اژدها (اخترشناسی): تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
Mohammadi2 (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
اژدها (اخترشناسی)(Draco) | اژدها (اخترشناسی)(Draco) | ||
در اخترشناسی، صورت فلکی<ref>constellation | |||
</ref> بزرگ، اما کم‌فروغی به شکل اژدهایی حلقه‌زده بر گِرد قطب شمال آسمانی<ref>north celestial pole | </ref> بزرگ، اما کم‌فروغی به شکل اژدهایی حلقه‌زده بر گِرد قطب شمال آسمانی<ref>north celestial pole | ||
</ref>. براساس حرکت تقدیمی<ref>precession </ref> یا لنگش محوری<ref>axial wobble </ref> زمین، ستارۀ آلفا اژدها<ref>Alpha Draconis </ref> (ثُعبان) ۴,۷۰۰ سال پیش ستارۀ قطبی بوده است. به‌نظر می‌رسد این ستاره به‌تدریج کم‌فروغ شده است، زیرا اکنون درخشان‌ترین ستارۀ این صورت فلکی و به درخشندگی اوایل قرن ۱۷ نیست. ستارۀ گاما اژدها<ref>Gamma Draconis </ref> درخشان‌تر از ثُعبان است. در قرن ۱۸، اخترشناس انگلیسی، جیمز برَدلی<ref>James Bradley </ref>، این ستاره را دقیقاً بررسی کرد و با توجه به تغییر ظاهری موقعیت این ستاره، ابیراهی نور ستاره<ref>abberation of star light </ref> و رقص محوری<ref>nutation</ref> را کشف کرد. | </ref>. براساس حرکت تقدیمی<ref>precession </ref> یا لنگش محوری<ref>axial wobble </ref> زمین، ستارۀ آلفا اژدها<ref>Alpha Draconis </ref> (ثُعبان) ۴,۷۰۰ سال پیش ستارۀ قطبی بوده است. به‌نظر می‌رسد این ستاره به‌تدریج کم‌فروغ شده است، زیرا اکنون درخشان‌ترین ستارۀ این صورت فلکی و به درخشندگی اوایل قرن ۱۷ نیست. ستارۀ گاما اژدها<ref>Gamma Draconis </ref> درخشان‌تر از ثُعبان است. در قرن ۱۸، اخترشناس انگلیسی، جیمز برَدلی<ref>James Bradley </ref>، این ستاره را دقیقاً بررسی کرد و با توجه به تغییر ظاهری موقعیت این ستاره، ابیراهی نور ستاره<ref>abberation of star light </ref> و رقص محوری<ref>nutation</ref> را کشف کرد. | ||
نسخهٔ کنونی تا ۲۷ آوریل ۲۰۲۳، ساعت ۲۳:۳۷
اژدها (اخترشناسی)(Draco)
در اخترشناسی، صورت فلکی[۱] بزرگ، اما کم‌فروغی به شکل اژدهایی حلقه‌زده بر گِرد قطب شمال آسمانی[۲]. براساس حرکت تقدیمی[۳] یا لنگش محوری[۴] زمین، ستارۀ آلفا اژدها[۵] (ثُعبان) ۴,۷۰۰ سال پیش ستارۀ قطبی بوده است. به‌نظر می‌رسد این ستاره به‌تدریج کم‌فروغ شده است، زیرا اکنون درخشان‌ترین ستارۀ این صورت فلکی و به درخشندگی اوایل قرن ۱۷ نیست. ستارۀ گاما اژدها[۶] درخشان‌تر از ثُعبان است. در قرن ۱۸، اخترشناس انگلیسی، جیمز برَدلی[۷]، این ستاره را دقیقاً بررسی کرد و با توجه به تغییر ظاهری موقعیت این ستاره، ابیراهی نور ستاره[۸] و رقص محوری[۹] را کشف کرد.