنگ‌سازان ترجیح می‌دهند در پارتیتورهای ارکستری از دو هارپ معمولی یا بیشتر استفاده کنند و هارپ کروماتیک به‌کار نبرند؛ واقعیتی که موجب کمیابی این ساز شده است. | |||
هارپ فرانسوی که برای تمام نت‌های گام کروماتیک<ref>chromatic scale</ref> سیم دارد. سیم‌های آن همه موازی هم کشیده نشده‌اند، بلکه اندکی شکل متقاطع دارند، طوری‌که غیر از مواردی که عملاً به‌هم برخورد می‌کنند در دو ردیف دور از هم قرار می‌گیرند، که یکی از آن‌ها نمایانگر گام دیاتونیک<ref>diatonic scale</ref> دو ماژور است، و دیگری دیزها یا بمل‌ها را در‌خود دارد، مثل کلاویه‌های سفید<ref>white notes</ref> و سیاه پیانو. کوک سیم‌های هارپ معمولی گام دوبمل ماژور را ایجاد می‌کند، اما زیرایی هریک از سیم‌ها را به کمک پدال‌ها می‌توان نیم‌پرده یا یک‌پرده بالا برد. چون این محدودیت هفت نت در داخل هر اکتاو برای بیشتر آثار قرن ۲۰ مشکل ایجاد می‌کند، بیشتر آهنگ‌سازان ترجیح می‌دهند در پارتیتورهای ارکستری از دو هارپ معمولی یا بیشتر استفاده کنند و هارپ کروماتیک به‌کار نبرند؛ واقعیتی که موجب | |||
| | ||
نسخهٔ کنونی تا ۱۸ آوریل ۲۰۲۴، ساعت ۰۹:۳۶
هارْپِ کروماتیک (chromatic harp)
هارپ فرانسوی که برای تمام نت‌های گام کروماتیک[۱] سیم دارد. سیم‌های آن همه موازی هم کشیده نشده‌اند، بلکه اندکی شکل متقاطع دارند، طوری‌که غیر از مواردی که عملاً به‌هم برخورد می‌کنند در دو ردیف دور از هم قرار می‌گیرند، که یکی از آن‌ها نمایانگر گام دیاتونیک[۲] دو ماژور است، و دیگری دیزها یا بمل‌ها را در‌خود دارد، مثل کلاویه‌های سفید[۳] و سیاه پیانو. کوک سیم‌های هارپ معمولی گام دوبمل ماژور را ایجاد می‌کند، اما زیرایی هریک از سیم‌ها را به کمک پدال‌ها می‌توان نیم‌پرده یا یک‌پرده بالا برد. چون این محدودیت هفت نت در داخل هر اکتاو برای بیشتر آثار قرن ۲۰ مشکل ایجاد می‌کند، بیشتر آهنگ‌سازان ترجیح می‌دهند در پارتیتورهای ارکستری از دو هارپ معمولی یا بیشتر استفاده کنند و هارپ کروماتیک به‌کار نبرند؛ واقعیتی که موجب کمیابی این ساز شده است.