کاچینی، جولیو (ح ۱۵۴۶ـ ۱۶۱۸): تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
[[پرونده:Caccini, Giulio1.jpg|بندانگشتی|جولیو کاچینی]] | |||
کاچّینی، جولیو (ح ۱۵۴۶ـ ۱۶۱۸)(Caccini, Giulio) | {{جعبه زندگینامه|عنوان=جولیو کاچّینی|نام=Giulio Caccini|نام دیگر=|نام اصلی=|نام مستعار=|لقب=|زادروز=ح ۱۵۴۶م|تاریخ مرگ=۱۶۱۸م|دوره زندگی=|ملیت=ایتالیایی|محل زندگی=|تحصیلات و محل تحصیل=|شغل و تخصص اصلی=آهنگ‌ساز و خواننده|شغل و تخصص های دیگر=|سبک=|مکتب=|سمت=|جوایز و افتخارات=|آثار=موسیقی نوین (۱۶۰۱)|خویشاوندان سرشناس=|گروه مقاله=موسیقی|دوره=|فعالیت های مهم=|رشته=|پست تخصصی=|باشگاه=}}کاچّینی، جولیو (ح ۱۵۴۶ـ ۱۶۱۸)(Caccini, Giulio) | ||
آهنگ‌ساز و خوانندۀ ایتالیایی. به‌همراه پِری<ref>Peri</ref> بر ''اِئوریدیچه''<ref>''Euridice'' | آهنگ‌ساز و خوانندۀ ایتالیایی. به‌همراه پِری<ref>Peri</ref> بر ''اِئوریدیچه''<ref>''Euridice'' | ||
</ref> (۱۶۰۰)، اثر اوتاویو رینوچینی<ref>Ottavio Rinuccini </ref> آهنگ ساختند و بدین‌ترتیب قدیمی‌ترین اپراهایی که موسیقی‌شان باقی مانده خلق شدند. مجموعۀ مادریگال<ref>madrigal | </ref> (۱۶۰۰)، اثر اوتاویو رینوچینی<ref>Ottavio Rinuccini </ref> آهنگ ساختند و بدین‌ترتیب قدیمی‌ترین اپراهایی که موسیقی‌شان باقی مانده خلق شدند. مجموعۀ [[مادریگال]]<ref>madrigal | ||
</ref>ها و آریا<ref>aria </ref>های او با نام ''موسیقی نوین''<ref>''Nuove Musiche''</ref> (۱۶۰۱)، مهم‌ترین نمونه میان مجموعه‌های اولیۀ سَبْکِ مونودیک (تکخوانی)<ref> monodic</ref> است. | </ref>ها و آریا<ref>aria </ref>های او با نام ''موسیقی نوین''<ref>''Nuove Musiche''</ref> (۱۶۰۱)، مهم‌ترین نمونه میان مجموعه‌های اولیۀ سَبْکِ مونودیک (تکخوانی)<ref> monodic</ref> است. | ||
نسخهٔ ۷ اوت ۲۰۲۴، ساعت ۱۲:۰۸
| جولیو کاچّینی Giulio Caccini | |
|---|---|
| زادروز |
ح ۱۵۴۶م |
| درگذشت | ۱۶۱۸م |
| ملیت | ایتالیایی |
| شغل و تخصص اصلی | آهنگ‌ساز و خواننده |
| آثار | موسیقی نوین (۱۶۰۱) |
| گروه مقاله | موسیقی |
کاچّینی، جولیو (ح ۱۵۴۶ـ ۱۶۱۸)(Caccini, Giulio)
آهنگ‌ساز و خوانندۀ ایتالیایی. به‌همراه پِری[۱] بر اِئوریدیچه[۲] (۱۶۰۰)، اثر اوتاویو رینوچینی[۳] آهنگ ساختند و بدین‌ترتیب قدیمی‌ترین اپراهایی که موسیقی‌شان باقی مانده خلق شدند. مجموعۀ مادریگال[۴]ها و آریا[۵]های او با نام موسیقی نوین[۶] (۱۶۰۱)، مهم‌ترین نمونه میان مجموعه‌های اولیۀ سَبْکِ مونودیک (تکخوانی)[۷] است.