آلبرت کبیر، قدیس (۱۲۰۰-۱۲۸۰م): تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی
بدون خلاصۀ ویرایش
 
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۱: خط ۱:


آلبرت کبیر، قدیس (۱۲۸۰-۱۲۰۰م)(Albertus the Great)<br/> [[File:10177300.jpg|thumb|قديس آلبرت کبير]](به لاتینی: آلبرتوس ماگنوس) متألّه، فیلسوف، طبیعی‌دان، شیمی‌دان و فیزیک‌دان آلمانی. به‌سبب گستردگی دانسته‌هایش به «استاد کل» مشهور شد. در شهرهای بولونیا و پادوا<ref>Padua</ref>&nbsp;تحصیل کرد و در ۱۲۲۳م به فرقۀ دومینیکی<ref>Dominican order</ref>&nbsp;پیوست. در شهر کُلن، و از ۱۲۴۵م در دانشگاه پاریس، درس گفت. توماس آکوئیناس<ref>Thomas Aquinas</ref>&nbsp;در آن'''‌'''جا شاگرد او بود و در ۱۲۴۸ به دنبال او به کلن رفت. در ۱۲۵۴ نمایندۀ فرقۀ دومینیک'''‌'''ها در آلمان شد و در۱۲۶۰ به مقام اسقفی راتیسبون<ref>Ratisbon</ref>&nbsp;نایل آمد. دو سال بعد، از مقام خود استعفا کرد و سرانجام در صومعه'''‌'''اش در کلن<ref>Cologne</ref> عزلت اختیار کرد. او کوشید اندیشۀ ارسطویی را با تعالیم مسیحی سازگار کند.
آلبرت کبیر، قدیس (۱۲۸۰-۱۲۰۰م)(Albertus the Great)<br/> [[File:10177300.jpg|thumb|قديس آلبرت کبير]](به لاتینی: آلبرتوس ماگنوس) متألّه، فیلسوف، طبیعی‌دان، شیمی‌دان و فیزیک‌دان آلمانی. به‌سبب گستردگی دانسته‌هایش به «استاد کل» مشهور شد. در شهرهای [[بولونیا، شهر|بولونیا]] و [[پادوا، شهر|پادوا]]<ref>Padua</ref> تحصیل کرد و در ۱۲۲۳م به [[دومینیکی، فرقه|فرقۀ دومینیکی]]<ref>Dominican order</ref> پیوست. در شهر [[کلن|کُلن]]، و از ۱۲۴۵م در دانشگاه پاریس، درس گفت. [[توماس آکوییناس قدیس|توماس آکوئیناس]]<ref>Thomas Aquinas</ref> در آن'''‌'''جا شاگرد او بود و در ۱۲۴۸م به دنبال او به کلن رفت. در ۱۲۵۴م نمایندۀ فرقۀ دومینیک'''‌'''ها در آلمان شد و در ۱۲۶۰م به مقام اسقفی [[راتیسبون]]<ref>Ratisbon</ref> نایل آمد. دو سال بعد، از مقام خود استعفا کرد و سرانجام در صومعه'''‌'''اش در کلن<ref>Cologne</ref> عزلت اختیار کرد. او کوشید اندیشۀ ارسطویی را با تعالیم مسیحی سازگار کند.


&nbsp;
&nbsp;

نسخهٔ ‏۲۱ ژانویهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۲۰:۱۱

آلبرت کبیر، قدیس (۱۲۸۰-۱۲۰۰م)(Albertus the Great)

قديس آلبرت کبير

(به لاتینی: آلبرتوس ماگنوس) متألّه، فیلسوف، طبیعی‌دان، شیمی‌دان و فیزیک‌دان آلمانی. به‌سبب گستردگی دانسته‌هایش به «استاد کل» مشهور شد. در شهرهای بولونیا و پادوا[۱] تحصیل کرد و در ۱۲۲۳م به فرقۀ دومینیکی[۲] پیوست. در شهر کُلن، و از ۱۲۴۵م در دانشگاه پاریس، درس گفت. توماس آکوئیناس[۳] در آنجا شاگرد او بود و در ۱۲۴۸م به دنبال او به کلن رفت. در ۱۲۵۴م نمایندۀ فرقۀ دومینیکها در آلمان شد و در ۱۲۶۰م به مقام اسقفی راتیسبون[۴] نایل آمد. دو سال بعد، از مقام خود استعفا کرد و سرانجام در صومعهاش در کلن[۵] عزلت اختیار کرد. او کوشید اندیشۀ ارسطویی را با تعالیم مسیحی سازگار کند.

 


  1. Padua
  2. Dominican order
  3. Thomas Aquinas
  4. Ratisbon
  5. Cologne