اشتارک، یوهانس (۱۸۷۴ـ۱۹۵۷): تفاوت میان نسخهها
بدون خلاصۀ ویرایش |
Mohammadi2 (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۱: | خط ۱: | ||
{{جعبه زندگینامه | {{جعبه زندگینامه | ||
|عنوان =یوهانس اشتارک | |عنوان =یوهانس اشتارک | ||
خط ۱۵: | خط ۱۲: | ||
|محل زندگی= | |محل زندگی= | ||
|تحصیلات و محل تحصیل=دانشگاه مونیخ | |تحصیلات و محل تحصیل=دانشگاه مونیخ | ||
| شغل و تخصص اصلی = | | شغل و تخصص اصلی =فیزیکدان | ||
|شغل و تخصص های دیگر= | |شغل و تخصص های دیگر= | ||
|سبک = | |سبک = | ||
خط ۲۹: | خط ۲۶: | ||
|پست تخصصی = | |پست تخصصی = | ||
|باشگاه = | |باشگاه = | ||
}} | }} | ||
[[پرونده:11347800.jpg|بندانگشتی|یوهانس اشتارک]] | |||
اِشتارْک، یوهانس (۱۸۷۴ـ۱۹۵۷م)(Stark, Johannes) | |||
فیزیکدان آلمانی. در ۱۹۱۹، به [[نوبل، جایزه|جایزۀ نوبل]] فیزیک دستیافت. اعطای این جایزه بهسبب کشف اثر دوپلر<ref>Doppler effect | |||
</ref> در پرتوهای پُرسرعت یونهای مثبت (پرتوهای کانالی<ref>canal rays | </ref> در پرتوهای پُرسرعت یونهای مثبت (پرتوهای کانالی<ref>canal rays | ||
</ref>) در ۱۹۰۲، و عرضۀ این امر در ۱۹۱۳ صورت گرفت که میدان الکتریکی قوی میتواند طول موج نور گسیلشده از اتمها را تغییر دهد (اثر اشتارک<ref>Stark effect | </ref>) در ۱۹۰۲، و عرضۀ این امر در ۱۹۱۳ صورت گرفت که میدان الکتریکی قوی میتواند طول موج نور گسیلشده از اتمها را تغییر دهد (اثر اشتارک<ref>Stark effect | ||
خط ۳۹: | خط ۳۹: | ||
---- | ---- | ||
[[Category:فیزیک و مکانیک]] [[Category:(فیزیک و مکانیک)اشخاص و آثار]] | [[Category:فیزیک و مکانیک]] | ||
[[Category:(فیزیک و مکانیک)اشخاص و آثار]] | |||
<references /> |
نسخهٔ ۱۷ مهٔ ۲۰۲۲، ساعت ۱۰:۱۰
یوهانس اشتارک Johannes Stark | |
---|---|
زادروز |
۱۸۷۴م |
درگذشت | ۱۹۵۷م |
ملیت | آلمانی |
تحصیلات و محل تحصیل | دانشگاه مونیخ |
شغل و تخصص اصلی | فیزیکدان |
گروه مقاله | فیزیک و مکانیک |
جوایز و افتخارات | جایزه نوبل فیزیک ۱۹۱۹ |
اِشتارْک، یوهانس (۱۸۷۴ـ۱۹۵۷م)(Stark, Johannes)
فیزیکدان آلمانی. در ۱۹۱۹، به جایزۀ نوبل فیزیک دستیافت. اعطای این جایزه بهسبب کشف اثر دوپلر[۱] در پرتوهای پُرسرعت یونهای مثبت (پرتوهای کانالی[۲]) در ۱۹۰۲، و عرضۀ این امر در ۱۹۱۳ صورت گرفت که میدان الکتریکی قوی میتواند طول موج نور گسیلشده از اتمها را تغییر دهد (اثر اشتارک[۳]). اشتارک در ۱۹۱۳ قانون همارزی فوتونی[۴] آلبرت اینشتین را، که در ۱۹۰۶ مطرح شده بود، اصلاح کرد. این قانون امروزه به قانون اشتارک ـ اینشتین[۵] معروف است و بنابر آن، هر مولکولی که در واکنش فتوشیمیایی[۶] شرکت داشته باشد، فقط یک کوانتوم تابش را جذب میکند و همین امر منجر به وقوع واکنش میشود. اشتارک در شیکنهوف[۷]، واقع در باواریا، زاده شد و در دانشگاه مونیخ درس خواند. در ۱۹۰۶، استاد مدرسۀ فنی هانوور[۸] شد. در ۱۹۲۲، تلاش کرد تا کارخانهای برای چینیسازی تأسیس کند. این طرح، عمدتاً بهسبب رکود اقتصادی آلمان، با شکست روبهرو شد. در ۱۹۳۰، به عضویت حزب نازی درآمد و سه سال بعد، به ریاست مؤسسۀ فنی ـ فیزیکی رایش[۹] منصوب شد. در همان حال، رئیس انجمن تحقیقات آلمان[۱۰] نیز بود. تلاشهای او برای تقویت جایگاه فیزیک در آلمان او را به مقابله با مقامات بلندپایه کشاند و در ۱۹۳۹ ناچار شد استعفا کند. بعد از جنگ جهانی دوم، در ۱۹۴۷، در دادگاه ضد نازی به چهار سال زندان محکوم شد.