استرجن، ویلیام (۱۷۸۳ـ۱۸۵۰): تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
Mohammadi2 (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۳: | خط ۳: | ||
فیزیک‌دان و مخترع انگلیسی. نخستین آهنرباهای برقی<ref>electromagnets | فیزیک‌دان و مخترع انگلیسی. نخستین آهنرباهای برقی<ref>electromagnets | ||
</ref> کاربردی را ساخت. همچنین، نوعی [[گالوانومتر]]<ref>galvanometer | |||
</ref> کاربردی را ساخت. همچنین، نوعی گالوانومتر<ref>galvanometer | </ref> نیز اختراع کرد (۱۸۳۶). در ویتینگتون<ref>Whittington </ref> [[لنکشر]]<ref>Lancashire | ||
</ref> نیز اختراع کرد (۱۸۳۶). در ویتینگتون<ref>Whittington </ref> لنکشر<ref>Lancashire | |||
</ref> زاده شد و نزد کفاشی به شاگردی پرداخت. از ۱۸۰۲ تا ۱۸۲۰، در خدمت ارتش بود و در ۱۸۲۴، به‌تدریس علم و فلسفه در کالج نظامی سلطنتی هند شرقی<ref>East India Royal Military College </ref>، واقع در آدیسکوم<ref>Addiscombe</ref>، پرداخت. در ۱۸۳۲، به کادر آموزشی گالری علوم علمی آدلائید<ref> Adelaide Gallery of Practical Science</ref> پیوست و در ۱۸۴۰، به منچستر نقل مکان کرد تا سرپرستی گالری سلطنتی علوم عملی ویکتوریا<ref> Royal Victoria Gallery of Practical Science | </ref> زاده شد و نزد کفاشی به شاگردی پرداخت. از ۱۸۰۲ تا ۱۸۲۰، در خدمت ارتش بود و در ۱۸۲۴، به‌تدریس علم و فلسفه در کالج نظامی سلطنتی هند شرقی<ref>East India Royal Military College </ref>، واقع در آدیسکوم<ref>Addiscombe</ref>، پرداخت. در ۱۸۳۲، به کادر آموزشی گالری علوم علمی آدلائید<ref> Adelaide Gallery of Practical Science</ref> پیوست و در ۱۸۴۰، به منچستر نقل مکان کرد تا سرپرستی گالری سلطنتی علوم عملی ویکتوریا<ref> Royal Victoria Gallery of Practical Science | ||
</ref> را به‌عهده بگیرد. با شکست این طرح، استرجن مدرس سیّار شد. در ۱۸۳۶، نشریۀ ''اخبار الکتریسیته''<ref>''Annals of Electricity'' | </ref> را به‌عهده بگیرد. با شکست این طرح، استرجن مدرس سیّار شد. در ۱۸۳۶، نشریۀ ''اخبار الکتریسیته''<ref>''Annals of Electricity'' | ||
</ref> را منتشر کرد که نخستین نشریۀ تخصصی انگلیسی‌زبان در زمینۀ الکتریسیته بود. این نشریه تا ۱۸۴۳ منتشر شد. پس از آن، استرجن انتشار نشریات دیگری را آغاز کرد. در ۱۸۲۸، ایدۀ ساختن سولنوئید (سیم‌پیچ استوانه‌ای)<ref> solenoid | </ref> را منتشر کرد که نخستین نشریۀ تخصصی انگلیسی‌زبان در زمینۀ الکتریسیته بود. این نشریه تا ۱۸۴۳ منتشر شد. پس از آن، استرجن انتشار نشریات دیگری را آغاز کرد. در ۱۸۲۸، ایدۀ ساختن سولنوئید (سیم‌پیچ استوانه‌ای)<ref> solenoid | ||
</ref> را که آندره آمپر<ref>André Ampère </ref>، فیزیک‌دان فرانسوی، مطرح کرده بود، به مرحلۀ اجرا در آورد. او سیم را دور هسته‌ای از جنس آهن پیچاند و جریان الکتریکی<ref>current </ref> را از سیم عبور داد و دریافت که نوعی میدان مغناطیسی<ref>magnetic field</ref> تشکیل می‌شود. این میدان مغناطیسی در هستۀ آهنی متمرکز است و به‌محض قطع جریان الکتریکی ناپدید می‌شود. وسیله‌ای که او ساخت اجسامی تا بیست برابر وزن خود را بلند می‌کرد. | </ref> را که آندره آمپر<ref>André Ampère </ref>، فیزیک‌دان فرانسوی، مطرح کرده بود، به مرحلۀ اجرا در آورد. او سیم را دور هسته‌ای از جنس آهن پیچاند و جریان الکتریکی<ref>current </ref> را از سیم عبور داد و دریافت که نوعی میدان مغناطیسی<ref>magnetic field</ref> تشکیل می‌شود. این میدان مغناطیسی در هستۀ آهنی متمرکز است و به‌محض قطع جریان الکتریکی ناپدید می‌شود. وسیله‌ای که او ساخت اجسامی تا بیست برابر وزن خود را بلند می‌کرد. | ||
| خط ۱۶: | خط ۱۴: | ||
---- | ---- | ||
[[Category:فناوری و صنایع]] [[Category:اشخاص و نهادها]] | [[Category:فناوری و صنایع]] | ||
[[Category:اشخاص و نهادها]] | |||
<references /> | |||
نسخهٔ ۱۹ فوریهٔ ۲۰۲۲، ساعت ۱۱:۵۹
اِستِرجِن، ویلیام (۱۷۸۳ـ۱۸۵۰)(Sturgeon, William)
فیزیک‌دان و مخترع انگلیسی. نخستین آهنرباهای برقی[۱] کاربردی را ساخت. همچنین، نوعی گالوانومتر[۲] نیز اختراع کرد (۱۸۳۶). در ویتینگتون[۳] لنکشر[۴] زاده شد و نزد کفاشی به شاگردی پرداخت. از ۱۸۰۲ تا ۱۸۲۰، در خدمت ارتش بود و در ۱۸۲۴، به‌تدریس علم و فلسفه در کالج نظامی سلطنتی هند شرقی[۵]، واقع در آدیسکوم[۶]، پرداخت. در ۱۸۳۲، به کادر آموزشی گالری علوم علمی آدلائید[۷] پیوست و در ۱۸۴۰، به منچستر نقل مکان کرد تا سرپرستی گالری سلطنتی علوم عملی ویکتوریا[۸] را به‌عهده بگیرد. با شکست این طرح، استرجن مدرس سیّار شد. در ۱۸۳۶، نشریۀ اخبار الکتریسیته[۹] را منتشر کرد که نخستین نشریۀ تخصصی انگلیسی‌زبان در زمینۀ الکتریسیته بود. این نشریه تا ۱۸۴۳ منتشر شد. پس از آن، استرجن انتشار نشریات دیگری را آغاز کرد. در ۱۸۲۸، ایدۀ ساختن سولنوئید (سیم‌پیچ استوانه‌ای)[۱۰] را که آندره آمپر[۱۱]، فیزیک‌دان فرانسوی، مطرح کرده بود، به مرحلۀ اجرا در آورد. او سیم را دور هسته‌ای از جنس آهن پیچاند و جریان الکتریکی[۱۲] را از سیم عبور داد و دریافت که نوعی میدان مغناطیسی[۱۳] تشکیل می‌شود. این میدان مغناطیسی در هستۀ آهنی متمرکز است و به‌محض قطع جریان الکتریکی ناپدید می‌شود. وسیله‌ای که او ساخت اجسامی تا بیست برابر وزن خود را بلند می‌کرد.