تمپرا: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی
بدون خلاصۀ ویرایش
 
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۱: خط ۱:
[[پرونده:تمپرا.jpg|بندانگشتی|گویدو دا سینا، مدونا، کلیسای سن رگولو، سیه‌نا، تمپرا ]]
تِمپرا (tempera)<br /> رنگی برای نقاشی که از مخلوط رنگیزه<ref>pigment </ref>، با نوعی بستِ<ref>binding </ref> قابل‌حل در آب، مثل زردۀ تخم‌مرغ، حاصل می‌شود. این رنگ را می‌توان با آب رقیق کرد، و ارزش آن به‌سبب رنگ‌های قوی نیمه‌شفافی است که فراهم می‌آورد. تمپرا پیش از پیدایش نقاشی رنگ‌روغن به‌کار می‌رفت؛ نوعی از آن را در مصر باستان استفاده می‌کرده‌اند. تمپرای تخم‌مرغ، رایج‌ترین رنگ برای نقاشی روی تخته در اروپای اواخر قرون وسطا<ref>medieval </ref> و اوایل دورۀ رنسانس<ref>Renaissance </ref> بود. تمپرا از اواخر قرن ۱۵ رفته‌رفته جای خود را به رنگ روغنی سپرد.


تِمْپِرا (tempera)<br /> رنگی برای نقاشی که از مخلوط رنگیزه<ref>pigment </ref>، با نوعی بستِ<ref>binding </ref> قابل‌حل در آب، مثل زردۀ تخم‌مرغ، حاصل می‌شود. این رنگ را می‌توان با آب رقیق کرد، و ارزش آن به‌سبب رنگ‌های قوی نیمه‌شفافی است که فراهم می‌آورد. تمپرا پیش از پیدایش نقاشی رنگ‌روغن به‌کار می‌رفت؛ نوعی از آن را در مصر باستان استفاده می‌کرده‌اند. تمپرای تخم‌مرغ، رایج‌ترین رنگ برای نقاشی روی تخته در اروپای اواخر قرون وسطا<ref>medieval </ref> و اوایل دورۀ رنسانس<ref>Renaissance </ref> بود. تمپرا از اواخر قرن ۱۵ رفته‌رفته جای خود را به رنگ روغنی سپرد.
'''تمپرای تخم‌مرغ خالص'''. در تمپرای تخم‌مرغ خالص<ref>pure egg tempera</ref>، رنگریزۀ معدنی را با زردۀ تخم‌مرغ و آب مخلوط می‌کنند و رنگ حاصل را روی جسّو<ref>gesso </ref> (نوعی بتونۀ گچی) به‌کار می‌برند. زردۀ تخم‌مرغ پس از استفاده، در کار بی‌رنگ می‌شود، حال آن‌که سفیدۀ تخم‌مرغ ممکن است به رنگ قهوه‌ای درآید.


'''تمپرای تخم‌مرغ خالص'''. در تمپراي تخم‌مرغ خالص<ref>pure egg tempera</ref>، رنگریزۀ معدنی را با زردۀ تخم‌مرغ و آب مخلوط می‌کنند و رنگ حاصل را روی جسّو<ref>gesso </ref> (نوعی بتونۀ گچی) به‌کار می‌برند. زردۀ تخم‌مرغ پس از استفاده، در کار بی‌رنگ می‌شود، حال آن‌که سفیدۀ تخم‌مرغ ممکن است به رنگ قهوه‌ای درآید.
'''تمپرای امولسیونی'''. در تمپرای امولسیونی<ref>tempera emulsion</ref> از مخلوط زردۀ تخم‌مرغ و روغنی تثبیت‌کننده استفاده می‌کنند، که امکان رقیق‌کردن آن را با آب فراهم می‌آورد. زودتر خشک می‌شود، و به‌سبب انعطاف بیشتر، می‌توان آن را روی بوم با زیرسازی آب‌بنیان، یعنی جسّو یا آهار<ref>size </ref>، به‌کار برد. روش قدیمی ایتالیایی را [[چنینی، چنینو (ح۱۳۷۰ـ ح۱۴۴۰م)|چنّینو چنّینی]]<ref>Cennino Cennini </ref>، یکی از شاگردان [[جوتو|جوتّو]]<ref>Giotto </ref>، توضیح داده ست.


'''تمپرای امولسیونی'''. در تمپراي امولسيوني<ref>tempera emulsion</ref>&nbsp;از مخلوط زردۀ تخم‌مرغ و روغنی تثبیت‌کننده استفاده می‌کنند، که امکان رقیق‌کردن آن را با آب فراهم می‌آورد. زودتر خشک می‌شود، و به‌سبب انعطاف بیشتر، می‌توان آن را روی بوم با زیرسازی آب‌بنیان، یعنی جسّو یا آهار<ref>size </ref>، به‌کار برد. روش قدیمی ایتالیایی را چنّینو چنّینی<ref>Cennino Cennini </ref>، یکی از شاگردان جوتّو<ref>Giotto </ref>، توضیح داده ست.
کازئین<ref>casein </ref> شبیه تمپرای تخم‌مرغی است با این تفاوت که آن را با لور سفید<ref>white curd</ref> تازه و آهک کُشته<ref>slaked lime</ref> می‌سازند و با آب رقیق می‌کنند. در قرن ۲۰ هم نقاشانی همچون اندرو وایت<ref>Andrew Wyeth</ref>، نقاش امریکایی، از تکنیک تمپرا استفاده کرده‌اند.
 
کازئین<ref>casein </ref> شبیه تمپرای تخم‌مرغی است با این تفاوت که آن را با لور سفید<ref>white curd</ref> تازه و آهک کُشته<ref>slaked lime</ref> می‌سازند و با آب رقیق می‌کنند. در قرن ۲۰ هم نقاشانی همچون اندرو وایِت<ref>Andrew Wyeth</ref>، نقاش امریکایی، از تکنیک تمپرا استفاده کرده‌اند.


&nbsp;
&nbsp;

نسخهٔ ‏۹ اکتبر ۲۰۲۴، ساعت ۰۸:۱۰

گویدو دا سینا، مدونا، کلیسای سن رگولو، سیه‌نا، تمپرا

تِمپرا (tempera)
رنگی برای نقاشی که از مخلوط رنگیزه[۱]، با نوعی بستِ[۲] قابل‌حل در آب، مثل زردۀ تخم‌مرغ، حاصل می‌شود. این رنگ را می‌توان با آب رقیق کرد، و ارزش آن به‌سبب رنگ‌های قوی نیمه‌شفافی است که فراهم می‌آورد. تمپرا پیش از پیدایش نقاشی رنگ‌روغن به‌کار می‌رفت؛ نوعی از آن را در مصر باستان استفاده می‌کرده‌اند. تمپرای تخم‌مرغ، رایج‌ترین رنگ برای نقاشی روی تخته در اروپای اواخر قرون وسطا[۳] و اوایل دورۀ رنسانس[۴] بود. تمپرا از اواخر قرن ۱۵ رفته‌رفته جای خود را به رنگ روغنی سپرد.

تمپرای تخم‌مرغ خالص. در تمپرای تخم‌مرغ خالص[۵]، رنگریزۀ معدنی را با زردۀ تخم‌مرغ و آب مخلوط می‌کنند و رنگ حاصل را روی جسّو[۶] (نوعی بتونۀ گچی) به‌کار می‌برند. زردۀ تخم‌مرغ پس از استفاده، در کار بی‌رنگ می‌شود، حال آن‌که سفیدۀ تخم‌مرغ ممکن است به رنگ قهوه‌ای درآید.

تمپرای امولسیونی. در تمپرای امولسیونی[۷] از مخلوط زردۀ تخم‌مرغ و روغنی تثبیت‌کننده استفاده می‌کنند، که امکان رقیق‌کردن آن را با آب فراهم می‌آورد. زودتر خشک می‌شود، و به‌سبب انعطاف بیشتر، می‌توان آن را روی بوم با زیرسازی آب‌بنیان، یعنی جسّو یا آهار[۸]، به‌کار برد. روش قدیمی ایتالیایی را چنّینو چنّینی[۹]، یکی از شاگردان جوتّو[۱۰]، توضیح داده ست.

کازئین[۱۱] شبیه تمپرای تخم‌مرغی است با این تفاوت که آن را با لور سفید[۱۲] تازه و آهک کُشته[۱۳] می‌سازند و با آب رقیق می‌کنند. در قرن ۲۰ هم نقاشانی همچون اندرو وایت[۱۴]، نقاش امریکایی، از تکنیک تمپرا استفاده کرده‌اند.

 


  1. pigment
  2. binding
  3. medieval
  4. Renaissance
  5. pure egg tempera
  6. gesso
  7. tempera emulsion
  8. size
  9. Cennino Cennini
  10. Giotto
  11. casein
  12. white curd
  13. slaked lime
  14. Andrew Wyeth