استاس، ژان سروه (۱۸۱۳ـ۱۸۹۱): تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی
بدون خلاصۀ ویرایش
 
بدون خلاصۀ ویرایش
 
خط ۱: خط ۱:


اِسْتاس، ژان سِرْوِه (۱۸۱۳ـ۱۸۹۱)(Stas, Jean Servais){{جعبه زندگینامه
اِسْتاس، ژان سِرْوِه (۱۸۱۳ـ۱۸۹۱م)(Stas, Jean Servais){{جعبه زندگینامه
|عنوان = ژان سروه استاس
|عنوان = ژان سروه استاس
|نام =Jean Servais Stas
|نام =Jean Servais Stas
خط ۷: خط ۷:
|نام مستعار=
|نام مستعار=
|لقب=
|لقب=
|زادروز=۱۸۱۳م
|زادروز=لووَن ۱۸۱۳م
|تاریخ مرگ=۱۸۹۱م
|تاریخ مرگ=۱۸۹۱م
|دوره زندگی=
|دوره زندگی=
خط ۱۷: خط ۱۷:
|سبک =
|سبک =
|مکتب =
|مکتب =
|سمت =
|سمت =استاد مدرسۀ سلطنتی نظام در بروکسل (از ۱۸۴۰ تا ۱۸۶۹م)
|جوایز و افتخارات =
|جوایز و افتخارات =
|آثار =
|آثار =
خط ۲۷: خط ۲۷:
|پست تخصصی =
|پست تخصصی =
|باشگاه =
|باشگاه =
}}متخصص بلژیکی شیمی تجزیه. برای نخستین بار مقادیر دقیق وزن‌های اتمی (جرم‌های اتمی نسبی) را به‌دست داد. در لووَن<ref>Louvain  
}}
 
[[پرونده:11242300.jpg|بندانگشتی|ژان سروه استاس]]
</ref> زاده شد و در آن‌جا پزشکی خواند. در ۱۸۳۷، در مقام دستیار شیمی‌دان فرانسوی، ژان باپتیست دوما<ref>Jean Baptiste Dumas </ref>، به پاریس رفت. از ۱۸۴۰ تا ۱۸۶۹، استاد مدرسۀ سلطنتی نظام در بروکسل بود و در زمینۀ مسایل نظامی کمک‌های زیادی به دولت بلژیک کرد. کمیسر ضرابخانه هم بود، ولی با سیاست پولی دولت موافق نبود. در ۱۸۷۲، بازنشسته شد. او منتقد سرسخت دخالت کلیسای مسیحی در امر آموزش بود. زمانی که با دوماس در پاریس کار می‌کرد، به تعیین مجدد وزن‌های اتمی اکسیژن و کربن کمک کرد. در دهه‌های۱۸۵۰ و ۱۸۶۰، وزن‌های اتمی بسیاری از عناصر را اندازه‌گیری کرد. او برای این کار وزن اتمی اکسیژن (۱۶= O) را به‌منزلۀ استاندارد در نظر گرفت. نتایج او فرضیۀ فیزیک‌دان انگلیسی، ویلیام پراوت<ref>William Prout</ref>، مبنی بر عدد صحیح و کامل بودن وزن‌های اتمی را رد کرد و پایه و اساس کار دیمیتری مندلیف و دیگران در زمینۀ سیستم تناوبی قرار گرفت. این نظریه استاندارد تعیین دقت را به‌مدت ۵۰ سال برقرار ساخت.
متخصص بلژیکی شیمی تجزیه. برای نخستین بار مقادیر دقیق وزن‌های اتمی (جرم‌های اتمی نسبی) را به دست داد. در [[لوون|لووَن]]<ref>Louvain  
</ref> زاده شد و در آن‌جا پزشکی خواند. در ۱۸۳۷م، در مقام دستیار شیمی‌دان فرانسوی، [[دوما، ژان باپتیست آندره (۱۸۰۰ـ۱۸۸۴)|ژان باپتیست دوما]]<ref>Jean Baptiste Dumas </ref>، به [[پاریس، شهر|پاریس]] رفت. از ۱۸۴۰ تا ۱۸۶۹م، استاد مدرسۀ سلطنتی نظام در [[بروکسل]] بود و در زمینۀ مسایل نظامی کمک‌های زیادی به دولت [[بلژیک]] کرد. کمیسر ضرابخانه هم بود، ولی با سیاست پولی دولت موافق نبود. در ۱۸۷۲م، بازنشسته شد. او منتقد سرسخت دخالت کلیسای مسیحی در امر آموزش بود. زمانی که با دوماس در پاریس کار می‌کرد، به تعیین مجدد وزن‌های اتمی اکسیژن و کربن کمک کرد. در دهه‌های۱۸۵۰ و ۱۸۶۰م، وزن‌های اتمی بسیاری از عناصر را اندازه‌گیری کرد. او برای این کار وزن اتمی [[اکسیژن]] (۱۶= O) را به منزلۀ استاندارد در نظر گرفت. نتایج او فرضیۀ فیزیک‌دان انگلیسی، [[پروت، ویلیام (۱۷۸۵ـ۱۸۵۰)|ویلیام پروت]]<ref>William Prout</ref>، مبنی بر عدد صحیح و کامل بودن وزن‌های اتمی را رد کرد و پایه و اساس کار [[مندلیف، دیمیتری (۱۸۳۴ـ۱۹۰۷)|دیمیتری مندلیف]] و دیگران در زمینۀ سیستم تناوبی قرار گرفت. این نظریه استاندارد تعیین دقت را به‌مدت ۵۰ سال برقرار ساخت.


&nbsp;
&nbsp;
خط ۳۵: خط ۳۶:
----
----


[[Category:شیمی و بیوشیمی]] [[Category:(شیمی و بیوشیمی)اشخاص و آثار]]
[[Category:شیمی و بیوشیمی]]  
[[Category:(شیمی و بیوشیمی)اشخاص و آثار]]
<references />

نسخهٔ کنونی تا ‏۵ فوریهٔ ۲۰۲۲، ساعت ۱۲:۴۵

اِسْتاس، ژان سِرْوِه (۱۸۱۳ـ۱۸۹۱م)(Stas, Jean Servais)

ژان سروه استاس
Jean Servais Stas
زادروز لووَن ۱۸۱۳م
درگذشت ۱۸۹۱م
ملیت بلژیکی
تحصیلات و محل تحصیل پزشکی- لوون
شغل و تخصص اصلی شیمی دان
گروه مقاله شیمی و بیوشیمی
ژان سروه استاس

متخصص بلژیکی شیمی تجزیه. برای نخستین بار مقادیر دقیق وزن‌های اتمی (جرم‌های اتمی نسبی) را به دست داد. در لووَن[۱] زاده شد و در آن‌جا پزشکی خواند. در ۱۸۳۷م، در مقام دستیار شیمی‌دان فرانسوی، ژان باپتیست دوما[۲]، به پاریس رفت. از ۱۸۴۰ تا ۱۸۶۹م، استاد مدرسۀ سلطنتی نظام در بروکسل بود و در زمینۀ مسایل نظامی کمک‌های زیادی به دولت بلژیک کرد. کمیسر ضرابخانه هم بود، ولی با سیاست پولی دولت موافق نبود. در ۱۸۷۲م، بازنشسته شد. او منتقد سرسخت دخالت کلیسای مسیحی در امر آموزش بود. زمانی که با دوماس در پاریس کار می‌کرد، به تعیین مجدد وزن‌های اتمی اکسیژن و کربن کمک کرد. در دهه‌های۱۸۵۰ و ۱۸۶۰م، وزن‌های اتمی بسیاری از عناصر را اندازه‌گیری کرد. او برای این کار وزن اتمی اکسیژن (۱۶= O) را به منزلۀ استاندارد در نظر گرفت. نتایج او فرضیۀ فیزیک‌دان انگلیسی، ویلیام پروت[۳]، مبنی بر عدد صحیح و کامل بودن وزن‌های اتمی را رد کرد و پایه و اساس کار دیمیتری مندلیف و دیگران در زمینۀ سیستم تناوبی قرار گرفت. این نظریه استاندارد تعیین دقت را به‌مدت ۵۰ سال برقرار ساخت.

 


  1. Louvain
  2. Jean Baptiste Dumas
  3. William Prout