آگریپینای اول: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
Mohammadi2 (بحث | مشارکت‌ها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
آگْریپینایِ اول (۱۳پ‌م ـ۳۳م)(Agrippina the Elder)<br/> [[File:10167100.jpg|thumb|آگْريپينايِ اول]]دخترِ مارکوس ویپسانیوس آگریپا<ref>Marcus Vipsanius Agrippa</ref>، سردار و سیاستمدار رومی، و یولیا<ref>Julia</ref>، دختر امپراتور اوگوستوس. از پارساترین و شجاع‌ترین زنان روم باستان بود. با گرمانیکوس سزار<ref>Germanicus Caesar</ref>، سردار رومی، ازدواج کرد و نُه فرزند داشت؛ مشهورترین آن‌ها آگریپینای کهتر<ref>Agrippina the Younger</ref> | آگْریپینایِ اول (۱۳پ‌م ـ۳۳م)(Agrippina the Elder)<br/> [[File:10167100.jpg|thumb|آگْريپينايِ اول]]دخترِ [[آگریپا، مارکوس ویپسانیوس (ح ۶۳ـ۱۲پ م)|مارکوس ویپسانیوس آگریپا]]<ref>Marcus Vipsanius Agrippa</ref>، سردار و سیاستمدار رومی، و [[یولیا (۳۹پ م ـ۱۴م)|یولیا]]<ref>Julia</ref>، دختر امپراتور اوگوستوس. از پارساترین و شجاع‌ترین زنان روم باستان بود. با [[گرمانیکوس سزار]]<ref>Germanicus Caesar</ref>، سردار رومی، ازدواج کرد و نُه فرزند داشت؛ مشهورترین آن‌ها [[آگریپینای کهتر]]<ref>Agrippina the Younger</ref> و [[گایوس سزار]]<ref>Gaius Caesar</ref>، که بعدها امپراتور [[کالیگولا (۱۲ـ۴۱م)|کالیگولا]]<ref>Caligula</ref> نام گرفت، بودند. همراه گرمانیکوس در اغلب عملیات نظامی شرکت داشت. پس از مرگ گرمانیکوس (۱۹م)، امپراتور [[تیبریوس]]<ref>Tiberius</ref> از او به‌شدت واهمه داشت چون پسرانش جانشینان احتمالی امپراتوری بودند. تیبریوس او را به جزیرۀ پانداتاریا<ref>Pandataria</ref> (وِنتوتنه<ref>Ventotene</ref> کنونی)، نزدیک [[ناپل]]<ref>Naples</ref>، تبعید کرد (۳۰م). سه سال بعد بر اثر اعتصاب غذا درگذشت. | ||
| | ||
نسخهٔ ۱۶ ژوئیهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۱۴:۲۵
آگْریپینایِ اول (۱۳پ‌م ـ۳۳م)(Agrippina the Elder)
دخترِ مارکوس ویپسانیوس آگریپا[۱]، سردار و سیاستمدار رومی، و یولیا[۲]، دختر امپراتور اوگوستوس. از پارساترین و شجاع‌ترین زنان روم باستان بود. با گرمانیکوس سزار[۳]، سردار رومی، ازدواج کرد و نُه فرزند داشت؛ مشهورترین آن‌ها آگریپینای کهتر[۴] و گایوس سزار[۵]، که بعدها امپراتور کالیگولا[۶] نام گرفت، بودند. همراه گرمانیکوس در اغلب عملیات نظامی شرکت داشت. پس از مرگ گرمانیکوس (۱۹م)، امپراتور تیبریوس[۷] از او به‌شدت واهمه داشت چون پسرانش جانشینان احتمالی امپراتوری بودند. تیبریوس او را به جزیرۀ پانداتاریا[۸] (وِنتوتنه[۹] کنونی)، نزدیک ناپل[۱۰]، تبعید کرد (۳۰م). سه سال بعد بر اثر اعتصاب غذا درگذشت.